Bu makalede; Meralarımızın Korunma ve kullanım durumlarının irdelenmesi, 4342 sayılı Mera Kanunu kapsamında gerçekleştirilen çalışmalar ve sorunların tartışılması, çözümler önerilmesi amaçlanmıştır. Asırlardır süregelen ve hiçbir otlatma kuralı içermeksizin uygulanan, ağır ve zamansız otlatmalar sonucu “Mera” niteliğini kaybeden ülkemiz otlatma alanları ise son 50 yılda 12,3 milyon ha’a kadar azalmış durumdadır. Bunlara ek olarak, şehirleşme, kırsal yerleşim, tarım ve madencilik alanlarındaki talanların da katkısıyla, mera kayıpları halen de devam etmekte ve Mera Kanunu’nda yoğunlaşan yeni düzenlemeler nedeniyle, süreç ne yazık ki beklenenin aksine meralar aleyhine işlemektedir. Mera varlığımız ile çevre ve hayvancılığımız açısından bir devrim niteliği taşıyan 4342 sayılı “Mera Kanun”u, 28 Şubat 1998 tarihinde çıkarılarak, Anadolu tarihi boyunca sömürülen ve önemli bölümü Dünya’nın en fakir meraları konumuna gelen meralarımızın korunması, bakımı ve iyileştirilmesi amaçlanmıştır. Mera Kanunu; meralarımızın tespit, tahdit ve tahsislerini kurallara bağlamış, işlemleri tamamlanan meraların ıslahını sağlayacak projeleri ve bu projeler için gerekli fonları tanımlamış, meraların ıslahını ve bu çalışmaları destekleyecek yem bitkileri tarımını geliştirecek uzmanların eğitimini ve organizasyonların oluşumunu gerçekleştirme yolunda önemli ufuklar açmıştır.

In this article, we aimed to discuss grassland conservation and usage in Turkey and activities and handicaps and solution measures in the frame of pasture law numbered 4342. As a result of heavy and uncontrolled grazing practices imposed on the grasslands for centuries, our grazing lands lost all peculiarities and their land area decreased to 12.3 Mil.Ha. during last 50 years. Additionally, lost in grassland areas are still continuing as a result of urbanization, uncontrolled rural settlements and invasive attitude of agricultural and mining sector, and on the contrary of expectations, the process goes on against the grazing lands depending on the new arrangements in pasture law. Bearing a revolutionary characteristic for our grasslands, animal husbandry sector and the environment, Pasture Law was acted in 28 February 1998 to save, maintain and improve the pastures which were exploited by mankind throughout the history of Anatolia and became the examples of poorest grazing lands in the world. Pasture Law brought about the rules of detection, restriction and assignment of grasslands and designated development projects for pastures and foundations for fiscal solutions. This act provided also new breakthroughs in expect training and establishing necessary organizations which were of vital significance to support those functions and forage crop production