ASANSÖR MONTAJ İŞLEMLERİNİN ERGONOMİK YÖNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ

Asansör montaj işlemleri dar alanda çalışma, eğilme, çömelme, uzanma ve baş üstü çalışma gibi birçok ergonomik risk faktörü içermektedir. Bu alanda çalışanların çalışma duruşlarını ve ergonomik etkilenme düzeylerini belirleyen bir çalışma bulunmamaktadır. Bu araştırmada asansör montaj işlemlerinin ergonomik yönden değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma İzmir iline bağlı 8 ilçede 20 şantiyede gerçekleştirilmiştir. Gözlem ve görüntü kaydı ile elde edilen veriler taşıma işleri için MAC, statik işler için RULA ve REBA yöntemleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Sonuçlar taşıma işlemlerinde işçilerin gereğinden fazla zorlandığını, 30 kilogramın üstündeki yükleri tek başlarına taşımak zorunda kaldıklarını ortaya koymuştur. Çalışma duruşları açısından yapılan değerlendirmelerde 50 farklı montaj işleminin 28 inin Yüksek-Çok Yüksek risk grubunda yer aldığı belirlenmiştir. Mesleki eğitim düzeyinin düşük olması, çalışmaların çok küçük gruplarla gerçekleştirilmesi, iş organizasyonunun yetersiz olması temel sorunlar olarak ortaya çıkmıştır.

EVALUATION OF ELEVATOR INSTALLATION OPERATIONS IN TERMS OF ERGONOMICS

Elevator installation operations include many risk factors such as working in confined spaces, bending, squatting, reaching and overhead working. There are no studies in the accessible literature that determine the working posture and ergonomic exposure levels of installation workers. In this research it was aimed to evaluate of elevator installation operations in terms of ergonomics. The study conducted in 20 building sites in 8 districts located at İzmir. Data obtained with observations and records were evaluated with MAC for manual handling operations, RULA and REBA for static operations. The results have shown that workers were exposed above the acceptable limits while transport to parts, carrying more than 35 kg individually. Evaluations made in terms of working postures in 28 of 50 different installation operations were found in High-Very High risk groups. Low level of vocational training, working with very small groups and insufficient work organization were determined as major problems.    

___

  • Referans 1. AYSAD, 2015. Basın Bülteni. 13 Ocak 2015. Asansör ve Yürüyen Merdiven Sanayicileri Derneği
  • Referans 2. BLS, 2016. Employer-Reported Workplace Injuries and Illnesses. United States Department of Labor. Bureau of Labor Statistic. http://data.bls.gov
  • Referans 3. BTSB, 2017. Asansör Sektörü Raporu. TC. Bilim Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı. Sanayi Genel Müdürlüğü. Sektörel Raporlar ve Analizler Serisi. 17s.
  • Referans 4. Cıcık, S., 2016. Asansör Montaj İşlerinde İş Sağlığı ve Güvenliği Risk Faktörlerinin Değerlendirilmesi. İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanlık Tezi. T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı. İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü. 107s
  • Referans 5. CPWR, 2013. The Construction Chart Book. The U.S. Construction Industry and Its Workers. 5th Edition. The Center for Construction Research and Training. 146p
  • Referans 6. EASHW, 2010. OSH in Figures: Work-Related Musculoskeletal Disorders in the EU — Facts and Figures. European Agency for Safety and Health at Work. European Risk Observatory Report. 184p.
  • Referans 7. Hignett, S. and McAtamney, L., 2000. Rapid Entire Body Assessment (REBA). Technical note. Applied Ergonomics 31, 201-205.
  • Referans 8. HSE, 2014. Manual Handling Assessment Charts (the MAC tool). Health and Safety Executive. 15p
  • Referans 9. Lowery, JT, Glazner, J., Borgerding,,JA, Bondy, J., Lezotte, DC, Kreiss, K., 2000. Analysis of Construction Injury Burden by Type of Work. American Journal of Industrial Medicine 37: 390-399
  • Referans 10. McAtamney, L Corlett, EN., 1993. RULA: a Survey Method for The Investigation of Work-Related Upper Limb Disorders. Applied Ergonomics. (2), 91-99.
  • Referans 11. McCann, M., 2013. Deaths and Injuries Involving Elevators and Escalators. CPWR – The Center for Construction Research and Training. 29p.
  • Referans 12. Müngen, M., 2011. İnşaat Sektörümüzdeki Başlıca İş Kazası Tipleri. Türkiye Mühendislik Haberleri Dergisi. 469: 32-39
  • Referans 13. Önal, B., 2007. Kas İskelet Sistemi Hastalıklarının Ülkemizdeki Durumu ve İlgili Yasal Düzenlemeler, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 34: 15-19
  • Referans 14. RG., 2013. İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin İşyeri Tehlike Sınıfları. Resmi Gazete. 28 Mart 2013. Sayı: 28602
  • Referans 15. SGK., 2016. İş Kazası ve Meslek Hastalığı İstatistikleri. Sosyal Güvenlik Kurumu. http://sgk.gov.tr
  • Referans 16. TUİK, 2014. İş Kazaları ve İşe Bağlı Sağlık Problemleri Araştırma Sonuçları 2013. Türkiye İstatistik Kurumu. İşgücü ve Yaşam Koşulları Daire Başkanlığı. İşgücü İstatistikleri Grubu. 27s.
  • Referans 17. Ünal, MÖ Aykaç S., 2010. Yapı İşlerinde Asansör Kazaları ve Güvenlik Önlemleri. International Journal of Engineering Research and Development. Vol. 2, No.2. 13-19
  • Referans 18. WSDLI, 1996. Work-Related Musculoskeletal Disorders . Washington State Summary 1992–1994. Washington State Department of Labor and Industries
Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2010
  • Yayıncı: Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Fakültesi