Firth (1997) denetçi ücretinin belirlenmesi modeline, “büyük denetçi” belirleyici değişkenini eklemek suretiyle Big N denetçi ücreti primlerini incelemektedir. Ancak bu kukla değişken içsel olabilmekte ve kişisel seçim hatalarına yol açabilmektedir. Çünkü müşteriler Big N ve Big N olmayan denetçiler arasında tesadüfi olarak tahsis edilmiş olmayabilmektedir (Ireland and Lennox 2002; Chaney et al. 2004). Bu çalışmada, öncelikle denetçi ücretinin belirlenmesi modelinde en küçük kareler yöntemi uygulanmaktadır ve Big N denetçi ücret primleri yıllar boyunca tanımlanmaktadır. Kişisel seçim hatalarını incelemek için, Heckman modeli ve düzeltme etkisi modeli uygulanmıştır. Sonuçlar Norveç denetim piyasasında yıllar arasındaki Big N denetçi ücreti primlerini göstermektedir.

Prior study (Firth 1997) examines Big N audit fee premiums by adding a “big auditor” indicator variable in the audit fee determination model. But this dummy variable may be endogenous and cause self-selection bias because clients may not be randomly assigned across Big N and non-Big N auditors (Ireland and Lennox 2002; Chaney et al. 2004). In this paper we first run the ordinary least square (OLS) regression of the audit fee determination model, and Big N audit fee premiums are identified across years. To examine self-selection bias, we employ a Heckman model and a treatment effects model, estimated by both two-step and full maximum likelihood approaches. Results show Big N audit fee premiums across years for Norwegian audit market.