The Mobility of Legal Education in the Tanzimat Period and Mekteb-i Hukuk-ı Şahane

The law is one of the basic and vital foundations that the human species needs to ensure the order existing in nature between individuals in a “just” manner. Law has been an instrument of education in the context of acquiring and learning the awareness of rights as well as rights acquired from birth. In this study, the mobility of the legal education applied during the Tanzimat period of the Ottoman Empire is explored. The establishment of the Encümen-i Daniş and Darülfünun and the deployment of legal education within the higher education model during the construction of the modern academic system are addressed chronologically. The establishment, curriculum, administration/teaching staff, and student profile of the Mekteb-i Hukuk-ı Şahane, which started its education activities as an independent school, are analysed. The graduates of the school, with their identities as jurists, were involved in many different activities that had significance in the history of Turkish law. In this regard, the lives of many graduates could be analysed as topics that will enrich the research conducted on the history of law. Historical analysis method was used in the study and also the data were obtained by scanning the education and state yearbooks. Document analysis method was used in the analysis of the obtained data.

Keywords:

Education, Mekteb-i Hukuk-ı Şahane, Ottoman Empire, Tanzimat Law,

PDF

___

Arıtürk, R. (2020). Tarihte hukuk eğitimi. İstanbul Medeniyet Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 5(8), 43-78.
Ayas, N. (1948). Türkiye cumhuriyeti milli eğitimi kuruluşlar ve tarihçeler. Milli Eğitim Basımevi. https://oygm.meb.gov.tr/kitap/kitap/3/index.html# p=298.
Bilim, C. Y. (2002). Türkiye’de çağdaş eğitim tarihi. Anadolu Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
Ceride-i Mehakim 1296/1880(44). Erişim adresi: https://adaletdergisi.adalet.gov.tr/arsiv/ceridei mehakim /1880/s44-c1-1880-345-352.pdf.
Cevad, M. (2002). Maarif-i umumiye nezareti tarihçe-i teşkilat ve icraatı. Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Cihan, A. (2014). Osmanlı’da eğitim. Akademik Kitaplar.
Devlet Salnamesi 1298/1881. Erişim adresi: http://isamveri.org/salname/sayilar.php? sidno=D02467.
Devlet Salnamesi 1299/1882. Erişim adresi: http://isamveri.org/salname/sayilar.php? sidno=D02467.
Devlet Salnamesi 1300/1883. Erişim adresi: http://isamveri.org/salname/sayilar.php? sidno=D02467.
Devlet Salnamesi 1305/1888. Erişim adresi: http://isamveri.org/salname/sayilar.php? sidno=D02467.
Devlet Salnamesi 1309/1892. Erişim adresi: http://isamveri.org/salname/sayilar.php? sidno=D02467.
Doğan, İ. (2012). Türk eğitim tarihinin ana evreleri. Nobel Yayınları.
İhsanoğlu, E. (1990). Dârulfünûn tarihçesine giriş. Belleten, 54(210), 699-738. 10.37879/belleten.1990.699
Erdoğdu, A. (2009). Seydişehrî. TDVİA (37), 25-27. https://islamansiklopedisi. org.tr/ seydisehri.
Ergin, O. (1977). Türk Eğitim Tarihi (III-IV). Eser Matbaası.
Fraenkel, J. R. & Wallen, N. E. (2012). How to design and evaluate research in education. MacGraw Hill.
Gündüz, M. (2020). Kronolojik ve tematik Türk eğitim tarihi. İdeal Yayıncılık.
Işıktaç, Y. (1998). Bir hukuk tanımı vermenin zorunluluğu. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2 (2), 0-0. https://dergipark. org.tr /tr/pub/ahbvu hfd/issue/48138/608879.
Kansu, N. A. (2006). Türkiye eğitim tarihi. Yay. Hazırlayan. Levent Eraslan, Umut Karadoğan. Nobel Akademi.
Kazıcı, Z. (2021). Anahatlarıyla islam eğitim tarihi. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
Koyuncu, N. (2012). Hukuk mektebinin doğuşu. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 16(3), 163-186. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ahbvuhfd/issue/ 48113/608450.
Kumar, R. (2011). Araştırma yöntemleri. (Ed. Ömay Çokluk). Edge Akademi.
Kuş, E. (2009). Nicel-nitel araştırma teknikleri. Anı Yayınları.
Maarif Salnamesi 1316/1898.
Maarif Salnamesi 1317/1899.
Maarif Salnamesi 1318/1900.
Maarif Salnamesi 1319/1901.
Maarif Salnamesi 1321/1903.
Özdemir, M. (2010). Nitel veri analizi: Sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsalı üzerine bir çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 323-343. https://dergipark.org.tr/en/pub/ogusbd/issue/10997/131612.
Robson, C. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. (Çev. Ed. Şakir Çıngır, Nihan Demirkasımoğlu). Anı Yayıncılık.
Sakaoğlu, N. (2018). Türkiye eğitim tarihi. Alfa Yayınları.
Topdemir, H. G. (2014). Türk düşünce tarihi. Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
Ulutaş, B. (2015). Doküman analizi.. F. N. Seggie ve Y. Bayyurt (Edt.), Nitel araştırma (279-292). Anı Yayıncılık.
Unat, F. R. (1964). Türk eğitim sisteminin gelişmesine tarihi bir bakış. Milli Eğitim Basımevi.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
Yörük, A. A. (2008). Mekteb-i Hukuk’un kuruluşu ve faaliyetleri. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. https://acikbilim.yok.gov.tr/bitstream/handle/20.500.12812 /517522/yok AcikBilim_330500 .pdf?sequence=-1.
Yurdakul, İ. (2019). Mekteb-i Nüvvab. TDVİA(Ek2), 240-241. https://islam ansiklopedisi.org.tr/ mekteb-i-nuvvab.
Yurtseven, R.H., Erkul, H. & Kekeç Morkoç, D. (2013). Örneklerle sosyal bilimlerde araştırma yöntem ve teknikleri. Detay Yayıncılık.

ISSN: 2651-3935
Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
Başlangıç: 2018
Yayıncı: Bilgiçağı Eğitim Danışmanlık ve Yayıncılık Sanayi Ticaret Limited Şirketi