BDS 570 İŞLETMENİN SÜREKLİLİĞİ STANDARDININ DENETİM RAPORLARINA ETKİSİ

Amaç- Bu çalışmada genel olarak, işletmelerde süreklilik varsayımının anlaşılması, işletmelerin sürekliliğe dair açıklamalara bağımsız denetim raporlarında yer verilmesinin işletme yönetimi ile yatırımcı açısından önemini ortaya çıkarmak ve bağımsız denetim raporlarında sürekliliğin ne şekilde işlenmesi gerektiğine dair bir kanı oluşturulması hedeflenmiştir.Yöntem- Bağımsız Denetim Standardı 570 İşletmenin Sürekliliği Varsayımı genel olarak incelenerek Bağımsız Denetim Raporlarına etkisi ve önemi analiz edilmiştir.Bulgular- İncelenen işletmelerin Bağımsız Denetim Raporlarında süreklilik varsayımına yer verildiği görülmüş olmakla beraber, bu konuya yeterince açıklama getirilmediği saptanmıştır. Süreklilik kavramına uygun olarak denetçi görüşü verilmediği örneklere de rastlanmıştır.Sonuç- Bu çalışmada, Bağımsız Denetim Standardı 570 İşletmenin Sürekliliği Varsayımı’nın bağımsız denetim sürecine ve finansal tablolara etkisi ve önemi incelenmiştir. İşletmenin faaliyetlerini sürdürüp sürdürmeyeceğinin saptanması ve bu hususun finansal tablolara etkisinin bağımsız denetimde denetçinin dikkate alması gereken önemli bir konu olduğu görülmüştür.

THE EFFECT OF ISA 570 GOING CONCERN ON AUDIT REPORTS

Purpose- The aim of the study is to understand going concern issue, to reveal the importance of going concern disclosures in audit reports for both company managements and investors, and to raise an opinion how going concern needs to be discussed in audit reports.Methodology- International Standards on Auditing (ISA) 570 “Going Concern” was studied, and its effect to audit reports analyzed.Findings- It is revealed going concern was emphasized in the audit reports of the companies studied, but necessary amount of disclosures were not found. Also, in some examples, it was coincided auditors’ opinions were not appropriate with the going concern issue.Conclusion- The effect of ISA 570 “Going Concern” on audit reports was analyzed. It was determined whether the companies can go on with their businesses or not, and it is revealed auditors should take going concern issue into account seriously in their opinions.

___

  • Geiger, M. A., Rama, D. V. (2006). Audit firm size and going-concern reporting accuracy. Accounting Horizons, 20(1), 1-17.
  • Kaval, H. (2005). Muhasebe denetimi (2. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Güredin, E. (2010). Denetim ve güvence hizmetleri (13. Baskı). İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  • Çalışkan, A. O. (2012). İşletmelerde sürdürülebilirlik muhasebe mesleği ilişkisi. Mali Çözüm Dergisi, 112(2012), 133-157.
  • Devlet Planlama Teşkilatı (1970). Muhasebenin temel kavramları ve genel kabul görmüş muhasebe prensipleri. 1970, s.18.
  • İşletmenin Sürekliliği (BDS 570) Hakkında Tebliğ, Türkiye Denetim Standartları Tebliği No:25.
  • International Auditing and Assurance Standards Board (IAASB)
  • Socol (2010). Significant doubt about the going concern assumption in audit. Annales Universitatis Apulensis Series Oeconomica, 12(1).
  • Kavut, Taş, Şavlı (2010). Uluslararasi denetim standartlari kapsaminda bağimsiz denetim. İSMMMO, 130.
  • Amercan menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu (SEC) (1962). Accounting Series Release.
  • Tepegöz, Türedi (2015). İşletmenin sürekliliği varsayımı ve denetçinin sorumluluğu. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (ERZSOSDE) VIII-II: 43-52.
  • Amerikan Muhasebe Standartları Kurulu olan FASB (1953) ARB 43 “Restatement and Revision of Accounting Research Bulletins”.