“BİZİM MAZİ ZEVAL OLDU”: TÜRKİYE’DEKİ SURİYELİLERİN KALMA VE YENİDEN GÖÇ İLE İLGİLİ KARAR VERME SÜREÇLERİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Bu araştırmanın temel amacı, Türkiye’de yaşayan Suriyelilerin Türkiye’de kalma, başka bir ülkeye gitme veya ülkelerine dönme eğilimlerini etkileyen faktörleri ortaya koymaktır. Araştırma Gaziantep ve İzmir kent merkezlerinde nitel bir tasarımla gerçekleştirilmiştir. Gaziantep’te 30, İzmir’de 27 kişi olmak üzere 57 yarı yapılandırılmış görüşmenin yanı sıra Gaziantep’te 2 ve İzmir’de 1 olmak üzere 3 odak grup görüşmesi yapılmıştır. Verilerin analizinde betimsel yöntem kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, Suriye’deki güvenlik eksikliği ve istikrarsızlık geri dönüşlerin önündeki en büyük engellerdendir. Katılımcıların yerel halkla aynı dini inançlara sahip olması, onların Türkiye’de kalma eğilimlerini büyük ölçüde güçlendirmektedir. Görüşmelerden elde edilen bir diğer sonuç, hukuki statünün, katılımcıların karar verme durumlarını etkileyen önemli bir faktör olduğudur. Cinsiyet ve medeni durum katılımcıların kalma veya yeniden göç etmelerinde önemli bir faktördür. Suriye’ye göre kendilerini daha fazla olumsuz sosyal ve ekonomik koşullarda bulan kimi görüşmeciler ise Suriye’ye geri dönme eğilimde olduklarını belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler:

Suriyeliler, mülteciler, geri dönüş, Gaziantep, İzmir

PDF

___

Adıgüzel, Y. (2019). Sizin Hiç Suriyeli Arkadaşınız Var Mı? Nihayet Dergisi., Sayı: 58. s. 28- 39.
Araman, A. ve Shaza, L. (2019). Return to Syria After Evading Conscription. Forced Migration Review., Sayı: 58. s. 52-53.
Arango, J. (2000). Explaining Migration. A Critical View. International Social Science Journal., 52 (165), 283-296.
Aksel, D. B. ve İçduygu, A. (2019). Borders and Mobility of Migrants in Turkey. Ceaseval on The Common Europan Asylum System, (32).
Anniste, K. ve Tammaru, T. (2014). Ethnic Differences in İntegration Levels and Return Migration İntentions: A Study of Estonian Migrants in Finland. Demographic Research., 30 (13), 377–412.
Belgiojos, E. B. D. (2016). Intentions on Desired Length of Stay Among İmmigrants in Italy. Genus Journal Of Population Sciences., 72 (1), 1-22.
Berg, B. L. ve Lune, H. (2019). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (Çev. Ed: A. Arı). Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
Bilecen, T. (2018). Geri Dönüş Göçüne Etki Eden Faktörler: Göç Literatürüne Eleştirel Bir Bakış. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi., 11 (56), 138-144.
Birleşmiş Milletler. (2019). Syrıan Refugees’ Perceptıons And Intentıons On Return To Syrıa Egypt, Iraq, Lebanon, Jordan . Report. https://reliefweb.int/report/turkey/fifth-regional-survey-syrian-refugees-perceptions-and-intentions-return-syria-rpis Erişim tarihi: 15 Nisan 2019.
Bonifazi, C. ve Paparusso, A. (2019). Remain or Return Home: The Migration İntentions of First‐Generation Migrants in Italy. Population Space and Place, 25 (2).
Cankurtaran, Ö. ve Albayrak, H. (2019). Suriye’den Türkiye’ye Kadın Olmak. Ş. B. Özvarış ve T. Erdost (Editörler). Ankara: Merdiven Yayın.
Cassarıno, J. P. (2004). Theorising Return Migration: The Conceptual Approach to Return Migrants Revisited. International Journal on Multicultural Societies., 6 (2), 253-279.
Castles, S. ve Miller, M. J. (2008). Göçler Çağı: Modern Dünyada Uluslararası Göç Hareketleri. (Çev: B. U. Bal ve İ. Akbulut). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Chowdhory, N. (2012). Assessing “Belonging” and Claims of “Home” Among Refugees: A Note on Repatriation in South Asia. Peace Prints: South Asian Journal of Peace Building., 4 (1).
Constant, A. F. (2020). Time-Space Dynamics of Return and Circular Migration: Theories and Evidence, GLO Discussion Paper, No. 446, Global Labor Organization (GLO), Essen
Dustmann, C. vd. (1996). Return Migration: The European Experience. Economic Policy., 11 (22), 213-250.
Dünya Bankası. (2019). The Mobility of Displaced Syrians An Economic and Social Analysis. Rapor.https://www.worldbank.org/en/country/syria/publication/the-mobility-of-displaced-syrians-an-economic-and-social-analysis Erişim tarihi: 15 Mart 2019.
Erdoğan, M. M. (2015). Türkiye'deki Suriyeliler-Toplumsal Kabul ve Uyum. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Erdoğan, M. M. (2018). Suriyeliler Barometresi 2017: Suriyelilerle Uyum İçinde Yaşamın Çerçevesi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Fihel, A. ve Górny, A. (2013). To Settle or to Leave Again? Patterns of Return Migration to Poland During the Transition Period. Central and Eastern European Migration Review,. 2 (1), 55-76.
Gmelch, G. (1983). Who Returns and Why: Return Migration Behavior in Two North Atlantic Societies. Human Organization,. 42 (1), 46-54.
Güven, H. S. (1994). Uluslararası İşçi Göçü Bağlamında Dönüş Göçünün Sosyal Politika Sorunları. Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi.
Hall, Samuel. (2018). Syria’s Spontaneous Returns, Report. https://www.samuelhall.org/publications/syrias-spontaneous-returns Erişim tarihi: 2 Haziran 2018.
Houte, M. V. (2016). Return Migration of Afganistan Moving Back Or Moving Forward. International Migration Institute. Oxford.
İçduygu, A. (2017). Türkiye'deki Suriyeli Sığınmaclar: "Siyasallaşan" Bir Sürecin Analizi. Toplum ve Bilim., Sayı:140, 27-41.
Karaman, A. ve Y. Durmaz (2018). A Qualitative Research on The Factors Determining Product Awareness and Product Preference in Promoting Medicines By Digital Tools. Medicine Science International Medical Journal 7(4):1 s. 923-929.
Kaya, A. (2017). Suriyeli Mültecilerin Kentsel Alandaki Halleri. Toplum ve Bilim., Sayı:140, 42-68.
Kibreab, G. (2002). When Refugees Come Home: The Relationship Between Stayees and Returnees in Post-Conflict Eritrea. Journal of
Contemporary African Studies., 20 (1), 53-80.
Koyuncu, A. (2014). Kentin Yeni Misafirleri Suriyeliler. Konya: Çizgi Kitabevi.
Kuch, A. (2016). Naturalization of Burundian Refugees in Tanzania: The Debates on Local Integration and the Meaning of Citizenship Revisited. Journal of Refugee Studies,. 30 (3), 468-487.
Kunuroğlu vd. (2018). Motives for Turkish Return Migration from Western Europe: Home, Sense of Belonging, Discrimination and Transnationalism. Turkısh Studıes., 19 (3), 422–450.
Kuş, E. (2007). Nicel-Nitel Araştırma Teknikleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Kümbetoğlu, B. (2016). Göç Çalışmalarında “Nasıl’ Sorusu”. S. G. I. Öner ve N. A. Ş. Öner (Editörler), Küreselleşme Çağında Göç içinde (s. 49-85) İstanbul: İletişim Yayınları.
Makine, D. (2012). Determinants of Return Migration İntentions: Evidence from Zimbabwean Migrants Living İn South Africa. Development Southern Africa, 29 (3), 365-378.
Martínez, J. I. (2017). Stay or Go? Ecuadorian Immigrants in Spain in Times of Crisis. Bulletin of Latin American Research., 36 (4), 477–492.
Mhaissen R, and E, Hodges, (2019). Unpacking Return: Syrian Refugees’ Conditions and Concerns. Sawafor Development and Aid, Report. 2019.
Mikulin, E. A. D. (2018). Should I Stay Or Should I Go Now? Exploring Polish Women’s Returns “Home”. International Migration., 56 (4), 140-153.
Müller-Funk, L. & Fransen, S. (2020). Return Aspirations and Coerced Return: A Case Study on Syrian Refugees in Turkey and Lebanon. IMI Working Papers No. 162
Paparusso, A. and Ambrosetti, E. (2017). To Stay Or To Return? Return Migration İntentions of Moroccans İn Italy, International Migration., 55 (6), 137-155.
Pierce, F. D. vd. (2015). Return Wishes of Refugees in the Netherlands: The Role of Integration, Host National Identification and Perceived Discrimination. Journal of Ethnic and Migration Studies., 41 (11), 1836–1857.
Pîrvu, R. ve Axinte, G. (2012). Return Mıgratıon-Reasons, Consequences and Benefıts. Annals of The University of Petroşani, Economics., 12 (4), 193-202.
Razum, O. vd. (2005). Health, Wealth or Family Ties? Why Turkish Work Migrants Return from Germany. Journal of Ethnic and Migration Studies., 31(4), 719-739.
Öner. A. Ş. (2016). Son Mu Başlangıç Mı? Göç Çalışmalarında Sosyal Bir Olgu Olarak Geri Dönüş. S. G. I. Öner ve N. A. Ş. Öner (Editörler), Küreselleşme Çağında Göç içinde (s. 263-285) İstanbul: İletişim Yayınları.
Sağıroğlu, A. Z. (2017). Türkiye ve Suriyelilerin Ortak Geleceği. http://www.star.com.tr/acik-gorus/turkiye-ve-suriyelilerin-ortak-gelecegi-haber-1180949/ (Erişim tarihi: 5 Nisan 2018).
Seefar Syrians. (2018). Return, Stay, or Migrate? Understanding the Aspirations of Syrian Refugees in Turkey. https://seefar.org/research/return-stay-migrate-understanding-aspirations-syrian-refugees-turkey/ Erişim tarihi: 18 Şubat 2019.
Shamsuddin, M. ve Katsaiti, M. S. (2019). Migration and Happiness: Evidence from Germany. Journal of Happiness Studies.
Sirkeci, İ. (2012). Transnasyonal Mobilite ve Çatışma. Mıgratıon Letters., 9 (4), 353-363.
Sirkeci, İ. ve Yaylacı, F. G. (2019). Küresel Hareketlilik Çağında Göç Kuramları ve Temel Kavramlar. Filiz Göktuna Yaylacı (der.) Kuramsal ve Uygulama Boyutları ile Türkiye’de Sığınmacı, Mülteci ve Göçmenlerle Sosyal Hizmetler içinde (s.15-39) Londra: Transnational Press London.
Stepputat, F. (2004). Dynamics of Return and Sustainable Reintegration in A ‘Mobile Livelihoods’-Perspective, DIIS Working Paper. Danish Institute for International Studies.
Şimşek, D. (2019). “Açık Kapı”dan “Geri Dönüş”e Türkiye’nin Suriyeli Mültecilere Yönelik Politikasının Sekiz Yılı. Birikim Dergisi., Sayı: 366, 21-27.
Tezcan, T. (2019). Return Home? Determinants Of Return Migration Intention Amongst Turkish Immigrants in Germany. Geoforum., Sayı: 98, 89-201.
The Syria Institute. (2017). No Return to Homs A Case Study on Demographic Engineering in Syria. Report. https://www.alnap.org/help-library/no-return-to-homs-a-case-study-on-demographic-engineering-in-syria Erişim tarihi: 13 Nisan 2018.
Tımep. (2019). Return of Refugees. Rapor. https://timep.org/reports-briefings/timep-brief-return-of-refugees/ Erişim tarihi: 22 Kasım 2019.
Tümtaş, M. S. (2018). Toplumsal Dışlanmadan Vatandaşlık Tartışmalarına Suriyeli Kent Mültecileri. Akdeniz İİBF Dergisi., 18 (37), 26-47.
Venables, N. (2020). Finding Home in Uncertainty Returnees, Reintegration, and Reconciliation A Case Study of Refugees in Towns Harare, Zimbabwe. Rapor.
Yağmur, K., F. Kunuroğlu ve F. van de Vijver (2016). Return Migration. Online Readings in Psychology and Culture, 8 (2).
Yalçın, C. (2004). Göç Sosyolojisi. Ankara: Anı Yayınları.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2003). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Yıldız, A. ve Uzgören, E. (2016). Limits to Temporary Protection: Non-Camp Syrian Refugees in İzmir, Southeast European and Black Sea Studies, Online Journal., 16 (2), 195-211.
https://www.goc.gov.tr/gecici-koruma5638 (Erişim tarihi: 05.02.2020).
https://www.thenational.ae/opinion/comment/the-murky-links-between-syrian-war-crimes-and-international-aid-1.882376 (Erişim tarihi: 7 Temmuz 2019).