___

• Alay, O. (2019). Mizah Kavramı ve Mizahın Tarihsel Süreci. Türk Dili Dergisi, 22-30.
• Altınkurt, Y., & Yılmaz, K. (2016). Öğretmenlerin Mizah Tarzları İle Örgütsel Sinizm Düzeyleri Arasındaki İlişki. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 122-143.
• Balazs, S., Kuchinka, D. G., Mantz, T., & Bracken, D. (2017). Creating An Innovative Workplace: Effects of Humor Style and Supervisor Support. European Journal of Management, 37-48.
• Brandes, P. M. (1997). Organizational Cynicism: Its Nature, Antecedents and Consequences. Doktora Tezi. The University of Cincinnati.
• Brandes, P., Dharwadkar, R., & Dean, J. W. (1999). Does Organizational Cynicism Matter? Employee and Supervisor Perspectives on Work Outcomes. Eastern Academy of Management Proceedings, 150-153.
• Büyüköztürk, Ş. (2020). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Yayınları.
• Byrne, Z. S., & Hochwarter, W. A. (2008). Perceived Organizational Support and Performance Relationships Across Levels of Organizational Cynicism. Journal of Managerial Psychology, 54-72.
• Cemaloğlu, N., Kalkan, F., Dağlı, E., & Çilek, A. (2014). Examining the Relation between Humor Acts of School Principals and Teachers’ Exposure Level to Mobbing and Organizational Cynicism Based on the Perceptions of Teachers. International Journal of Teaching and Education, 2-17.
• Çetinkaya, F. F., & Özkara, B. (2015). Hizmet İşletmelerinde Psikolojik Sözleşme İhlalleri ve Örgütsel Sinizm İlişkisi: Kapadokya Bölgesi 4 ve 5 Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Araştırma. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 72-91.
• Çetinkaya, F. F., & Şener, E. (2016). Yöneticilerin Mizah Tarzlarının Çalışanların Örgütsel Sinizm Algısına Etkisi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 207-221.
• Çimen, B. (2011). Devlet ve Özel Okullarda Görev Yapan Sınıf Öğretmenlerinin Öğretim Sürecinde Mizah Kullanma Yeterlilikleri Konusunda Algılarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Antalya: Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Dean, J. W., Brandes, P., & Dharwadkar, R. (1998). Organizational Cynicism. Academy of Management Review, 341-352.
• Eaton, J. A. (2000). A Social Motivation Approach to Organizational Cynicism. Master of Arts. Toronto: York University.
• Erdoğan , İ. (1994). İşletmelerde Davranış. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• European Commission, (2007). Innovation Cluster in Europe: A Statistical Analysis and Overview of Current Policy Support. Enterprise and Industry Directorate-General, DG Enterprise and Industry Report.
• Gkorezis, P., Petridou, E., & Xanthiakos, P. (2014). Leader Positive Humor and Organizational Cynicism: LMX as a Mediator. Leadership & Organization Development Journal, 305-315.
• Hançerlioğlu, O. (1995). Dört Bin Yıllık Düşünce, Sanat ve Bilim Tarihinin Klasik Yapıtları Üzerine Eleştirel İnceleme. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Heath, R. L. (1998). Humor Following Cerebrovascular Accident. Unpublished Doctoral Dissertation. University of Kentucky, UMI, Dissertation Information Service.
• Kalağan, G. (2009). Araştırma Görevlilerinin Örgütsel Destek Algıları ile Örgütsel Sinizm Tutumları Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi. Antalya, Türkiye: Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Karakuş, B. (2022). Türkiye'de Uygulanan Ar-ge ve İnovasyon Politikalarının Özel Sektör Üzerindeki Etkisi: Bursa Otomotiv Sektörü Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Balıkesir, Türkiye: Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kart, M. E. (2015). Örgütsel Sinizm Bağlamsal Performans ve Etik İdeoloji. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Köklü, N. (1995). Tutumların Ölçülmesi ve Likert Tipi Ölçeklerde Kullanılan Seçenekler. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 81-93.
• Köse, S. (2018). Örgütsel Adaletsizlik ve Sessizlik İlişkisinde Örgütsel Sinizmin Aracılık Rolü. Doktora Tezi. Sakarya, Türkiye: Sakarya Üniversitesi İşletme Enstitüsü.
• Martin, R. A., Puhlik-Doris, P., Larsen, G., Gray, J., & Weir, K. (2003). Individual Differences in Uses of Humor and Their Relation to Psychological Well-being: Development of the Humor Styles Questionnaire. Journal of Research in Personality, 48–75.
• Öngören, F. (1998). Cumhuriyet'in 75. Yılında Türk Mizahı ve Hicvi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Pallant, J. (2020). SPSS Kullanma Kılavuzu (3. baskı). (S. Balcı, & B. Ahi, Çev.) Anı Yayınları.
• Provine, R. (2001). Laughter: A Scientific İnvestigation. New York: Penguin Press.
• Puhlik-Doris, P., & Martin, R. (1999). A New Measure of Humor: Distinguishing Adjusted from Maladjusted Humor. Sense of Humor: Further Explorations of a Personality Characteristic. Symposium Conducted at the 11th International Society for Humor Studies. Oakland, CA.
• Romero, E. J., & Cruthirds, K. W. (2006). The Use of Humor in the Workplace. Academy of Management Perspectives, 58-69.
• Tabachnich, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using Multivariate Statistics. Boston: Pearson.
• Torun, Y. (2016). Personel Güçlendirme ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisinde Örgütsel Sinizmin Aracılık Rolü: Örgütsel Sinizm Ölçeği Geliştirmeye Yönelik Bir Araştırma. Doktora Tezi. İstanbul, Türkiye: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tremblay, M. (2016). Humor in Teams: Multilevel Relationships Between Humor Climate, Inclusion, Trust, and Citizenship Behaviors. Journal of Business and Psychology, 363–378.
• Yerlikaya, E. E. (2003). Mizah Tarzları Ölçeği'nin (The Humor Styles Questionnaire) Uyarlama Çalışması. Yüksek Lisans Tezi. Adana, Türkiye: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yerlikaya, E. E. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Mizah Tarzları ile Algılanan Stres, Kaygı ve Depresyon Düzeyleri Arasında İlişkinin İncelenmesi. Doktora Tezi. Adana: Çukurova Üniversistesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yerlikaya, N. (2007). Lise Öğrencilerinin Mizah Tarzları İle Stresle Başa Çıkma Tarzları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukuroca Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.