ÜNİVERSİTE YERLEŞKELERİ İÇİN ULUSAL ÇEVRESEL SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK ENDEKSİNİN GELİŞTİRİLMESİ

Üniversiteler, bilgi ve teknolojinin üretildiği yerler olmasının yanı sıra yürüttükleri faaliyetler ile bulundukları yerleşim birimlerine katkıda bulunan ve aynı zamanda çevresel kirliliğe sebep olan mikro şehirlerdir. Üniversiteler çevresel farkındalığı artırarak sürdürülebilirlik konularında toplumda öncü haline gelmelidir. Sürdürülebilir bir yerleşke için hedefler doğrultusunda çevresel stratejiler belirlenmelidir. Artan öğrenci sayısı ile birlikte taşınmazların yetersizliği, atık miktarının fazlalığı, ulaşım kaynaklı sorunların oluşması ve su yönetiminin yetersiz kalması gibi konular sürdürülebilirliği olumsuz şekilde etkilemektedir. Çevresel endeksler bu tür olumsuzluklarını ortadan kaldırmak ve çevre konularında bilinçlendirmeyi artırarak üniversiteler arasında rekabet ekosistemi oluşmasını sağlamaktadır. Çalışmada sürdürülebilir yerleşke ilkeleri ve uluslararası yerleşke sıralama sistemi olan Yeşil Metrik incelenerek, Üniversitelerde Ulusal Sürdürülebilirlik Endeksi (Uni-USE) geliştirilmiştir. Önerilen endeks kriterlerinin belirlenmesinde Çoklu Kriter Karar Verme yöntemleri kullanılmıştır. Yeşil Metrik ve önerilen endeks kriterlerine göre Süleyman Demirel Üniversitesi (SDÜ) Doğu ve Batı Yerleşkeleri değerlendirilmiştir. SDÜ'nün önerilen Uni-USE kapsamında yüzdelik diliminin%41.7, Yeşil Metrik'te ise %42.1 olduğu hesaplanmıştır. Yüzdelik dilimlerin birbirine yakın olması Uni-USE oluşturulurken yapılan öngörülerin, uygulanan yöntemlerin ve gerçekleştirilen hesaplamaların doğruluğunun bir göstergesidir.

Anahtar Kelimeler:

Çevresel endeks tasarımı, Sürdürülebilirlik, Üniversite yerleşkesi

DEVELOPMENT OF NATIONAL ENVIRONMENTAL SUSTAINABILITY INDEX FOR UNIVERSITY CAMPUSES

The universities are places where information and technology are produced, as well as activities that they carry out contribute to the cities and can be defined as micro-cities lead to environmental pollution. The universities should increase environmental awareness and become a leader in society in terms of sustainability. Environmental strategies in line with sustainable goals should be determined for a sustainable campus. With the increasing number of students; the issues such as inadequate properties, excess amount of waste, problems related to transportation and insufficiency of water management might be encountered and these negatively affect the sustainability. Environmental indexes create a competitive ecosystem among universities by increasing the awareness of environmental issues and by eliminating the negative effects on sustainability. In this study; among the sustainable campus policies, international campus ranking system-Green Metric was investigated and The National Sustainability Index (Uni-USE) has been developed. Multiple Criteria Decision-Making methods has been used in determining the recommended index criteria. East and West Campuses of Suleyman Demirel University (SDÜ) has been evaluated according to the Green Metric and Uni-USE. The sustainable campus indices have been reached up to 41.7% and 42.1% in Uni-USE and Green Metric, respectively. The proximity of percentages is an indicator of the accuracy of the predictions, applied methods, and calculations performed while designing the Uni-USE.

Keywords:

Environmental index design, Sustainability, University campus,

PDF

___

Gomez, F.U., Navarrete, C.S., Lioi, S.R., Marzuca, V.I., 2015. Adaptable Model For Assessing Sustainability in Higher Education. Journal of Cleaner Production, 107, 475-485.
GRI, 2018. Global Reporting Initiative. https://www.globalreporting.org/Pages/default.aspx (Erişim Tarihi: 12.11.18).
Günerhan-Ağı, S., Günerhan, H., 2016. Türkiye İçin Sürdürülebilir Üniversite Modeli, Mühendis ve Makina, 57(682), 54-62.
Hajrasouliha, A., 2017. Campus Score: Measuring University Campus Qualities. Landscape and Urban Planning, 158, 166-176.
Oktay, S.Ö., Küçükyağcı, P.Ö., 2015. Üniversite Kampüslerinde Sürdürülebilir Tasarım Sürecinin İrdelenmesi. 2nd International Sustainable Buildings Symposium (ISBS)-Bildiri Kitabı, s. 564-571.
Shriberg, M., 2002. Institutional Assessment Tools for Sustainability in Higher Education: Strengths, Weaknesses, and Implications for Practice and Theory. Higher Education Policy, 15, 153-167.
University of Indonesia, 2017. Greenmetric Dünya Üniversiteler Sıralama Kılavuzu.
Yetim, T. 2014. Analitik Hiyerarşi Prosesine Dayalı Topsis ve Vikor Yöntemleri ile Adım Üniversitelerinin Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
Tan, H., Chen, S., Shi, Q., Wang, L., 2004. Development of green campus in China. Journal of Cleaner Production, 64, 646-653.
Triantaphyllou, E., Mann, H.S., 1995. Using The Analytic Hierarchy Process for Decision Making in Engineering Applications: Some Challenges. International Journal of Industrial Engineering, 2, 35-44.
Saaty, R.W., 1987. The Analytic Hierarchy Process What it is and How it is Used. Mathematical Modelling, 9 (3-5), 161-176.
Mendoza, G.A., Macoun, P., Prabhu, R., Sukadri, D., Purnomo, H., Hartanto, H., 1999. Guidelines for Applying Multi-Criteria Analysis to the Assessment of Criteria and Indicators. Indonesia CIFOR.
Washington-Ottombre, C., Washington, G.L., Newman, J., 2018. Campus Sustainability in the US: Environmental Management and Social Change since 1970. Journal of Cleaner Production, 196, 564-575.