Güzel Konuşma Kurslarında Verimliliği Artırmaya Yönelik Bir Alan Araştırması/A Scope Research on Related to Improve Prolificness in Eloquence Courses

Öz Toplumsal bir varlık olan insanın ihtiyaçlarından biri de iletişimdir. En önemli iletişim vasıtası da konuşmadır. Bireyin günlük hayatı iş, eğlence ve toplumsal ilişkilerle doludur. Bu etkinlik ve ilgilerin hepsi konuşmayı gerektirir. Konuşma insanların başarı ve başarısızlıklarını belirlemektedir. Bu nedenle de insanlar güzel ve etkili konuşmayı arzular. Bu arzu, insanların diksiyon kurslarına yönelmelerini sağlamıştır. Kursiyerler, bu kurslar vasıtasıyla iş ve sosyal hayatlarında etkili ve başarılı iletişim kurmayı ummaktadırlar. Araştırmamızdaki amacımız da bu kurslardan biri olan BELTEK Güzel Konuşma Kursu'na ilginin sebeplerini tespit etmektir. Araştırma, Ocak Nisan 2007 Dönemi BELTEK Güzel Konuşma Kursu'na devam eden 66 kursiyeri kapsamaktadır. Anahtar Kelimeler: Güzel konuşma, BELTEK, iletişim.Abstract One of the necessities for human being which is communal creature is communication. The most important facility is speech. Person's daily life is full with work, entertainment and communal relations. These are requiring speech. Speech is determinate for success or failure of human beings. That is why human beings are desire good and effective speech. This desire is leading to attending to the diction courses. Diction courses' participants' hope that this course will help to establish more effective and successful communications in their professional and social lives. The purpose of this research is to determine the reasons of interest to BELTEK Eloquence Course. This work is done with 66 persons who attended BELTEK Eloquence Course in 2007 January and April semester. Key words: Eloquence, BELTEK, communication.

___

Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2001). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Akçağ Yayınları.

Coşkun, V. (1999). “Türkiye Türkçesinde Ünlüler ve Ünsüzler” TDAY Belleten, S.42.

Demirel, Ö. (1999). Türkçe Öğretimi. İstanbul: Millî Eğitim Yayınları.

Ergenç, İ. (2002). Konuşma Dili ve Türkçenin Söyleyiş Sözlüğü. İstanbul: Multilingual.

Göğüş, B. (1978). Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.

Güneş, F. (2007). Ses Temelli Cümle Yöntemi ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel Yayınları.

MEB (2009). Türkçe 1-5. Sınıflar Öğretim Programı ve Klavuzu (Değişikliklerle Birlikte Son Hali). http://ttkb.meb.gov.tr/ogretmen/modules. (Erişim tarihi: 10.03.2009).

Şenbay, N. (2006). Söz ve Diksiyon Sanatı. İstanbul: YKY.

Taşer, S. (2000). Örneklerle Konuşma Eğitimi. İstanbul: Papirüs Yayınları.

Temizyürek, F. (2004). “Türkçe Öğretiminde Konuşma Eğitiminin Yeri ve Önemi”, G.Ü. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler, C. IV, s. 2769-2784.

Temizyürek, F., Erdem, İ. ve Temizkan, M. (2007). Konuşma Eğitimi. Ankara: Öncü Kitap.

Tutar, H. ve Yılmaz, M. K. (2003). Genel İletişim. Ankara: Nobel Yayınları.

Yalçın, A. (2002). Türkçe Öğretim Yöntemleri - Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.

Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi-Cover
  • ISSN: 1304-429X
  • Yayın Aralığı: Yılda 5 Sayı
  • Yayıncı: Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi