Bu çalışmamızda, alkol, uyuşturucu veya uyarıcı maddelerin etkisi altında araç kullanma yasağını düzenleyen, Karayolları Trafik Kanunu m. 48'de yapılan değişikliğin, uyuşturucu veya uyarıcı madde ya da alkol alarak araç kullanan kişinin neden olduğu kazalarda, sigorta şirketlerinin tazminat ödeme sorumluluğuyla ilgili verilen Yargıtay kararlarına etkisi üzerinde durulacaktır. Uyuşturucu veya uyarıcı madde ya da alkol alarak araç kullanmak sonucunda gerçekleşen kazalar nedeniyle çıkan ihtilaflarda Yargıtay, kararlarında, olayın münhasıran alkolün etkisiyle gerçekleşip gerçekleşmediğinin tespit edilmesi gerektiği; alkollü olmayla ilgili ölçüm miktarlarının yönetmeliğe bırakılamayacağı; bu nedenle yönetmelikteki promil sınırlarının geçersiz olduğu, bunun sonucunda, eTTK m 1281/2 ve TTK m. 1409/2 çerçevesinde ispat yükünün sigortacıya ait olduğu tespiti yapılmıştır. Karayolları Trafik Kanunu m. 48'de yapılan değişiklik ile, Yargıtay'ın kararlarında kendisine temel gerekçe olarak aldığı iki husus değişmiştir. Buna göre, yeni metin, "... güvenli sürüş yeteneğini kaybetme..." şartını aramadığı gibi, cezalandırılması gereken alkollülük seviyesini de (promil oranı) kendisi tespit etmiştir. Bu durumda, kazanın münhasıran alkolün etkisiyle meydana geldiğinin belirlenmesinin gerektiğini arayan kararların, ortaya çıkan bu yeni durum karşısında tekrar değerlendirilmesi gerekmiştir.

In this study, the impact of the amendment of Art. 48 in Highway Traffic Code on Supreme Court's decisions about the compensation liability of insurance companies in car accidents caused by people driving by alcohol or under the influence of narcotics or stimulants will be examined. In Supreme Court's decisions which are about accidents that occur as a result of driving by alcohol or under the influence of narcotics or stimulants it is stated that it is need to be determined whether the accident occurs under the influence of alcohol, narcotics or stimulants exclusively and regulating blood alcohol limits cannot be left to bylaws. Because of this reason the limits are invalid in the bylaw. As a result of this, within the framework of the Art. 1281/2 of former Turkish Commercial Code and the Art.1409/2 of Turkish Commercial Code the burden of proof belongs to the insurer. With the amendment of Art. 48 in Highway Traffic Code, two points taken as the main reason in Supreme Court's decisions have changed. According to the new text, "... losing the ability to drive safely ..." is not a requirement for punishment, also the level of alcohol for punishment (promil rate) has identified by itself. In this case, the decisions which seek the reason of accident as exclusively occurs due to alcohol need to be examined under new circumstances.