Siirt İlinin Suç ve Suçluluk Yapısı

Suç, belirli bir zamana veya mekâna göre farklılık arz etse de tarihin başlangıcından beri var olmuş, tarih sahnesinden şimdiye dek silinmemiş çok eski bir olgudur. Suç, mekânsal boyut ile de ele alınmış ve genel bir kanaate, modern karmaşık kent toplumlarında geçmişe nazaran çeşitlenmiş ve farklılaşmıştır. Bu anlamda, kentlerde daha farklı ve fazla suç işlendiği ön kabulünden yola çıkarak çalışmada kent, çalışma alanı seçilmiştir. Bu çalışmada, 2009-2019 yılları arasında Siirt şehrinde polis sorumluluk bölgesi içerisinde meydana gelen suç türlerinin cinsiyete, yaşa, eğitime, medeni duruma ve çeşitli değişkenlere göre dağılışı üzerinde durulmuştur. Çalışmada, Siirt İl Emniyet Müdürlüğü (Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Birimi, Asayiş Birimi, Güvenlik Şube ve Çocuk Birimi) ve Türkiye İstatistik Kurumu Siirt Bölge Müdürlüğü’nden alınan veriler kullanılmıştır. Siirt’te en fazla suç işlenen yıl 2014 yılı (5.657), en az suç işlenen yıl 2009 yılı (2.623) olmakla birlikte, 2009-2019 yılları arasında toplam 50.592 suç işlenmiştir. Bu suçlar içinde ilk sırayı asayiş suçları (40.030) almakla birlikte; asayiş suçları içerisinde kasten-taksirle yaralama (14.364) suçu en fazla işlenen suç olmuştur. Ortaya çıkan sonuçlar sosyal, ekonomik ve demografik özelliklerin suç üzerinde doğrudan etkili olduğunu göstermiştir.

The Crime and Criminal Structure of Siirt

Although crime differs according to a specific time or place, it is a very old phenomenon that has been existed since the beginning of history and has not been erased from the stage of history up to now. Crime has also been addressed with a spatial dimension, has become different, and been varied in general opinion, compared to past in modern complex urban societies. In this sense, the study area is chosen based on the presumption that type of crimes are becoming diversified and crime rate is higher in cities. It focuses on the distribution of types of crimes that committed in responsibility zone of Siirt provincial directorate of security from 2009 to 2019 years, according to gender, age, education, marital status and various variables. In the study, Siirt Provincial Security Directorate (Deparment of Anti-Smuggling and Organized Crime, Department of Public Order, Security Branch and Children Unit) and data obtained from Regional Directorate of Siirt Turkey Statistical Institute. In Siirt, the year with the highest number of crimes was 2014 (5.657) and the least crime was committed in 2009 (2.623), with 50.592 crimes committed from 2009 to 2019 years. Although security crimes (40,030) take the first place among these crimes, willful reckless injury (14.364) was the most committed crime among Crime against Public order. The obtained results accentuated that social, economic and demographic features have immediate influence on the crime.

___

  • 5757 Sayılı Kanun. (2020, 08 24). Resmi Gazete: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2008/05/20080508-4.htm adresinden alındı
  • Arıkan, R. (2007). Araştırma Teknikleri ve Rapor Hazırlama. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Arıkan, R. (2013). Araştırma Yöntem ve Teknikleri. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Asayiş Suçları. (2020, 08 20). Emniyet Genel Müdürlüğü: https://www.egm.gov.tr/asayis-suclari adresinden alındı
  • Ayhan, İ., & Çubukçu, K. (2007). Suç ve Kent İlişkisine Ampirik Bakış: Literatür Taraması. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5), 30–55.
  • Aytaç, M., Aytaç, S., & Bayram, N. (2007). Suç Türlerini Etkileyen Faktörlerin İstatistiksel Analizi. 8. Türkiye Ekonometri ve İstatistik Kongresi, İnönü Üniversitesi, Malatya, 24-25 Mayıs, ss.1-7.
  • Bekçiler Göreve Başladı, Asayiş Olayları Azaldı. (2020, 08 25). TRT Haber: https://www.trthaber.com/haber/turkiye/bekciler-goreve-basladi-asayis-olaylari-azaldi-465824.html adresinden alındı
  • Çakmak, C. (2015). Suçun Belirleyicileri Olarak Başlıca Ekonomik Risk Faktörleri. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(4), s. 125-184.
  • Dolu, O. (2011). Suç Teorileri: Teori, Araştırrma ve Uygulamada Kriminoloji. Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Dolu, O. (2013). Suç ve Sapma Teorileri. Suç Sosyolojisi (s. 2-23). içinde Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Web-Ofset Tesisleri.
  • Dönmezer, S. (1994). Kriminoloji. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım Anonim Şirketi.
  • En Yaşanılır İller. (2020, 08 25). İnternet Haber: https://www.internethaber.com/sehirlerin-suc-oranlari-foto-galerisi-1184346.htm?page=62 adresinden alındı
  • Esgın, E. (2004). Suçun Sosyolojik ve Kriminolojik Analizi. Polis ve Sosyal Bilimler Dergisi(1), 249-255.
  • Geleri, A. (2003). Önleyici Polislik. Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • İçli, T. (2003). Toplumdan Kopuş: Suç ve Şiddet. İ. Sezal (Dü.) içinde, Sosyolojiye Giriş. Ankara: Martı Yayınları.
  • İçli, T. G. (1993). Türkiye’de Suçlular, Sosyal Kültürel ve Ekonomik Özellikleri. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Atatürk Kültür Merkezi Yayını.
  • Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Daire Başkanlığı. (2020, 08 24). Emniyet Genel Müdürlüğü: https://www.egm.gov.tr/kom adresinden alındı
  • Karababa, A. (2007). Kahramanmaraş'ın Suç Profili ve Çözüm Önerileri. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi - Kahramanmaraş Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Karabey, C. N. (2020). Bilgi Kaynakları ve II. Elden Veriler. S. Ünal içinde, Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (s. 151-176). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
  • KHK 690. (2020, 08 24). Resmi Gazete: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/04/20170429-M1-2.htm adresinden alındı
  • Kızmaz, Z. (2003). Ekonomik Yapı ve Suç: Bazı Araştırma Bulguları Üzerine Genel Bir Değerlendirme. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2).
  • Kızmaz, Z. (2004). Öğrenim Düzeyi Ve Suç: Suç- Okul İlişkisi Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2), 291-319.
  • Kızmaz, Z. (2005). Sosyolojik Suç Kuramlarının Suç Olgusunu Açıklama Potansiyelleri Üzerine Bir Değerlendirme. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 29(2), 149-174.
  • Kızmaz, Z. (2018). Göç ve Suç Arasında Bir İlişki Var Mı?: Bütüncül Bir Bakış. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 562-599.
  • Yenisey, F. (2005). Genç Ceza Hukukunun Yeniden Yapılandırılması Hakkında Bazı Düşünceler. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yıldız, R., Öcal, O., & Yıldırım, E. (2010). Suçun Sosyoekonomik Belirleyicileri: Kayseri Üzerine Bir Uygulama. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi(36), 15-31.
  • Yörükoğlu, A. (2003). Çocuk Ruh Sağlığı –Çocuğun Kişilik Gelişimi ve Ruhsal Sorunları. İstanbul: Özgür Yayınları.