TERÖRİZMİN DÜNÜ BUGÜNÜ YARINI: SİYASAL GERÇEKÇİ BİR DEĞERLENDİRME

Terörizmin sadece asimetrik savaşın bir aracı olmaktan sıyrılması modern terörizmin başlangıcı olarak kabul edilen Fransız Devrimi ile olmuştur. Terörizmin siyasal gerçekçiliğin ilgi alanına girmesi de bu olay ile söz konusu olmuştur diyebiliriz. Çünkü siyasal gerçekçilik (realizm) analizlerinin temeline devleti koyar. Devlet ile terörizmin politik anlamda yolarının kesişmesi ise Fransız Devrimi’dir. Fransız Devriminden sonraki dönemde terörizm; bugünkü modern anlamıyla milliyetçi, anarşik, nihilist ve komünist grupların karşı çıktıkları otoriteye karşı kullandıkları bir araç olmuştur. Soğuk Savaş döneminde ise “dehşet dengesi” nedeniyle sıcak savaşın bir alternatif olmaktan çıktığı dönemde terörizm karşılıklı bloklar tarafından siyasetin kirli bir aracı olmuştur. Soğuk savaşın bitişi ise bu durumu değiştirmiş değildir. Siyasal gerçekçi (realist) yaklaşım devleti, uluslararası politikada çıkarları peşinde koşan bir aktör olarak tanımlar. Realizme göre bu bakımdan hiçbir devlet, terörizmi zamanı geldiğinde amaçlarına ulaşmada bir araç olarak kullanmaktan kaçınmamalıdır. Uluslararası alanda devletlerin terörizmi bir araç olarak kullanmaktan alıkoyacak, bağlayıcı ve genel bir tanımın yapılamamasının altında yatan temel düşünce aslında budur. Bu eğilim çerçevesinde gelecek açısından diyebiliriz ki terörizm kısa ve orta vadede siyasal amaçların gerçekleştirilmesinde bir araç olarak kullanılmaya devam edecektir

Anahtar Kelimeler:

Siyasal Gerçekçilik, Terörizm, Realizm, Yeni Terörizm, Uluslararası İlişkiler Teorileri

Terörizmin Dünü Bugünü Yarını: Siyasal Gerçekçi Bir Değerlendirme

Accepted as inception point of modern terrorism, the French Revolution terminated terrorism as adevice of asymmetric war. One can claim that political realism commenced to be interested in terrorism with thatincident due to the fact that realism puts states in the center of its analysis. It was the French Revolution thatstate and terrorism cross their paths. Terrorism began to be used by nationalist, anarchic, nihilist and communistgroups against the authority that they were dissident. Terrorism became a dirty product of politics in the periodthat hot war was not an alternative by virtue of balance of terror in the Cold War. End of the Cold War did notchange this situation. Political realism defines state as an actor pursuit of her interest in international politics, sonone of them, in the realist point of view, should hesitate to use terrorism in order to obtain their goal when theright time comes. This is why a generally adopted terrorist definition is not able to be defined to obstruct statesfrom using it in international level. Given the tendency, we can express that states will continue to use terrorismso as to realize their supreme goals in short-term and midterm period in the future

Keywords:

-,

PDF

___

ARI, T. (2009). Uluslararası İlişkiler ve Dış Politika, 8. Baskı, MkM Yayıncılık, Bursa.
ARI, T. (2013). Uluslararası İlişkiler Teorileri Çetışma, Hegemonya, İşbirliği, 8. Baskı, MKM Yayıncılık, Bursa.
ARMAOĞLU, F. (2006). 19.yy Siyasi Tarihi, Alkım Yayınevi, İstanbul.
ARMAOĞLU, F. (2010). 20.yy Siyasi Tarihi, Alkım Yayınevi, İstanbul
ATEŞİ D. (2013). Uluslararası Politika, Dora Basım Yayımevi, Bursa.
AYDIN, M. (2004). “Uluslararası İlişkilerin “Gerçekçi” Teorisi: Kökeni, Kapsamı, Kritiği”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 1, Sayı 1.
BALCI, A., KARDAŞ, T. (2014). “Realizm”, Uluslararası İlişkilere Giriş, (Ed.) Şaban Kardaş, Ali Balcı, Küre Yayınları, İstanbul.
BOWDEN, B. (2007). “The Teror(s) of Our Time(s)”, Social Identities, Vol. 13, No. 4.
Bureau of Vıtal Statıstıcs, New York Cıty Department of Health And Mental Hygıene, (2014), Summary of Vıtal Statıstıcs 2012 The Cıty of New York Appendix B, New York
CARR, E., H. (2010). Yirmi Yıl Krizi (1919-1939), (Çev. Can Cemgil), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
CHALIN, G., BLIN, A. (2007). “The Intervention of Modern Terrorism”, (Ed.) CHALIN, G., BLIN, A., The History of Terrorism: From Antiquity to Al-Qaeda, University of California Press, USA
DONNELLY, J. (2004). Realism and International Relations, Cambridge University Press, Newyork.
DONNELLY, J. (2009). “Realizm”, Uluslararası İlişkiler Teorileri, (Ed) BURCHILL, S. Vd, (Çev.) ASLAN, A., AĞCAN, M., A., Küre yayınları, İstanbul.
ERİŞ, H., E. (2000). “IRA (İrlanda Cumhuriyetçi Ordusu)”, Terörizm İncelemeleri, (Der). ÖZDAĞ Ü, ÖZTÜRK, O., M., ASAM Yayınları, Ankara 2000,
GEORGE, B. ve WATSON, T. (2002). “1992 Sonrası Terörizmle Uluslararası Mücadele”, Silinen Yüzler Karşısında Terör, (Der.) GÜZEL, C. Ayraç Yayınevi, Ankara.
GIDEON. R. (1998). “Neoclassical Realism and Theories and Foreign Policy”, World Politics, Cilt 51, No 1
GÜRKANYAK, M., İREN, A.,A. (2011). “Reel Dünyada Sanal Açmaz: Siber Alanda Uluslararası İlişkiler”, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C.16, S.2
HERBST, P. (2003). Talking Terrorism A Dictionary of the Loaded of Political Violence, Greenwood Press, London.
HOBBES, T. (2010). Leviathan, (Çev. Semih Lim), YKY Yayınları, İstanbul.
HOFFMAN, B. (2000). “Change and Continuity in Terrorism”, Terrorism and Beyond: The 21st Century Conference co-sponsored by the Oklahoma City National Memorial Institute for the Prevention of Terrorism and The RAND Corporation. http://www.bbc.co.uk/turkce/haberler/2014/08/140825_isid_rabka.shtml (Erişim Tarihi. 30.08.2014)
KNUTSEN, T.L. (2006). Uluslararası İlişkiler Teorisi Tarihi, (Çev.) ÖZAY, M., Açılım Kitap, İstanbul.
LANG, Jr., A., L. (2007). “Morgenthau, Agency, Aristotle”, Realism Reconsidered, (Ed.) WILLIAMS M., C., Oxford University Press, New York
LENİN, V., İ. (2009). Devlet ve Devrim, (Çev.) AYDAR F. B., İstanbul, Agora Kitaplığı, İstanbul.
LENİN, V.İ. (2010). Bolşevikler ve Proletarya Diktatörlüğü, (Çev.) AYDAR F. B Devrim Yazıları-2, İstanbul, Agora Kitaplığı, İstanbul.
LOBELL, S., E., RIPSMAN, N., M. ve TALIEFERRO, J., W. (2009). “Introduction: Neoclassical Realism, The State and Foreign Policy”, Introduction: Neoclassical Realism, The State and Foreign Policy, Cambridge University Press, New York.
MORGENTHAU, J., H. (1970). Uluslararası Politika, I. Cilt, (Çev.) ORAN, B., OSKAY, Ü., Türk Siyasi İlimler Derneği Yayınları, Ankara.
NOVAK, D. (1954) “Anarchism and Individual Terrorism”, The Canadian Journal of Economics and Political Science, Vol. 20, No. 2
ÖRGÜN, F. (2001). Küresel Terör, Okumuş Adam Yayınları, İstanbul.
ÖZPEK, B., B. (2014). “Başarısız Devletler”, Uluslararası İlişkilere Giriş, (Ed.) Şaban Kardaş, Ali Balcı, Küre Yayınları, İstanbul
RAPOPORT, D.C. (2004). “The Four Waves of Modern Terrorism”, Attacking Terrorism: Elements fo Grand Strategy, (Ed.) CRONIN, A., LUDES, J., Georgetown University Press, Washington DC.
UÇAROL, R. (2010). Siyasi Tarih [1789-2010], Der Yayınları, İstanbul
United Nations Development Program (UNDP), (2014) Human Development Report 2014, Published for United Nations, New York.
VIOTTI, P.,R., KAUPPI, M.,V. ( 2010). International Relations Theory, Fourth Edition, Pearson Longman Publishing, London.
WALTZ, K., N. (1979). Theory of International Politics, Mc Graw-Hill Publishing, New York.
WALTZ, K., N. (1990). “Realist Thought And Neorealist Theory”, Journal Of International Affairs; Spring/Summer90, Vol. 44 Issue 1
WALTZ. K., N. (2009). İnsan Devlet ve Savaş Teorik Bir Analiz, Asil Yayınevi, Ankara
WILLIAMS, H., WRIGHT, M. ve EVANS, T. (2007). Uluslararası İlişkiler ve Siyaset Teorisi Üzerine Bir Derleme, Siyasal Yayınevi, Ankara.
YAYLA, A. (1990). “Terör ve Terörizm Kavramlarına Genel Bir Bakış”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, C: 45, S:1
YILMAZ, M., E. (2013). Savaş ve Uluslararası Sistem, Dora Basım Yayımevi, Bursa.
ZAKARİA, F. (1992). “Realism and Domestic Politics: A Review Essay”, International Security, C:17, N:1.