5E MODELİYLE GELİŞTİRİLEN PROBLEM ÇÖZME YAZILIMININ ÖĞRENCİLERİN MADDENİN HALLERİ BAŞARISINA ETKİSİ

Öz Bu çalışmanın amacı, bilgisayar destekli öğretim (BDÖ) yöntemi kapsamında 5E modeline göre geliştirilen problem çözme yazılımının (PÇY) 9. sınıf öğrencilerin kimya dersi maddenin hâlleri ünitesi akademik başarılarına etkisini incelenmektir. Araştırma, ön-test ve son-test kontrol gruplu yarı-deneysel desen modelinde tasarlanmıştır. Araştırmanın örneklemini Hatay ili Antakya ilçesindeki bir anadolu lisesinin 9. sınıfında okuyan toplam 59 öğrenci oluşturmaktadır. Bu öğrencilerin 29’u deney grubunda, 30’u ise kontrol grubunda yer almıştır. Maddenin hâlleri ünitesi, rastgele belirlenen deney ve kontrol gruplarında, 6 hafta (12 ders) süresince aynı öğretmen tarafından işlenmiştir. Dersler deney grubunda BDÖ yöntemi kapsamında geliştirilen PÇY ile işlenirken, kontrol grubunda geleneksel öğretim yöntemi ile işlenmiştir. Veri toplama aracı olarak her iki gruba deneysel uygulama öncesinde ve sonrasında ön-test ve son-test olarak “Maddenin Hâlleri Ünitesi Başarı Testi” (MHÜBT) uygulanmıştır. MHÜBT’den elde edilen veriler bağımlı gruplar t-testi ve bağımsız gruplar t-testi ile analiz edilmiştir. Deneysel uygulama sonrasında deney grubu öğrencileri ile kontrol grubu öğrencilerinin MHÜBT’inden aldıkları puanların ortalamaları arasında deney grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur.

___

Aldağ, H., & Sezgin, M.E. (2002). Multimedya uygulamalarında ikili kodlama kuramı. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri, 15, 29-44.

Akbulut, M. (2015). Sosyal bilgiler öğretiminde 5e modeli kullanımının ders başarısına ve derse karşı tutumuna etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi) Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.

Alkan, C. (1997). Eğitim teknolojisi (5. baskı). Ankara: Anı.

Arslan, B. (2003). Bilgisayar destekli eğitime tabi tutulan ortaöğretim öğrencileriyle bu süreçte eğitici olarak rol alan öğretmenlerin BDE’e ilişkin görüşleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(4), 67-75.

Bal, E. (2012). 5E Modeli merkezli laboratuvar yaklaşımının fizik laboratuvarı dersinde fen bilgisi öğretmen adaylarının tutum ve başarılarına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kastamonu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kastamonu.

Bıyıklı, C. , & Yağcı, E . (2014). 5E öğrenme modeline göre düzenlenmiş eğitim durumlarının bilimsel süreç becerilerine etkisi. Ege Eğitim Dergisi, 15 (1) , 45-79 . DOI: 10.12984/eed.59097

Bilgi, M. (2010). Yükseltgenme indirgenme konusunun öğretilmesinde bilgisayar destekli öğretimin öğrenci başarısına etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Budak, Y., & Çoban-Budak, E. (2012). Öğrencilerin bilgisayar destekli eğitim hakkındaki yargıları ve BDE ile temel bilgisayar bilgisi öğretiminin etkinliği. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(3), 123-129.

Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.

Çandar, H. , & Şahin, A . (2013). Yapılandırmacı yaklaşımın sınıf yönetimine etkilerine ilişkin öğretmen görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44 (44) , 109-119 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/hunefd/issue/7792/101946

Çekbaş, Y., Yakar, H., Yıldırım, B. & Savran, A., 2003. Bilgisayar destekli eğitimin öğrenciler üzerine etkisi. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(4), 76-78.

Çetin-Dindar, A., & Geban, Ö. (2017). Conceptual understanding of acids and bases concepts and motivation to learn chemistry. The Journal of Educational Research, 110(1), 85-97. doi: 10.1080/00220671.2015.1039422

Demircioğlu, G., Özmen, H. & Demircioğlu, H. (2004). Bütünleştirici Öğrenme Kuramına Dayalı Olarak Geliştirilen Etkinliklerin Uygulanmasının Etkililiğinin Araştırılması. Türk Fen Eğitimi Dergisi (TÜFED), 1 (1), 21-34.

Demirer, C. (2009). Gazlar ünitesinde bilgisayar destekli ve laboratuar temelli öğretimin öğrencilerin başarısına, kavram öğrenimine ve kimya tutumlarına etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ergin, İ., Ünsal, Y., & Tan, M. (2006). 5E modelinin öğrencilerin akademik başarısına ve tutum düzeylerine etkisi:”yatay atış hareketi” örneği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 1-15.

Ergin, İ. (2012). Fen eğitiminde 5E modeli ile ilgili yazılı kaynaklar dizini. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, l(l): 53-67.

Eryılmaz, S., & Akbaba, S. (2013). Eğitim teknolojisi araştırmalarında eğilimler: British Journal of Educational Technology (BJET) dergisinde yayınlanan makalelerin değerlendirmesi. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi, 32, 52-82.

Fazelian, P., Ebrahim, A.N., & Soraghi, S. (2010). The effect of 5E instructional design model on learning and retention of sciences for middle class students. Procedia Social and Behavioral Sciences, 5, 140-143.

Göktaş, Y., Yıldırım, Z., & Yıldırım, İ.S. (2008). Bilgi ve iletişim teknolojilerinin eğitim fakültelerindeki durumu: Dekanların görüşleri. Eğitim ve Bilim, 33(149), 30-50.

Gökulu, A. (2013). Bilgisayar destekli öğretimin etkisinin incelenmesi ve maddenin tanecikli yapısı konusu ile ilgili öğrencilerin kavram yanılgılarının tespiti. International Journal of Social Science, 6(5), 571-585.

Gül, Ş. (2011). 5E modeline dayalı olarak hazırlanan ders yazılımının öğrencilerin başarılarına, tutumlarına ve kavram yanılgılarının giderilmesine etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Güneş Koç, R. S. (2013). 5E modeli ile desteklenen bağlam temelli yaklaşımın yedinci sınıf öğrencilerinin ışık ünitesindeki başarılarına, bilgilerinin kalıcılığına ve fen dersine karşı olan tutumlarına etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Hançer, A. H. & Yalçın, N. (2007). Fen eğitiminde yapılandırmacı yaklaşıma dayalı bilgisayar destekli öğrenmenin bilgisayar yönelik tutuma etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 549-560.

İstanbuloğlu, B. (2014). Bilgisayar destekli 5e öğrenme halkası modelinin öğrenci başarısı üzerine etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kırıkkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kırıkkala.

Kolomuç, A. (2009). 11. sınıf “Kimyasal Reaksiyonların Hızları” ünitesinin 5e modeline göre animasyon destekli öğretimi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Mercan, M., Filiz, A., Göçer, İ., & Özsoy, N. (2009). Bilgisayar destekli eğitim ve bilgisayar destekli öğretimin Dünyada ve Türkiye’de uygulamaları. Akademik Bilişim ’09 – XI. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, 369-372.

Özsoy, S., & Özsoy, G. (2013). Eğitim araştırmalarında etki büyüklüğü raporlanması. İlköğretim Online , 12 (2) , 334-346 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/ilkonline/issue/8585/106644

Öztürk, Ç. (2008). Coğrafya Öğretiminde 5E Modelinin Bilimsel Süreç Becerilerine, Akademik Başarıya ve Tutuma Etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Pekdağ, B. (2010). Kimya Öğreniminde Alternatif Yollar: Animasyon, Simülasyon, Video ve Multimedya İle Öğrenme. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(2), 79-110.

Saka, A., & Akdeniz, A. R. (2006). Genetik konusunda bilgisayar destekli materyal geliştirilmesi ve 5e modeline göre uygulanması. The Turkish Online Journal of Educational Technology. 5(1), 129–141.

Saraç, H. (2018). Öğrenme halkası modellerinin fen öğretiminde öğrencilerin öğrenme ürünlerine etkisi: Meta analiz çalışması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 14(3), 250-275. doi:10.17244/eku.305929

Sarıçayır, H., 2007. Kimya eğitiminde kimyasal tepkimelerde denge konusunun bilgisayar destekli ve laboratuar temelli öğretiminin öğrencilerin kimya başarılarına, hatırlama düzeylerine ve tutumlarına etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Sırakaya, M., & Seferoğlu, S. S. (2016). Öğrenme ortamlarında yeni bir araç: Bir eğitlence uygulaması olarak artırılmış gerçeklik. (Edt: A. İşman, F. Odabaşı ve B. Akkoyunlu), Eğitim Teknolojileri Okumaları 2016, 417–438

Spradlin, K., & Ackerman, B., 2010. The effectiveness of computer-assisted instruction in developmental mathematics. Journal of Developmental Education, 34(2), 12-18.

Şimşek, A., Özdamar, N., Uysal, Ö., Kobak, K., Berk, C., Kılıçer, T., & Çiğdem, H. (2009). İki binli yıllarda Türkiye’deki eğitim teknolojisi araştırmalarında gözlenen eğilimler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9(2), 941-966.

Tekbıyık, A. , Tekbıyık, A ., & Akdeniz, A .R. (2008). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Programını Kabullenmeye ve Uygulamaya Yönelik Öğretmen Görüşleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 2 (2) , 23-37 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/balikesirnef/issue/3367/46487

Ulusoy, F. (2011). Kimya eğitiminde model uygulamalarının ve bilgisayar destekli öğretimin öğrenme ürünlerine etkisi: 12. sınıf kimyasal bağlar örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yangın, S. , & Dindar, H. (2007). İlköğretim Fen ve Teknoloji Programındaki Değişimin Öğretmenlere Yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 33 (33) , 240-252. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/hunefd/issue/7805/102357