Köylerin yönetimini düzenleyen 1924 tarihli Köy Kanunu, Türkiye’nin değişen ekonomik, sosyal ve demografik koşulları dikkate alınarak yeniden düzenlenme ihtiyacı duymaktadır. Bu kapsamda hazırlanan Tasarı, mahalli idareler alanında başlatılan mevzuat yenileme çalışmalarının da önemli bir parçasını oluşturmaktadır. Tasarı genel olarak, köylerin; kuruluşunu, organlarını, yönetimini, görev, yetki ve sorumluluklarını, çalışma usul ve esasları ile diğer kuruluşlarla ilişkilerini ele almaktadır. Tasarı, köylerin idari ve mali kapasitelerini artırıcı önemli düzenlemeler içermekle birlikte muhtar ve meclisin geri çağrılması, kırsal alan yenileme planı ve köy yerleşim planı gibi uzmanların üzerinde önemle durması gereken konuları da ihtiva etmektedir. Çalışmada Kanun ve Tasarı maddeleri karşılaştırmalı olarak ele alınıp incelenmekte ve konu ile ilgili akademik çalışmalardan faydalanılmaktadır. Amaç, yeni düzenlemedeki farklılıkları ortaya koyabilmek ve buna dayalı olarak Tasarı’nın olumlu-olumsuz yönlerini vurgulamaktır.