İyimserliğin Mutluluk ve Yaşam Doyumuna Etkisinin İncelenmesi

Özet İyimserliğin Mutluluk ve Yaşam Doyumuna Etkisinin İncelenmesi İyimserlik ve mutluluk pozitif psikolojinin iki temel kavramı olarak değerlendirilmektedir. Bu çalışmada iyimserlik, mutluluk ve yaşam doyumu arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın katılımcılarını Sakarya Üniversitesinde öğrenim gören 206 (131 kadın/75 erkek) üniversite öğrencisi oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama araçları olarak Yaşam Yönelimi Testi, Oxford Mutluluk Ölçeği-Kısa Formu ve Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen bulgular iyimserliğin, mutluluk ve yaşam doyumu ile pozitif yönde ilişkili olduğunu ortaya koymuştur. Ayrıca iyimserliğin mutluluğa ilişkin varyansın % 59’unu, yaşam doyumuna ilişkin varyansın ise % 60’ını açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen bulgular alanyazın bağlamında ele alınıp tartışılmıştır. Anahtar Kelimeler: İyimserlik, mutluluk, yaşam Doyumu, öznel iyi oluş Abstract Examination of the Effect of Optimism on Happiness and Life Satisfaction Optimism and happiness are evaluated as two basic concept of positive psychology. In this study, it was aimed to examine the relations between optimism, happiness and life satisfaction. The participants of this research consisted of 206 (131 female/75 male) university students studying in Sakarya University. Life Orientation Test (LOT), Oxford Happiness Questionnaire -Short Form (OHQ-SF) and the Satisfaction with Life Scale (SWLS), were used as data collection means in the study. The findings obtained proved that optimism is related with happiness and life satisfaction in a positive way. In addition, it was concluded that happiness explained the 59% of the variance of happiness and 60% of the variance of life satisfaction. The obtained findings are addressed and discussed within the context of the literature. Key Words: Optimism, happiness, life satisfaction, subjective well-being

Anahtar Kelimeler:

İyimserlik, mutluluk, yaşam doyumu, öznel iyi oluş

PDF

___

Argyle, M., Martin, M., & Crossland, J. (1989).Happiness as a function of personality and social encounters. In J. P. Forgas and J. M. Innes (Eds.), Recent advances in social psychology: An international perspective (pp.189-203). Amsterdam: Elsevier Science.
Aydın, G., ve Tezer, E. (1991). İyimserlik, sağlık sorunları ve akademik başarı ilişkisi. Psikoloji Dergisi, 7(26), 2-9.
Bailey, T. C., Eng, W., Frisch, M. B., & Snyder, C. R. (2007). Hope and optimism as related to life satisfaction. The Journal of Positive Psychology: Dedicated to furthering research and promoting good practice, 2(3), 168-175.
Cummins, R. A., & Nistico, H. (2002). Maintaining life satisfaction: The role of positive cognitive bias. Journal of Happiness Studies, 3,37-69.
Çeçen, R. A. (2007). Üniversite öğrencilerinin cinsiyet ve yaşam doyumu düzeylerine göre sosyal ve duygusal yalnızlık düzeylerinin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 180-190.
Diener, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95, 542-75.
Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49, 71-75.
Doğan, T., ve Çötok, N. A. (2011). Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4,165-132.
Eryılmaz, A., ve Atak, H. (2011). Ergen öznel iyi olusunun özsaygı ve iyimserlik eğilimi ile ilişkisinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi 10(37),170-181.
Güler, B. K., ve Emeç, H. (2006). Yaşam memnuniyeti ve akademik başarıda iyimserlik etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadı ve İdari Bilimler Fakültesi, 21(2), 129-149.
Hair, F. J., Anderson, E. R., Tatham, L. R., & Black, C. W. (1998). Multivariate data analysis. New Jersey: Prentice Hall.
Hills, P., & Argyle, M. (2002). The Oxford happiness questionnaire: A compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences, 33, 1073-1082.
Hoyle, R. H. (1995). Structural equation modeling: Concepts, issues and applications. Thousands Oaks, CA: Sage Publications.
Hu, L., & Bentler, P. M. (1999). Cut-of criteria for fit indexes in covariance structure analysis: conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6, 1-55.
Karagöz, Y. (2011). Olumlu düşünme eğitim programının ergenlerin geleceğe yönelik iyimserlik, depresyon ve bilişsel çarpıtma düzeylerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Kline, B. R. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford Press.
Lyubomirsky, S. (2007).The How of happiness: A scientific approach to getting the life you want. New York: The Penguin Press.
Lyubomirsky, S., King, L., & Diener, E. (2005). The benefit of frequent positive affect: Does happiness lead to success? Psychological Bulletin, 131, 803-855.
Lyubomirsky, S. (2001). Why are some people happier than others: The role of cognitive and motivational processes in well-being. American Psychologist, 56, 239-249.
McIntosh, B. J., Stern, M., & Ferguson, K. S. (2004). Optimism, coping and psychological distress: maternal reactions to NICU hospitalization. Child Health Care, 33(1), 59-76.
Mosing, M. A., Zietsch, B. P., Shekar, S. N., Wright, M. J., & Martin, N. G. (2009). Genetic and environmental influences on optimism and its relationship to mental and self-rated health: A study of aging twins. Behavior Genetics, 39, 597-604.
Myers, D. G., & Diener, E. (1995). Who is happy? Psychological Science, 6(1), 10-17.
Peterson, C. (1991). The meaning and measurement of explanatory style. Psychological Inguiry, 2(1), 1- 10.
Puskar, K. R., Bernardo, L. M., Ren, D., Haley, T. M., Tark, K. H., Switala, J., & Siemon, L. (2010). Self- esteem and optimism in rural youth: Gender differences. Contemporary Nurse, 34(2), 90-198.
Rasmussen, H. N., Scheier, M. F., & Greenhouse, J. B. (2009). Optimism and physical health: A Meta- analytic review. Annals of Behavioral Medicine, 37, 239-256.
Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2001). On happiness and human potentials: A review of research on hedonic and eudaimonic well-being. Annual Review of Psychology, 52, 141-166.
Scheier, M. F., & Carver, C. S. (1992). Effects of optimism on psychological and physical well-being: Theoretical overview and empirical update. Cognitive Therapy and Research, 16, 201–228.
Scheier, M. F., Carver, C. S., & Bridges, M. W. (1994).Distinguishing optimism from neuroticism (and trait anxiety, self-mastery, and self-esteem): A reevaluation of the life orientation test. Journal of Personality and Social Psychology, 67, 1063-1078.
Scheier, M. F., Weingtraub, J. K., & Carver, C. S. (1986).Coping with stress: Divergent strategies of optimists and pessimists. Journal of Personality and Social Psychology, 51, 1257-1264.
Scheier, M. F., & Carver, C. S. (1985). Optimism, coping and health: Assessment and implications of generalized outcome expectancies. Health Psychology, 4, 219-247.
Segerstrom, S. C. (2001). Optimism, goal conflict and stressor-related immune change. Journal of Behavioral Medicine, 24, 441-467.
Seligman, M. E. P. (2006). Learned optimism. How to change your mind and your life. New York: Vintage Books.
Şimşek, E. U. (2003). Bilişsel-davranışçı yaklaşımla ve rol değiştirme tekniğiyle bütünleştirilmiş film terapisi uygulamasının işlevsel olmayan düşüncelere ve iyimserliğe etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Yetim, Ü. (1991). Kişisel projelerin organizasyonu ve örüntüsü açısından yaşam doyumu. Yayınlanmamış doktora tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Zung, W.W. K. (1965). A self-rating depression scale. Archives of General Psychiatry, 12, 63-70..