1917

Hollanda ve Türkiye'deki Fen Bilgisi Öğretmeni Yetiştirme Programları Hakkında Öğretmen Adaylarının Görüşlerinin Karşılaştırılması

Bu çalışma Hollanda’daki ve Türkiye’deki fen bilgisi öğretmen yetiştirme programlarının bu programlarda öğrenim gören öğretmen adaylarının bakış açılarını karşılaştırmayı amaç edinmiştir. Araştırmada her iki ülkedeki öğretmen yetiştirme programları incelenmiş ve öğretmen adaylarının tutumlarını ölçmek için geliştirilen ölçme aracı kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan tutum ölçeği öğretmen adaylarının yetiştirildikleri program hakkındaki görüşlerini almak için hazırlanmıştır. 5’li likert şeklinde hazırlanmış olan maddeler 39 sorudan oluşmaktadır. İki ülkenin de fen bilgisi öğretmen adayları cevapları analiz edilerek değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, Türkiye’deki ve Hollanda’daki fen bilgisi öğretmen yetiştirme programıyla ilgili öğretmen adaylarının programa, laboratuara, öğretmenlik uygulamalarına, öğretim teknolojilerine, uluslararası karşılaştırmalı eğitim çalışmalarına bakış açılarında benzerlikler ve farklılıklar olduğu gözlenmiştir. Elde edilen sonuçlar ışığında öneriler getirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Fen Bilgisi öğretmen yetiştirme programı, tutum, öğretmen adayı, Hollanda, Türkiye

PDF

___

Altunçekiç, A., Yaman, S., & Koray, Ö. (2005). Öğretmen Adaylarının Öz-Yeterlik İnanç Düzeyleri ve Problem Çözme Becerileri üzerine Bir Araştırma- Kastamonu ili örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 93-102.
Bağcı Kılıç, G. (2002). Dünyada ve Türkiye’de Fen Öğretimi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Ankara.
Bleicher, R. E., & Lingren, J. (2005). Success in Science Learning and Preservice Science Teaching Self Efficacy. Journal of Science Teacher Education, 16(3), 205-225.
Carlsen, W. S. (1987). Why Do You Ask? The Effect of Science Teacher Subject- Matter Knowledge on Teacher Questioning and Classroom Discourse. Annual Meeting Of The American Educational Research Association (p. 30). Washington.
Çamlıbel Çakmak, Ö. (2006). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Fene Ve Fen Öğretimine Yönelik Tutumları İle Bazı Fen Kavramlarını Anlama Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
DME. (2008). Dutch Ministry of Education. Retrieved November 28, 2008, from http://english.minocw.nl
Denizoğlu, P. (2008). Fen bilgisi öğretmen adaylarının fen bilgisi öğretimi öz-yeterlik inanç düzeyleri, öğrenme stilleri ve fen bilgisi öğretimine yönelik tutumları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi.
EARGED. (2005). PISA 2003 Ulusal Nihai Raporu. Ankara.
Eurodice. (2005). Avrupa’daki eğitim sistemleri üzerine özet belgeler. Retrieved November 20, 2008, from http://www.megep.meb.gov.tr/megep/genel/moduler/ulkeler/Netherlands.doc
Gücüm, B. (1998). Fen Bilimlerinin Oluşumu, Gelişimi ve Fen Bilgisi. In Ş. Yaşar (Ed.), Fen Bilgisi Öğretimi (pp. 1-11). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Hançer, M. (2003). Ölçeklerin Yazım Dilinden Başka Bir Dile Çevirileri ve Kullanılan Değişik Yaklaşımlar. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6, 47-59.
Işıksoluğu, M. (1987). Nitelikli Öğretmen Yetiştirmede Bazı Sorunlar. Eğitim ve Bilim Dergisi, 11.
Karaca, M. (2008). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Bilgi Teknolojilerinin Kullanımıyla İlgili Görüşleri: O.D.T.Ü ve Ankara Üniversitesi Örneği. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Klencke, P., & Krüger, M. (2000). Coaching Teaching Practice; The Coach’s Task. In G. M. Willems, J. H. Stakenborg, & W. Veugelers (Eds.), Trends in Dutch teacher education (pp. 167-175).
Maes, M. (2004). Le système de formation et d’enseignement professionnels aux Pays-Bas. CEDEFOP.
McDevitt, T. M., Heikkinen, H. W., Alcorn, J., Ambrosio, A. L., & Gardner, A. L. (1993). Evaluation of The Preparation of Teachers in Science and Mathematics: Assessment of Preservice Teachers’ Attitudes and Beliefs. Science Education, 77(3), 593-610.
Meriç, G. (2004). Fen Bilgisi Öğretmeni Yetiştirme Programlarının Örnek Ülkeler Kapsamında Değerlendirilmesi (Türkiye, Japonya, Amerika ve İngiltere Örnekleri). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Morell, P. D., & Caroll, J. B. (2003). An extended examination of preservice elementary teachers’ science teaching self-efficacy. School Science and Mathematics, 103(5), 246- 251.
Nas, R. (1992). İlköğretimde öğretmen yetiştirme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 363-368.
Özkan, Ö., Tekkaya, C., & Çakıroğlu, J. (2002). . Fen Bilgisi Aday Öğretmenlerin Fen Kavramlarını Anlama Düzeyleri, Fen Öğretimine Yönelik Tutum ve Öz Yeterlik İnançları. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Ankara.
Plourde, L. A. (2002). The Influence of Student Teaching on Preservice Elementary Teachers’ Science Self Efficacy and Outcome Expectancy Beliefs. Journal of Instructional Psychology, 29(245-253).
Robert, B. (2008). La Finlande : un modèle éducatif pour la France ?: Les secrets d’une réussite. Paris: ESF.
Sarıboğa Alagöz, N. (2006). Türkiye’deki ve Hollanda’daki İngilizce Öğretmenliği Programlarının Karşılaştırılması. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Snoek, M., & Wielenga, D. (2001). Teacher Education in the Netherlands: Chance of Gear. Retrieved May 10, 2010, from www.efa.publicaties/unesco-cepes/fulltext.doc
Tezbaşaran, A. A. (2008). Likert Tipi Ölçek Hazırlama Kılavuzu. Mersin.