ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN GİRİŞİMCİLİĞE BAKIŞ AÇISI

Amaç- Bu çalışmanın amacı Kültürel İkna Modeli boyutlarının (algılanan uygunluk, algılanan tutarlılık ve algılanan etkinlik) ve girişimcilik eğitiminin öğrencilerin girişimcilik niyetleri üzerindeki etkilerini çoklu doğrusal regresyon yöntemi ile analiz etmektir. Metodoloji- Araştırmanın ana kütlesini Kayseri ilinde öğrenim gören, girişimcilik dersi almış veya girişimcilik kursuna katılmış üniversite öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin elde edilmesinde anket yönteminden yararlanılmıştır. Araştırma modeli çoklu doğrusal regresyon analizi ile test edilmiştir. Araştırma verilerinin analizinde Jamovi 2.3.9. paket programı kullanılmıştır. Bulgular- Çoklu doğrusal regresyon analizi sonuçları incelendiğinde algılanan uygunluk, algılanan tutarlılık, algılanan etkinlik ve girişimcilik eğitimi değişkenlerinin girişimci niyetini anlamlı düzeyde yordadıkları (R=0.83, R2=0.69) görülmüştür (F(4-149)= 82.4, p< 0.05). Söz konusu değişkenler birlikte girişimcilik niyetinin %69’unu açıklamaktadır. Her bir değişkene ait regresyon katsayılarının anlamlılığı incelendiğinde, önem sırasına göre algılanan tutarlılık (β=0.45, p<0.05) ve algılanan etkinlik (β=0.44, p<0.05) değişkenlerinin girişimciilik niyetinin anlamlı yordayıcıları olduğu, algılanan uygunluk (β=-0.09, p>0.05) ve girişimcilik eğitimi (β=0.11, p>0.05) değişkenlerinin ise anlamlı yordayıcılar olmadığı belirlenmiştir. Sonuç- Araştırma sonucunda algılanan tutarlılık ve algılanan etkinlik boyutlarının üniversite öğrencilerinin girişimcilik niyeti üzerinde anlamlı bir etkisi olduğu; algılanan uygunluk ve girişimcilik eğitiminin girişimcilik niyeti üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi olmadığı tespit edilmiştir. Algılanan tutarlılık boyutunun girişimcilik niyeti üzerindeki anlamlı etkisi üniversite öğrencilerinin kişisel değerleri ile girişimcilik faaliyetlerinin uyum gösterdiği ve bu noktada girişimcilik niyetinin oluştuğu şeklinde yorumlanabilir. Algılanan etkinlik boyutunun girişimcilik niyeti üzerindeki anlamlı etkisi ise, üniversite öğrencilerinin girişimciliği uygun bir kariyer olarak görmelerinin girişimcilik niyeti geliştirmelerine temel oluşturduğu şeklinde yorumlanabilir.

Anahtar Kelimeler:

Girişimcilik, algılanan uygunluk, algılanan tutarlılık, algılanan etkinlik, girişimcilik eğitimi

UNIVERSITY STUDENTS' PERSPECTIVE ON ENTREPRENEURSHIP

Purpose- The purpose of this study is to analyze the effects of Cultural Persuasion Model dimensions (perceived appropriateness, perceived consistency, and perceived effectiveness) and entrepreneurship education on students' entrepreneurial intentions using multiple linear regression method. Methodology- The universe of the research consists of university students studying in Kayseri who have taken an entrepreneurship lesson or have participated in an entrepreneurship course. The survey method was used to collect the research data. The research model was tested with multiple linear regression analysis. The analysis of the data was carried out with the Jamovi 2.3.9 program. Findings- When the results of the multiple linear regression analysis were examined, it was observed that the variables of perceived appropriateness, perceived consistency, perceived effectiveness and entrepreneurship education together had a significant relationship (R=0.83, R2=0.69) with entrepreneurial intention (F(4-149)=82.4, p<0.05). These variables together explain 69% of entrepreneurial intention. When the significance of the regression coefficients of each variable is examined, it is seen that the variables of perceived consistency (β=0.45, p<0.05) and perceived effectiveness (β=0.44, p<0.05) in order of importance are significant predictors of entrepreneurial intention, and perceived appropriateness (β=-0.09, p<0.05) and entrepreneurship education (β=0.11, p>0.05) variables were not found to be significant predictors. Conclusion- As a result of the research, it was found that the dimensions of perceived consistency and perceived effectiveness had a significant effect on the entrepreneurial intention of university students; It was determined that perceived appropriateness and entrepreneurship education did not have a statistically significant effect on entrepreneurial intention. The significant effect of the perceived consistency dimension on the entrepreneurial intention can be interpreted as the personal values of university students and their entrepreneurial activities match, and at this point, the entrepreneurial intention is formed. The significant effect of the perceived effectiveness dimension on the entrepreneurial intention can be interpreted as the fact that university students see entrepreneurship as a suitable career, which forms the basis for their development of entrepreneurial intention.

Keywords:

Entrepreneurship, perceived appropriateness, perceived consistency, perceived effectiveness, entrepreneurship education,

PDF

___

Aboobaker, N., & Renjini, D. (2020). Human capital and entrepreneurial intentions : Do entrepreneurship education and training provided by universities add value ? On the Horizon, 28(2), 73–83. https://doi.org/10.1108/OTH-11-2019-0077
Adekiya, A. A., & Ibrahim, F. (2016). Entrepreneurship intention among students. The antecedent role of culture and entrepreneurship training and development. International Journal of Management Education, 14(2), 116–132. https://doi.org/10.1016/J.IJME.2016.03.001
Akşit, G. (2003). Farklı kültürlerde girişimcilik niyeti ve üniversite öğrencilerine yönelik karşılaştırmalı bir araştırma. Akdeniz Üniversitesi.
Akyurt, N. (2018). Üniversite Öğrencilerinin Girişimcilik Eğilimlerinin Belirlenmesi: Sağlık Örneği. Medical Sciences, 13(2), 43–57. https://doi.org/10.12739/NWSA.2018.13.2.1B0050
Başar, E. (2017). Girişimcilik (3.). Nobel Yayıncılık.
Boubker, O., Arroud, M., & Ouajdouni, A. (2021). Entrepreneurship education versus management students’ entrepreneurial intentions. A PLS-SEM approach. The International Journal of Management Education, 19(1), 1–14. https://doi.org/10.1016/j.ijme.2020.100450
Çakıroğlu, O. Ç., Sonuç, M. M., & Harmancı Seren, A. K. (2021). The relationship between entrepreneurship tendencies and A-B type personality traits of nursing students. Journal of Education and Research in Nursing, 18(4), 409–414. https://doi.org/10.5152/jern.2021.86094
De Pillis, E. G. (1998). Predicting entrepreneurial intention: A cross cultural study. University Of Southern California.
De Pillis, E., & Reardon, K. K. (2007). The influence of personality traits and persuasive messages on entrepreneurial intention: A cross-cultural comparison. Career Development International, 12(4), 382–396. https://doi.org/10.1108/13620430710756762
Dilek, S., Kesgingöz, H., & Nergiz, E. (2019). Ekonomi okuryazarlığının girişimcilik niyeti üzerine etkisi. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 54(1), 89–107.
Eroğlu, Ş. G., & Avcı, U. (2021). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik eğilimleri üzerine boylamsal bir araştırma. Journal of Business Research -
Turk, 13(4), 3607–3621. https://doi.org/10.20491/isarder.2021.1344
Evci, G., & Alper, E. N. (2022). Girişimcilik dersinin işletme öğrencilerinin girişimcilik niyetine etkisi: Yalova Üniversitesi örneği. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 159–173.
Fragoso, R., Rocha-Junior, W., & Xavier, A. (2020). Determinant factors of entrepreneurial intention among university students in Brazil and Portugal. Journal of Small Business & Entrepreneurship, 32(1), 33–57. https://doi.org/10.1080/08276331.2018.1551459
Göçer Şahin, S., & Buluş, M. (Ed.). (2022). Adım Adım Uygulamalı İstatistik. Pegem Akademi Yayıncılık.
Ismail, K., Ahmad, A. R., Gadar, K., & Yunus, N. (2012). Stimulating factors on women entrepreneurial intention. Business Management Dynamics, 2(6), 20–28.
Krueger, N. (1993). The impact of prior entrepreneurial exposure on perceptions of new venture feasibility and desirability. Entrepreneurship Theory and Practice, Fall, 5–21. https://doi.org/10.1177/104225879301800101
Küçük, O. (2017). Girişimcilik ve Küçük İşletme Yönetimi (9.). Seçkin Yayıncılık.
Ladd, T., Hind, P., & Lawrence, J. (2019). Entrepreneurial orientation, Waynesian self-efficacy for searching and marshaling, and intention across gender and region of origin. Journal of Small Business & Entrepreneurship, 31(5), 391–411. https://doi.org/10.1080/08276331.2018.1459016
Marangoz, M., & Aydin, A. E. (2018). Girişimcilik motivasyonları ve engellerine ilişkin algıların girişimcilik niyetine etkisi: Üniversite öğrencilerine yönelik bir araştırma. Journal of Entrepreneurship and Development, 13(1), 69–78.
Oosterbeek, H., Van Praag, M., & Ijsselstein, A. (2010). The impact of entrepreneurship education on entrepreneurship skills and motivation. European Economic Review, 54, 442–454. https://doi.org/10.1016/j.euroecorev.2009.08.002
Sajjad, S. I., Shafi, H., & Dad, A. M. (2012). Impact of culture on entrepreneur intention. Information Management and Business Review, 4(1), 30–34. https://doi.org/10.22610/imbr.v4i1.960
Şenel, D., & Öney, F. Ö. Ö. (2020). Önlisans öğrencilerinin girişimcilik eğilimleri: Pamukkale Üniversitesi çocuk gelişimi bölümü öğrencileri üzerine bir araştırma. Antalya Bilim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergis, 1(2), 15–33.
Ünlü Aslan, M., Yayla, E. N., & Ünüvar Ünlüoğlu, D. (2022). Z kuşağı bağlamında girişimcilik tutumu ve sınırsız kariyer yöneliminin incelenmesi. Journal of Business Research - Turk, 14(1), 919–930. https://doi.org/10.20491/isarder.2022.1418
Vuong, B. N., Phuong, N. N. D., Huan, D. D., & Quan, T. N. (2020). A model of factors affecting entrepreneurial intention among information technology students in Vietnam. Journal of Asian Finance, Economics and Business, 7(8), 461–472. https://doi.org/10.13106/jafeb.2020.vol7.no8.461