OKUL ÖNCESİ EĞİTİME DEVAM EDEN 5-6 YAŞ ÇOCUKLARINA VERİLEN DEĞERLER EĞİTİMİNE İLİŞKİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Öz Bu çalışmanın amacı okul öncesi eğitime devam eden 5-6 yaş çocuklarına verilen değerler eğitimine ilişkin öğretmen görüşlerini incelemektir. Okul öncesi öğretmenlerinin değerler eğitimine yönelik görüşlerini belirlemek amacıyla, nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması yöntemi kullanılmış, veriler yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Çalışmaya 15 okul öncesi öğretmeni katılmıştır. Çalışmanın sonucunda, öğretmenler değerler eğitimi uygulamalarında en çok beyin fırtınası yöntemini uyguladıklarını, materyal olarak oyuncak kullandıklarını ve etkinlik olarak da oyun etkinliğini tercih ettiklerini belirtmişlerdir. Çocuklara en çok sevgi ve yardımlaşma değerlerinin öğretildiği, değerler eğitiminden en çok sosyal duygusal alanın etkilendiği ve oyun yönteminin alternatif değerlendirme yöntemi olarak kullanıldığı bulgusuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin çoğunluğunun değerler eğitimine yönelik bir eğitim almadığı görülmüştür. Okul öncesi dönemin önemi düşünüldüğünde, değerler eğitimi üzerine niceliksel olarak daha fazla çalışma yapılmasının gerektiği düşünülmektedir. Bu çalışmalar çocukların, öğretmenlerin, ailelerin ve okul öncesi eğitimi ilgilendiren tüm kurum ve kişilerin görüş, beklenti ve ihtiyaçlarını ele alan yapıda olmalıdır. Değerler eğitimi konusunda öğretmenlere hizmet içi eğitimler, seminerler veya kurslar verilerek öğretmenlerin bu konudaki yetkinlikleri geliştirilebilir.

___

Allport, G.,Vernon, P., & Lindzey, G. (1960). Study of values. Boston: Houghton Mifflin.

Altan, M. Z. (2011, 26–28 Ekim). Çoklu zeka kuramı ve değerler eğitimi. Değerler Eğitimi Sempozyumunda sunuldu, Eskişehir. Web: http://www.pegem.net/ dosyalar/ dokuman /127841-20120111122256-6.pdf adresinden adresinden 15 Ocak 2017 tarihinde alınmıştır.

Balat, G. U. ve Dağal, A. B. (2009). Okul Öncesi Dönemde Değerler Eğitimi Etkinlikleri. Ankara: Kök Yayıncılık.

Balat, G. U. (2004). Çocuklar ve değerler eğitimi. Çoluk Çocuk. 41, 18-20.

Baloğlu, M. ve Balgalmış, E. (2005). İlköğretim ve ortaöğretim yöneticilerinin özdeğerlerinin betimlenmesi: Tokat ili örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 3 (10), 19-31.

Bulach, C.R. & Butler J.D. (2002). The occurence of behaviors associated with sixteen character values. Journal of Humanistic Counseling, Education and Development, 41(2), 200-214.

Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. (10. baskı). Ankara: Pegema Yayıncılık.

Can, Ö. (2008). Dördüncü ve beşinci sınıf öğretmenlerinin sosyal bilgiler dersinde değerler eğitimi uygulamalarına ilişkin görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Cohen, E. D. (1985). Making value judgment: Principals of sound reasoning. Malabar, Florida: Krieger Publishing.

Çağlar, A., (2005), Okul öncesi dönemde değerler eğitimi, İçinde (Ed.) Sevinç, M.,Erken Çocuklukta Gelişim ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar, İstanbul: Morpa.

Çengelci, T. (2010). İlköğretim beşinci sınıf sosyal bilgiler dersinde değerler eğitiminin gerçekleştirilmesine ilişkin bir durum çalışması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Dereli-İman, E., (2014), Değerler eğitimi programının 5-6 yaş çocukların sosyal gelişimine etkisi: sosyal beceri, psiko-sosyal gelişim ve sosyal problem çözme becerisi, Kuram ve Uygulamalarda Eğitim Bilimleri, 14 (1), 249-268.

Gömleksiz, M. N. (2007). Lise öğrencilerinin toplumsal değerlere ilişkin tutumları: Elazığ ili örneği. Değerler ve Eğitimi Uluslar Arası Sempozyumu (26-28 Kasım 2004), İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.

Howard, R., Berkowitz, M. & Schaeffer, E. (2004). Politics of character education. Educational Policy, 18 (1) 188-215. Kennedy, A. (2012). Defining values in early childhood education. http://www.cscentral.org.au/pdf/anne_k.pdf (Erişim Tarihi:25.01.2016)

Memiş, A. ve Gedik, E. G. (2010). Sınıf öğretmenlerinin değer yönelimleri. Değerler Eğitimi Dergisi, 8(20), 123-145.