“Çalışma”, yaşamın sürekliliğini sağlayan sosyal bir faaliyet olarak, geçmişi insanlığın varoluşuna kadar uzanan, insan yaşamının en merkezi alanlarından biridir. Çalışmanın anlamı, birey açısından yüzyıllardır farklılaşsa da, 20. yüzyılın son çeyreğine kadar bireyin merkezi yaşam ilgisi olmayı sürdürmüştür. İşlerin bilgisayar teknolojileri ile gerçekleştirilmeye başlanması, düşük vasıf gerektiren işleri ortadan kaldırmakta, yüksek vasıflı çalışan grubun ortaya çıkmasına yol açmaktadır. Bu yeni grubun çalışmaya yönelik tutumu, daha az vasıflı işgücüne göre farklılık göstermektedir. Diğer bir ifade ile yüksek vasıflı işgücünün “çalışma” ya yüklediği anlamın geleneksel çalışana göre oldukça farklı olduğu görülmektedir. Dolayısıyla “çalışma”nın bireyler açısından anlamında önemli düzeyde farklılaşmaların yaşandığı bir dönem söz konusudur. Dolayısıyla bireylerin çalışmaya yükledikleri anlamda değişimlere tanık olunmaktadır. Bu çalışmada çalışmanın birey açısından değişen anlamı ve çalışmaya ilişkin yeni trendleri sorgulanmaktadır.