FEN BİLİMLERİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ YENİ NESİL SORULARA YÖNELİK DEĞERLENDİRME PUANLARININ BELİRLENEN DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

Bu araştırmanın amacı fen bilimleri öğretmen adaylarının final ödev puanlarının lisansta almış oldukları temel fen dersleri, alan eğitimi dersleri başarı düzeylerine ve okuyucu profiline göre değişimini ortaya koymaktır. Araştırmada fen bilimleri öğretmenliği son sınıfında okuyan 45 öğretmen adayının final ödevine ait dokümanlar incelenmiş ve araştırmacı tarafından geliştirilen Derecelendirilmiş Puanlama Tablosu(DPT) ile puanlanmıştır. Elde edilen puanlar üzerinden araştırmanın amacına yönelik uygun istatistiksel (ilişkisiz t testi, tek faktörlü varyans analizi ve betimsel) analizler yapılmıştır. Ayrıca katılımcıların konuya ilişkin görüşlerinin daha kapsamlı belirlenebilmesi için 9 gönüllü katılımcı ile de görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre DPT’den elde edilen puanlar, temel fen dersleri başarı değişkenine göre istatistiksel açıdan anlamlı bir fark göstermez iken; alan eğitimi dersleri başarı değişkenine göre anlamlı bir fark göstermektedir. Bu fark alan eğitimi başarı düzeyi yüksek olanların lehine gerçekleşmiştir. Yapılan görüşmelerden elde edilen sonuçlara göre ise bu tür yeni nesil fen sorularının formatıyla ilgili olarak katılımcılar bunları farklı (değişik), karışık ve çoklu bilişsel beceri gerektiren bir yapıda olduğunu dile getirmişlerdir. Bununla birlikte soruları kafa karıştırıcı (karışık) olarak betimleyen katılımcıların okur profilinin zayıf okuyucu olduğu gözlenmiştir. Yeni nesil fen soruları cevaplanırken en sık dile getirilen zorluklar; uygulama pratiğinin az olması, sorularda ki olay/olgu örneği ile onun temelinde olan bilimsel kavram/ açıklamaların yeterince ilişkilendirilememesi, lisanstaki bazı ders içeriklerinin soru içerikleri ile olan uyumsuzluğu şeklinde sıralanabilir.

Anahtar Kelimeler:

Öğretmen yetiştirme, Lisans dersleri, Alan eğitimi dersleri, Okuyucu profili, Yeni nesil sorular

EXAMINATION OF EVALUATION SCORES OF SCIENCE TEACHER CANDIDATES IN RELATION TO NEW GENERATION QUESTIONS AS PER DETERMINED VARIABLES

The purpose of this study is to reveal the change in final homework scores of science teacher candidates with respect to their fundamental science lessons they had during their undergraduate education, their field training course success levels and reader profile. In the study, documents relating with final homework of 45 teacher candidates having education in final class of science teaching were examined and they were scored based on Graded Scoring Chart (DPT) developed by researcher. Statistical analyses were performed on the scores obtained for the purpose of the research. Besides, interviews were had with 9 voluntary participants in order to determine the opinions of participants relating with the subject more comprehensively. Scores obtained from DPT with which home works were evaluated has not shown a statistically significant difference with respect to fundamental science lessons success variable. On the other hand, scores obtained from DPT with which home works were evaluated revealed a statistically significant difference with respect to field training lessons success variable. This difference has come out in favour of those whose field training courses success score level was high. According to fourth research question, regarding the format of such new generation science questions, the majority of the participants stated that they are different (different), mixed and require multiple cognitive skills. In relation to the difficulties they were confronted with when answering new generation science questions, participants stated that since they were not used to this type of questions in general they had difficulty with regards to application practice.

Keywords:

Teacher training, Undergraduate courses, Field training courses, Reader profile, New generation science questions,

PDF

___

Acat, B., Kılıç, A., Girmen, P., & Anagün, S. (2007). The necessity and applicability levels of the courses that are offered in the department of computer education and instructional technologies. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 6(3), 120-128.
Acat, M. B., Kılıç, A., Girmen, P., & Anagün, Ş. (2005). Bilgisayar Ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Bölümü Programlarında Yer Alan Derslerin Gereklilik Ve İşe Vurukluk Düzeyi. S. Üniversitesi (Dü.), IV. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Sempozyumu. içinde Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
Akbaşlı, S. (2010). Öğretmen yeterlilikleri hakkında ilköğretim denetçilerin görüşleri. Eurasian Journal of Educational Research(39).
Alake-Tuenter, E., Biemans, H. J., Tobi, H., & Mulder, M. (2013). Inquiry-based science teaching competence of primary school teachers: A Delphi study. Teaching and Teacher Education(35), 13-24.
Alan, Y. (2020). Türkiye’deki Üniversite Öğrencilerinin Kitap Okuma Profilleri. Söylem Filoloji Dergisi, 5(1), 278-303.
Andrade, H. G. (1997). Understanding Rubrics. Educational Leadership, 54(4), 14-17.
Anılan, B., & Balbağ, M. Z. (2014). Fen bilgisi öğretmenliği programında yer alan derslerin öğretmen adayları tarafından gereklilik ve işe vurukluk düzeylerinin belirlenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(3), 38-50.
Ataman, A. (1998). Eğitim fakültelerinin yeniden yapılanmasının düşündürdükleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 4(3), 263-270.
Ayas, A. (2005). Eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması süreci: karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. M. Özbay(Ed), Eğitim Fakültelerinde Yeniden Yapılandırmanın Sonuçları ve Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu, 157-171. Ankara: Gazi Üniversitesi.
Aydın, A. (1998). Eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması ve öğretmen yetiştirme sorunu. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 4(3), 275-286.
Aykaç, N., Kabaran, H., & Bilgin, H. (2014). Türkiye’de ve Bazı Avrupa Birliği Ülkelerindeki Öğretmen Yetiştirme Uygulamalarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi (Almanya, Finlandiya, Fransa, İngiltere ve Türkiye Örneği). International Periodical For The Languages, 9(3), 279-292.
Babacan, T., & Şaşmaz Ören, F. (2015). Öğretmen Adaylarının Fen Bilimleri Öğretmenliği Özel Alan Yeterlikleriyle İlgili Görüşlerinin Belirlenmesi. Cumhuriyet International Journal of Education, 4(3), 47-61.
Bahar, M., Nartgün, Z., Durmuş, S., & Bıçak, B. (2014). Geleneksel-Tamamlayıcı Ölçme ve Değerlendirme Teknikleri (6b.) . Ankara: Pegem Akademi.
Bamberger, R. (1990). Okuma Alışkanlığını Geliştirme. (B. Çapar, Çev.) Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Bekdemir, M., Işık, A., & Çıkıcı, Y. (2004). Matematik kaygısını oluşturan ve arttıran öğretmen davranışları ve çözüm yolları. Eurasian Journal of Educational Research(16), 88-94.
Bircan, İ., & Tekin, M. (1989). Türkiye’de Okuma Alışkanlığının Azalması Sorunu ve Çözüm Yolları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 22(1), 393-410.
Bodur, Y. (2003). Pre service teachers’ learning of multiculturalism in a teacher education program. Unpublished doctoral dissertation, The Florida State University, Tallahassee, FL.
Büyüköztürk, Ş., Çokluk Bökeoğlu, Ö., & Köklü, N. (2009). Sosyal Bilimler İçin İstatistik (4 b.). Ankara: Pegem Akademi.
Çelikkaya, T. (2013). Pre-service teachers’ perceptions of their learning levels of the courses in social studies teacher training programs. Journal of Theoretical Educational Science, 6(2), 300-315.
Demirel, Ö. (2003). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme (5 b.). Ankara: Pegema Yayıncılık.
Gökmenoğlu, T. (2014). Geniş Açı: Modeller ve Yaklaşımlar Açısından Türkiye’de Program Değerlendirme Çalışmaları. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 4(7), 55-70.
Gömleksiz, M. N. (2004). Geleceğin öğretmenlerinin kitap okumaya ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi (Fırat Üniversitesi Eğitim Fakültesi örneği). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 1-21.
Gültekin, M., Yılmaz, F., & Karadağ, R. (2007). Öğretmen adaylarının sınıf öğretmenliği programında yer alan derslerin gereklilik ve işe vurukluğu konusundaki görüşleri (Eskişehir Anadolu Üniversitesi Örneği). VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu Bildiri Kitabı (s. 439-443). Eskişehir: Nobel Akademi Yayıncılık.
Işık, A., Çıltaş, A., & Baş, F. (2010). Öğretmen yetiştirme ve öğretmenlik mesleği. Journal of Graduate School of Social Sciences, 14(1), 53-62.
Kahyaoğlu, M., & Yangın, S. (2007). İlköğretim Öğretmen Adaylarının Mesleki Öz Yeterliklerine İlişkin Görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1), 73-84.
Karaca, E. (2008). Eğitimde kalite arayışları ve eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 61-80.
Karacaoğlu, Ö. C. (2008). Avrupa Birliği Uyum Sürecinde Öğretmen Yeterlilikleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kartal, T., & Taşdemir, A. (2016). Pre-Service Science Teachers' Opinions About The Teaching Profession. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 73-96.
Kartal, T., Öztürk, N., & Ekici, G. (2012). Developing pedagogical content knowledge in preservice science teachers through microteaching lesson study. . Procedia-Social and Behavioral Science Journal (ISSN: 1877-0428), 46(2012), 2753-2758.
Kazu, İ. Y., & Eroğlu, M. (2013). Öğretmen Eğitiminde Niteliğin Artırılmasına Yönelik Nitel Bir Çalışma. International Online Journal of Educational Sciences, 5(2), 489-505 .
Kellner, D. (2002, Mayıs). Yeni Teknolojiler/Yeni Okur-Yazarlıklar: Yeni Binyılda Eğitimin Yeniden Yapılandırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 2(1), 107-132.
Kılıç, A., & Acat, M. B. (2007). Öğretmen adaylarının algılarına göre öğretmen yetiştirme programlarındaki derslerin gereklilik ve işe vurukluk düzeyi,. Manas Sosyal Bilimler Dergisi(17), 21-37.
Kumral, O. (2010). Eğitsel Eleştiri Modeli İle Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Öğretim Programının Değerlendirilmesi: Bir Durum Çalışması. Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kumral, O. ve Saracaloğlu, A.S. (2011). Eğitsel Eleştiri Modeli İle Sınıf Öğretmenliği Meslek Bilgisi Dersleri Programının Değerlendirilmesi. NWSA e-Journal of New World Sciences Academy. Education Sciences, 1C0281, 6 (1), 106-118.
Kutlu, M. O. & Korkmaz, Ş. (2017). Program Değerlendirme Modelleri II. Eğitimde Program Geliştirme ve Değerlendirme. Oral, B. ve Yazar, T. (Ed). Ankara: Pegem Akademi, 489-508.
Onan, B. (2013). Dil Eğitiminin Temel Kavramları (2 b.). Ankara: Nobel.
Oruç, N. (2008). A Comparison of the Turkish and European Student- Teachers ’ Definition of a Good Teacher. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 149-168.
Öztuna Kaplan, A. (2006). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Epistemolojik İnanışlarının Okul Deneyimi Ve Öğretmenlik Uygulamasındaki Yansımaları: Durum Çalışması. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Phillip, Angela (2020). The readıng habıt a mıssıng lınk between lıteracy and lıbrarıes. 14 Mayıs 2021 tarihinde http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.559.5636&rep=rep1&type=pdf url adresinden erişildi.
Şahin Taşkın, Ç., & Hacıömeroğlu, G. (2010). Examining preservice teachers’attitudes towards teaching profession in elementary education: a combination of quantitative and qualitative methods. Elementary Education Online, 9(3), 922-933.
Saracaloğlu, A. S., Bozkurt, N., & Serin, O. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Okuma İlgileri ve Okuma Alışkanlıklarını Etkileyen Faktörler. Eğitim Araştırmaları, 4(12), 148-157.
Saracaloğlu, A. S. (2019). Eğitimde Program Geliştirme ve Değerlendirme. Öğretim İlke ve Yöntemleri. Saracaloğlu, Asuman S. ve Küçükoğlu, A. (Ed.) 4. Baskı. Ankara: Pegem Akademi, 58-70. Doi:10.14527/9786053649861
Sarıhan, Z. (2003, Ekim-Aralık). Öğrencilere Kitap Okutmak İçin Masrafsız Bir Proje: Okullarda Her Ay Bir Kitap. Yaşadıkça Eğitim, 31-34.
Taşkaya, S. M. (2012). Nitelikli Bir Öğretmende Bulunması Gereken Özelliklerin Öğretmen Adaylarının Görüşlerine Göre İncelenmesi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(33), 283-298.
Yakar, A. & Saracaloğlu, A. S. (2016). 2013 Ortaokul 5. Sınıf Bilim Uygulamaları Dersi Öğretim Programının Metfessel-Michael Program Değerlendirme Modeline Göre Değerlendirilmesi (Muğla Örneği). Eğitimde Kuram ve Uygulama. 12(3), 769-799.
Yıldırım, M., & Şahin, F. (2009). Didaktiksel Dönüşüm Teorisi ve Fen Eğitimi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 3(1), 17-45.
Yüksel, S. (2009). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik meslek bilgisi derslerine ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(1), 435-455.