Hekimlerin sosyal iletişim beceriler

Amaç: İletişim hayatın her alanında çok değerliyken, sağlık söz konusu olduğunda iyi iletişim, hekimin hızla tanıya gitmesi ve dolayısıyla tedaviye başlaması için ayrıca önemlidir. Hem hastanın hızlı ve verimli değerlendirilmesi hem de hekimin mesleki doyumu için hasta-hekim ilişkisinde sağlıklı iletişim vazgeçilmezdir. Sağlıklı hekim-hasta iletişimi için hekim açısından değerlendirmeler de çok önemlidir. Bu konuda ciddi literatür eksikliği olduğunu düşünmekteyiz ve çalışmamızda, hekim açısından iletişim güçlüklerini belirleyebilmeyi ve dolayısıyla hasta-hekim iletişimini güçlendirmeye, hekim açısından bakışla katkı sunmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Çalışmaya hastanemizde görevli ve katılıma gönüllü 60 doktor alındı. Çalışmaya katılan doktorların demografik özellikleri ve uzmanlık alanları kaydedildi. Gönüllü hekimlere, kendi iletişim özelliklerini kapsayan tanımlayıcı anket soruları ve iletişim ölçeği yüz yüze görüşülerek uygulandı. Bulgular: Çalışma toplam 60 doktor ile gerçekleştirilmiştir. Katılımcı doktorların 37’si (%61,7) kadın, 23’ü (%38,3) erkektir. En çok katılımcı 35-44 yaş aralığındadır (%46,7). Katılımcıların ortalama uzmanlık süresi 11,03±5,22 yıldır. Katılımcıların 41’i (%68,3) hayalindeki mesleğin doktor olmak olduğunu belirtmiştir. Katılımcıların 37’si (%61,7) tekrar tercih şansı olsa, yine doktor olmak istediğini belirtirken 23’ü (%38,3) tekrar doktor olmayı istemediğini belirtmiştir. Uzmanlık dalının sosyal iletişim becerisine etkisi istatistiki olarak önemli değildir (p>0,05). Hayalindeki mesleğin doktorluk olduğunu söyleyenler ile hayalinin doktor olmak olmadığını ifade edenlerin sosyal iletişim becerileri arasında anlamlı fark yoktur (p>0,05). ‘’Yine doktor olmak ister miydiniz?’’ sorusuna ‘’Evet’’ diyen katılımcılarla ‘’Hayır’’ diyenler arasında sosyal iletişim becerisi bakımından anlamlı bir fark tespit edilmemiştir (p>0,05). Sonuç: Daha önce hasta-hekim iletişimi konusunda birçok çalışma yapılmış olup, çok büyük bir kısmı konuyu hasta bakış açısıyla değerlendirmiştir. Çalışmamızın en önemli ayrıcalığı bu konuyu hekimlerin bakış açısıyla değerlendirmesidir. Çalışmamız sonuçlarına göre; doktorların, ister hayalindeki meslek olsun ister olmasın, ister cerrah olsun ister dâhili branşta olsun, kısacası şartlar ve koşullar ne olursa olsun, iletişimi hiçbir parametreye bağlı olmadan mesleğinin kutsallığının bilincinde görevini yerine getirdiğini ortaya konmuştur.

Social communication skills of physicians

Purpose: While communication is very valuable in every area of life in terms of healthy relations, good communication about health is also important for the rapid diagnosis and therefore treatment of the physician. Healthy communication is indispensable in the patient-physician relationship, both for fast and efficient conclusion of the patient and for the physician to do his job with pleasure.Evaluations from the point of view of the physician are also very important for healthy physician-patient communication.We think that there is a serious lack of literature on this subject, and in our study, we aimed to identify communication difficulties for the physician and thus to strengthen patient-physician communication and to contribute from the point of view of the physician. Materials and method: 60 doctors who were in our hospital and volunteered to participate in the study were participated. The demographic features and specialties of the doctors participating in the study were recorded. Descriptive questionnaires and communication scale covering the communication features of the volunteers were applied face to face by discussing them. Results: The study was carried out with a total of 60 doctors. 37 (61.7%) of the participating doctors are women and 23 (38.3%) are men. Most participants are between the ages of 35-44 (46.7%). The average specialization period of the participants is 11.03±5.22 years.41 of the participants (68.3%) stated that their dream job is to become a doctor. 37 (61.7%) of the participants stated that they wanted to be a doctor again, while 23 (38.3%) stated that they did not want to be a doctor again.The effect of the specialty in social communication skills is not statistically significant (p>0.05). There is no significant difference between the social communication skills of those who say that their dream job is being a doctor and those who say that their dream is not being a doctor (p>0.05). There was no significant difference between the participants who said "Yes" to the question "Would you like to be a doctor again?" And those who said "No" (p>0.05).

PDF

___

1. Atıcı E. Hasta-hekim ilişkisini etkileyen unsurlar. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2007;33:91-96.
2. Yağbasan M, Çakar F. Doktor hasta ilişkisinde dile ve davranışa dayalı iletişimsel sorunları belirlemeye yönelik bir alan araştırması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2005;15:609-629.
3. Zinn W. The empathic physician.Arch Intern Med 1993;153:306-312. https://doi.org/10.1001/ archinte.1993.00410030022004
4. Sayar K, Sayar NA, Aksöyek A, Aşık G, Ekenel M, Kanber Y. Sağlık çalışanlarında empati becerisinin değerlendirilmesi. Yeni Symposium 1998;36:19-28.
5. Keser Özcan N, Bilgin H. Türkiye’de sağlık çalışanlarına yönelik şiddet: sistematik derleme. Türkiye Klinikleri J Med Sci 2011;31:1442-1456. https://doi.org/10.5336/ medsci.2010-20795
6. Atıcı E. Hasta-hekim ilişkisi kavramı. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2007;33:45-50.
7. Özçakır A. Hekim-hasta ilişkisi: karar verme sürecinde hastanın yeri. T Klin J Med Sci 2004;24:411-415.
8. Kutlu M, Çolakoğlu N, Pay Özgüvenç Z. Hasta hekim ilişkisinde empatinin önemi hakkına bir araştırma. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi 2010;2:127-143.
9. Atilla G, Çarıkçı İH, Erdem R. Hastanelerde duygusal zeka-hasta memnuniyeti ilişkisi: Isparta il merkezi örneği. Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi 2013;15:101-119.
10. Hatemi H, Doğan H. Medikal etik 5: davranış bilimleri, psikiyatri ve ahlak ile tıp etiğinin etkileşimi. 1.baskı. İstanbul: Yüce Yayım, 2003;47-51.
11. Oğuz NY. Klinik uygulamada hekim-hasta ilişkisi. T Klin Tıbbi Etik Derg 1995;3:59-65.
12. Thom DH, Kravitz RL, Bell RA, Krupat E, Azari R. Patient trust in the physician: relationship to patient requests. Fam Pract 2002;19:476-483. https://doi. org/10.1093/fampra/19.5.476
13. Cusack DA. Ireland: breakdown of trust between doctor and patient. Lancet 2000;356:1431-1432. https://doi. org/10.1016/S0140-6736(00)02855-5
14. Miral S. Tıp eğitiminde iletişim becerileri: çağdaş yöntem ve tetkikler. DEÜ Tıp Fak Derg 2001;1:63-66.
15. Alpar R. Çok değişkenli istatistiksel yöntemler. 3. Baskı. Ankara: Detay Yayıncılık, 2011;853.
16. Tabak RS. Sağlık iletişimi. 2.baskı. İstanbul: Literatür Yayınları,1999;32.
17. Bolat Ö. Etkili iletişimin düşmanları nelerdir? Hürriyet Gazetesi, 2015. Erişim adresi: ozgurbolat@hurriyet. com.tr. Erişim tarihi 6 Ağustos 2015
18. Dökmen Ü. İletişim çatışmaları ve empati. 20.baskı. İstanbul: Sistem Yayıncılık, 2008;135.
19. Özlü T. Hekiminizi nasıl alırdınız? 1.baskı. İstanbul: Kaknüs Yayınları, 2003;240-243.
20. Desmond J, Copeland L. Yamaç D, Tekin E. (Çev.) Günümüz hastasıyla iletişim. Ankara: Eflatun, 2010.
21. Hoşgör DG. İletişim ve sağlık iletişimi. Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2014.