Yardımseverlik, insanlar arasında sevgi ve kardeşlik duygularını geliştiren ahlaki bir erdemdir. Yardımseverlik aynı zamanda diğerlerine karşı görevlerini yapmış olmanın neden olduğu tatmin duygusu yaşatarak, öz saygıyı geliştirerek, bireyleşme eğiliminden uzaklaştırarak ruh sağlığına olumlu katkı sağlamaktadır. Bireylerde yardımseverlik eğilimini geliştiren olgulardan birisi dindir. İlahi ve dünyevi dinlerde yardımseverlik ve diğer toplum yanlısı davranışlar tavsiye edilmektedir. Bu çalışmada yardımseverlik ve dini tutum arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırmanın örneklemi Trabzon’da ikamet eden değişik yaş ve meslek gruplarından 580 bireyden oluşturmaktadır. Araştırmada ölçme araçları olarak Yardımseverlik Ölçeği ve Dini Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada öncelikle bazı demografik değişkenler ile yardımseverlik ve dini tutum arasındaki ilişkilere bakılmış, daha sonra yardımseverlik ile dini tutum arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Elde edilen verilerin analizi sonucunda şu sonuçlara ulaşılmıştır. Kadınların yardımseverlik düzeyi erkeklerinkinden anlamlı derecede daha yüksektir. Yaş, medeni durum ve meslek ile yardımseverlik arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Yaş, medeni durum ve meslek ile dini tutum arasında ise anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Dini tutum ile yardımseverlik arasında pozitif ilişki bulunmuştur. Araştırma yardımseverlik eğilimi üzerinde dinin önemli bir etkisinin olduğunu ortaya koymuştur.