ISPARTA YÖRESİ ANADOLU KARAÇAMI [Pinus nigra Arnold subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe] MEŞCERELERİNDE BÜYÜME ÖZELLİKLERİ

Özet: Bu çalışmada, Isparta yöresindeki doğal Anadolu karaçamı [Pinus nigra Arnold subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe] meşcereleri için hacim, ağaç sayısı, göğüs yüzeyi, orta çap ve orta boy gibi meşcere özelliklerinin, meşcere yaşı, bonitet ve sıklık derecesine göre değişimi incelenmiştir. Veriler, 30 örnek alandan elde edilmiştir. Örneklenen meşcerelerin yaşları 45-150, bonitet sınıfları I-V ve sıklık dereceleri ise 3.56-11.45 arasında değişmektedir. Düzenlenen regresyon modelleri ile meşcere yaşı, bonitet endeksi ve sıklık derecelerinin fonksiyonu olarak meşcereye ilişkin hacim elemanları tahmin edilebilmektedir. Elde edilen sonuçlar; temel büyüme yasaları ve literatür bilgileri ile uyumlu bulunmuştur. Anahtar kelimeler: Büyüme modeli, yaş, bonitet sınıfı, sıklık derecesi GROWTH CHARACTERISTICS FOR ANATOLIAN BLACK PINE [Pinus nigra Arnold subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe] STANDS IN ISPARTA REGION Abstract: In this study, stand volume, number of trees, basal area, mean diameter and mean height of Anatolian black pine [Pinus nigra Arnold subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe] were investigated which are changed based on the stand age, site index and density degree in Isparta region. The data are obtained from 30 sample plots gathered. Stand ages are ranged between 45-150, site index between I-V and density degree varied from 3.56 to 11.45. The volume components of stand can be estimated by regression models been functions of stand age, site index and density degree. The results were in agreement with the known rules and laws. Key words: Growth modelling, age, site quality, density degree

Anahtar Kelimeler:

Büyüme modeli, yaş, bonitet sınıfı, sıklık derecesi

PDF

___

AYDEMİR Z, 1997. Kütahya-Dumlupınar Karaçam (Pinus nigra Arnold subsp. pallasiana) Meşcerelerinin Orman Kuruluşları ve Silvikültürel İhtiyaçları. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 41 s.
CURTİS RO, CLENDENAN GW, DEMARS DJ, 1981. A new stand simulator for coast douglas- fir: DFSIM users guide:U.S.A. Forest Service General Technical Report PNW-128.
ERCANLI İ, YAVUZ H, 2006. Doğu Ladini (Picea orientalis (L.) Link.) meşcereleri için yöresel (Artvin merkez işletme şefliği) sıklığa bağlı hasılat tablosunun düzenlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Orman Fakültesi Dergisi, 1: 11-25.
GÜLEN İ,1959. Karaçam (P. nigra Arnold) hacim tablosu. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi Dergisi, A1: 97-112.
KALIPSIZ A,1963.Türkiye’ de Karaçam Meşcerelerinin Tabii Bünyesi ve Verim Kudreti Üzerine Araştırmalar. Orman Genel Müdürlüğü yayını, İstanbul, 141 s.
KALIPSIZ A,1981. İstatistik Yöntemler. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi, Yayın No: 2837/294, İstanbul, 558 s.
KALIPSIZ A,1982. Orman Hasılat Bilgisi. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi, Yayın No: 3052/328, İstanbul, 349 s.
KALIPSIZ A,1984. Dendrometri. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi, Yayın No: 3194/354, Kurtuluş Matbaası, İstanbul, 359 s.
KAYACIK H,1980. Orman ve Park Ağaçlarının Özel Sistematiği. Gymnospermea (Açık tohumlular). İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi, Yayın No: 2642/281, Bozak Matbaası, İstanbul, 388 s.
MISIR N, 2003. Karaçam Ağaçlandırmalarına İlişkin Büyüme Modelleri. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon, 209 s.
ÖZARICI İ, 1989. Boyabat Yöresinde Karaçam (Pinus nigra Arnold) Meşcerelerinde Kuruluş Özellikleri. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 151 s.
SARAÇOĞLU Ö,1988. Karadeniz Yöresi Göknar Meşcerelerinde Artım ve Büyüme. Orman Genel Müdürlüğü Yayınlarından, 312 s.
YAVUZ H, 2000. Meşcere Sıklığı ve Ölçümünde Kullanılan Yöntemler. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Orman Fakültesi, Seminer serisi no:8, Trabzon, 47-54s.
YEŞİL A, 1992. Değişik Sıklık ve Bonitetlerdeki Kızılçam Meşcerelerinin Yaşa Göre Gelişimi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 179 s.