AVRUPA BİRLİĞİ’NİN NORMATİF GÜCÜ: KAVRAMSAL BİR İNCELEME

Avrupa Birliği (AB), temelleri yüzyıllar öncesine uzanan ve siyasi anlamda barışı sağlamak adına ekonomik hedeflerle yola çıkan bir projedir. Kolay tanımlanamayan, sui generis yani nevi şahsına münhasır bir yapıdır. Kendisine atfedilen birtakım özellikler ile birlikte söylemleri ve politikaları göz önüne alındığında AB, literatürde hem normatif hem sivil hem de medenileştirici güç gibi çeşitli tanımlamalarla karşımıza çıkmaktadır. Zaman zaman ise, atfedilen bu sıfatlarla üstlendiği misyonları gerçekleştirme aşamasında başarısızlıklarıyla eleştirilmektedir. 2012 yılında verilen Nobel Barış Ödülü, Afrika’ya yaptığı ekonomik ve insani yardımlar ya da Arap Baharı’nda uyguladığı ambargolar gibi bazı durumlar düşünüldüğünde AB’yi sınırlı da olsa, normatif güç olarak değerlendirenler çoğunluktadır. Ancak ortaya çıkan yeni küresel krizler ve bölgesel sorunlar bu misyonların sorgulanmasını ve güncelliğine dair tartışmaları beraberinde getirmiştir. Bu durum yeni bir kavramsal tartışmayı da gerekli kılmaktadır. Bu çalışma ile AB’nin normatif gücü, güncel gelişmeler ışığında sorgulanacak ve tartışılacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Avrupa Birliği, Normatif Güç, Krizler

PDF

___

AKAY, B. ve TÜRKAY, O. (2014). “Uluslararasılaşmış Bir Sektörde Rekabet Gücü Neye Bağlıdır? Araç Kiralama İşletmeleri Üzerine Bir Araştırma”, Kastamonu Üniversitesi İİBF Dergisi (5): 37-54. BRETHERTON, C. ve VOGLER, J. (2006). The European Union as Global Actor, Routledge, New York. CAMERON, F. (2007). An Introduction to European Foreign Policy, Routledge, London ve New York.
CEBECİ, M. (2012). “European Foreign Policy Research Reconsidered: Constructing an ‘Ideal Power Europe’ through Theory?”. Millennium: Journal of International Studies, 40(3): 563–583. CEBECİ, M. (2015). “İdeal Güç Avrupa: Avrupa Birliği-Türkiye İlişkileri Üzerinden Bir Çözümleme”. Marmara Journal of European Studies, 23(2): 41-57.
CORNELL UNİVERSİTY LİBRARY. “Arab Spring: A Research & Study Guide.” http://guides.library.cornell.edu/c.php?g=31688&p=200748, 01.01.2015. DIEZ, T. (2005). Constructing the Self and Changing Others: Reconsidering ‘Normative Power Europe’. Millennium: Journal of International Studies, 33(3): 613–636. DIEZ, T. (2013). “Normative power as hegemony”, Cooperation and Conflict, 48(2): 194-210.
EUROPEAN NEIGHBOURHOOD INFO CENTRE. “EU's response to the “Arab Spring”: The State-of-Play after Two Years –Egypt.”, http://www.enpiinfo.eu/mainmed.php?id=341&id_type=3&lang_id=45020.12.2014. EUROPEAN UNION (2013). “EU’s response to the ‘Arab Spring’: The State-of-Play after Two Years”, Brussels. GALLIE, W.B. (1956). “Essentially Contested Concepts”, Proceedings of the Aristotelian Society, (56):167-198.
HANSEN, S. ve MARSH, N. (2015). “Normative power and organized hypocrisy: European Union member states’ arms export to Libya”, European Security, 24(2): 264-286. Holland, M. (2003). 20/20 Vision? The EU’s Cotonou Partnership Agreement. The Brown Journal of World Affairs Winter/Spring – IX(2), 161-175.
HYDE-PRICE, A. (2006). “‘Normative’ power Europe: a realist critique.” Journal of European Public Policy, 13(2): 217-234. JONES, J. “Egypt and Europe in the 19th Century”, http://courses.wcupa.edu/jones/his312/lectures/egypt.html, 21.12.2014. KARAKIR, İ. A. (2014). “Limits of EU Democracy Promotion in the Arab Middle East: The Cases of Egypt and Morocco”, Uluslararası Hukuk ve Politika, 10(38): 33-67.
KAVALSKI, E. (2013). “The struggle for recognition of normative powers: Normative power Europe and normative power China in context”, Cooperation and Conflict 48(2): 247-267.
KIM, Nam-K. (2011). “The Democratic Empire of the European Union: A Normative Leader or a Realistic Compromiser?”, The Korean Journal of Defense Analysis, 23(4): 537–555. KUGEL, L. “Is the European Union a Normative Power?” E-International Relations Students. http://www.e-ir.info/2012/04/15/is-the-europeanunion-a-normative-power/,02.01.2015. LISBON TREATY. (2007).
http://europa.eu/lisbon_treaty/full_text/index_en.htm, 20.11.2013. MANNERS, I. (2002). “Normative Power Europe: A Contradiction in Terms?” Journal of Common Market Studies, 40(2): 235–58. MANNERS, I. (2012). “The European Union’s Normative Power in Global Politics,”, 192-199, (Ed.) ZIMMERMANN, H. ve DÜR A., in Key Controversies in European Integration, Palgrave Macmillan, New York.
MANNERS, I. (2015). “Sociology of Knowledge and Production of Normative Power in the European Union’s External Actions”, Journal of European Integration, 37(2): 299-318. NOUTCHEVA, G. (2015). “Institutional Governance of European Neighbourhood Policy in the Wake of the Arab Spring”, Journal of European Integration, 37(1): 19–36. PARFITT, T. (1997). “Europe’s Mediterranean designs: An analysis of the Euromed relationship with special reference to Egypt”, Third World Quarterly, 18(5): 865-882. PINFARI, M. (2013). “The EU, Egypt and Morsi’s Rise and Fall: ‘Strategic Patience’ and Its Discontent,” Mediterranean Politics, 18(3): 460– 466.
POLLACK, M. A. (2012). “Living in a Material World: A Critique of ‘Normative Power Europe’,” 199-204, (Ed.) ZIMMERMANN, H. ve DÜR A., in Key Controversies in European Integration, Palgrave Macmillan, New York. ROSAMOND, B. (2014). “Three Ways of Speaking Europe to the World: Markets, Peace, Cosmopolitan Duty and the EU’s Normative Power”, British Journal of Politics and International Relations, (6): 133–148. SCHUMACHER, T. (2011). “The EU and the Arab Spring: Between Spectatorship and Actorness”, Insight Turkey, 13(3): 107-119. TÖMMEL, I (2013). “The New Neighborhood Policy of the EU: An Appropriate Response to the Arab Spring?”, Democracy and Security, (9): 19-39.
USUL, A. R. Democracy in Turkey: The Impact of EU Political Conditionality, Routledge, New York. WALLERSTEIN, I. (2010). Gücün Retoriği, Avrupa Evrenselciliği, İstanbul, BGST Yayınları. WHITE, B. (2001). Understanding European Foreign Policy, Palgrave, New York.
WHITMAN, R. G. (2013). “The neo-normative turn in theorising the EU’s international presence”, Cooperation and Conflict 48(2): 171-193. WIENER, A. (2015). “In the Eye of the Beholder: A Sociology of Knowledge Perspective on Norm Transfer”, Journal of European Integration, 37(2): 211-228. YILDIZ, U. B. (2015). Avrupa Birliği’nin Dış İlişkileri, Nobel Yayınları, Ankara.
ZIELONKA, J. (2013). “Europe’s new civilizing missions: the EU’s normative power discourse”, Journal of Political Ideologies 18(1): 35–55.