TMS/TFRS, BOBİ-FRS, KÜMİ-FRS VE ULUSLARARASI DEĞERLEME STANDARTLARI ÇERÇEVESİNDE MADDİ OLMAYAN DURAN VARLIKLARIN DEĞERLEME HÜKÜMLERİNİN İNCELENMESİ

Amaç- Bu çalışmanın amacı maddi olmayan duran varlıkların “TMS 38”, “BOBİ FRS Bölüm 14” ve “KÜMİ FRS Bölüm 12” ve IVS 102 kapsamında değerleme hükümlerinin karşılaştırılmasıdır. Yöntem- Bu çalışmada yöntem olarak içerik analizi yöntemi kullanılmıştır Bulgular- Yapılan inceleme sonucunda BOBİ FRS Bölüm 14 ile KÜMİ FRS Bölüm 12’nin maddi olmayan duran varlıkların değerlemesi konusunda büyük ölçüde uyumlu olduğu, bu standart setlerinin kapsamındaki işletmelere kolaylık sağlamak amacı ile daha çok maliyet esaslı bir yaklaşıma sahip oldukları görülmüştür. TMS 38 de ise “Gerçeğe Uygun Değer” tespiti gereken durumların diğerlerine göre daha çok olduğu tespit edilmiştir. Çalışmada bu standartların yanında Uluslararası Değerleme Standartları Konseyi (IVSC) tarafından yayınlanan standartlardan maddi olmayan duran varlıklara ilişkin ilave hükümlerin olduğu UDS 210 standartı da ele alınmıştır. UDS 210 çerçevesinde maddi olmayan duran varlıkların gerçeğe uygun değerinin tespitinde “Pazar yaklaşımı”, “Gelir yaklaşımı” ve “Maliyet yaklaşımı”nın uygulanabileceği görülmüştür. Ancak maddi olmayan duran varlığın yapısına göre değişmekle birlikte öncelikli olarak “Pazar yaklaşımı” ve “Gelir yaklaşımı”nın uygulanmasının istendiğini, maliyet yaklaşımının ise zorunlu durumlarda uygulanmasının tavsiye edildiği anlaşılmıştır. Sonuç- Araştırma sonucunda TMS38, BOBİ FRS Bölüm 14 ve KÜMİ FRS Bölüm 12 arasında bazı farklılıkların bulunduğu görülmüştür. UDS 210’da ise değerleme hükümlerinin yer almadığı, değerleme yapanlara yardımcı olacak esasların ele alındığı tespit edilmiştir.

EXAMINATION OF THE VALUATION PROVISIONS OF INTANGIBLE ASSETS WITHIN THE FRAMEWORK OF INTERNATIONAL VALUATION STANDARDS AND TURKISH FINANCIAL REPORTING STANDARDS

Purpuse- In this study, the valuation provisions of intangible assets within the scope of TAS-38, BOBI-FRS Section 14, KUMI-FRS Section 12, IVS-210 were compared. Methodology- Content analysis method was used as a method in this study. Findings-As a result of the examination, it has been seen that BOBI FRS Section 14 and KUMI FRS Section 12 are largely compatible with the valuation of intangible assets, and they have a more cost-based approach in order to facilitate the businesses within the scope of these standard sets. In TAS 38, on the other hand, it has been determined that the situations requiring the determination of "Fair Value" are more than the others. In addition to these standards, the IVS 210 standard, which has additional provisions regarding intangible assets from the standards published by the IVSC “International Valuation Standards Council”, is also discussed in the study. It has been understood that “Market approach”, “Income approach” and “Cost approach” can be applied in determining the fair value of intangible assets within the framework of IVS 210. However, it has been observed that, depending on the structure of the intangible asset, the application of the "Market approach" and "Income approach" is primarily desired, while the cost approach is recommended to be applied in mandatory situations. Conclusion-As a result of the research, it has been seen that there are some differences between TMS38, BOBI FRS Section 14 and KÜMİ FRS Section 12. It has been determined that there are no valuation provisions in IDS 210, and the principles supporting the valuation are discussed.

___

  • Chalmers, K., Clinch, G., & Godfrey, J. M. (2008). Adoption of international financial reporting standards: Impact on the value relevance of intangible assets. Australian Accounting Review, 18(46), 237–247.
  • Deaconu, A., Nistor, C. S., Fılıp, C., & Cuzdrıorean, D. (2010). Measuring the convergence degree between accounting and valuation standards: case study on ıntangible assets. International Journal of Business Research, 10(2), 56-64.
  • Demirbaş, H. (2016). Maddi olmayan duran varlıkların BIST30 analizi. Muhasebe ve Denetim Dünyası, 1(2), 85–94.
  • Durgut, M. (2015). Türkiye Muhasebe ve Finansal Raporlama Standartları kapsamında marka değerinin muhasebeleştirilmesi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 5(10), 243–262.
  • Elbaşı, İ. H., & Ayanoğlu, F. (2020). Entelektüel sermaye ve temel yetenekler üzeri̇ne etki anali̇zleri̇nde çevresel beli̇rsi̇zli̇k algısının aracılık rolü. International Journal of Management and Administration, 4(8), 360–381.
  • Ertuğrul, M. (2020). Maddi olmayan duran varlıkların değer ilişkisi. Muhasebe ve Denetime Bakış, 59, 213–232.
  • Haberal, Z. (2022). Maddi olmayan duran varlıklar içerisinde markanın önemi ve TMS 38 kapsamında muhasebeleştirme esaslarının değerlendirilmesi. Muhasebe ve Vergi Uygulamaları, 15(2), 389–414.
  • Haigh, D. (2000). Brand valuation: measuring and leveraging your brand. Https://Www.Markenlexikon.Com/Texte/Brandfinance_brand_valuation_leverage_may_2000.Pdf (Erişim Tarihi 30.07.2022).
  • Pastor, D., Glova, J., Lipták, F., & Kováč, V. (2017). Intangibles and methods for their valuation in financial terms: Literature review. Intangible Capital, 13(2), 387–410.
  • Perek, A. A. (2007). Maddi olmayan duran varlıklar için iskonto oranının UFRS hükümlerine göre hesaplanması. Mali Çözüm Dergisi, 84, 141–154.
  • Semih Hüseyin Tokay, & Deran, A. (2008). Türkiye Muhasebe ve Finansal Raporlama Standartları’nda değerleme ölçüleri. Mali Çözüm, 90, 15–48.
  • Tas, O., Mert, H., & Aydın, R. (2017). Gayrimenkul değerleme ve Türkiyede yapılan değerleme raporları üzerine bir araştırma. Pressacademia, 4(3), 316–330.
  • Türkcan, M., & Akdoğan, N. (2018). Uluslararası değerleme standartlarında etik ilkeler ve uluslararası denetim standartları ile karşılaştırmalı incelenmesi. Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 20, 426–439.