Alaturka Münzevi, asıl mesleği kaymakamlık olan; fakat yazdığı hikâye ve romanlarla, ileride edebiyatımızın son dönem yazarları arasında isminden söz ettireceğe benzeyen Şenol Turan tarafından kaleme alınmış bir romandır. 2015 yılında Deli Adamlar Ülkesi adlı hikâye türündeki eseriyle edebiyata merhaba diyen Turan’ın ikinci kitabı ve ilk romanı olan Alaturka Münzevi, yazarların anlatımdaki kısıtlılığı sebebiyle fazla itibar etmedikleri “ben anlatıcı ve tekil bakış açısı” ile yazılmış olması bakımından dikkate değer bir çalışmadır. Müşahit anlatıcıya göre daha dar bir bakış açısına sahip olan ben anlatıcı, genellikle otobiyografik eserler ya da günlük türündeki metinlerde karşımıza çıkar. Alaturka Münzevi’de sözü edilen bu özellikler bulunmamasına rağmen ben anlatıcının ve tekil bakış açısının kullanımı ile söz konusu anlatıcının sınırlılıklarını gidermek için yapılan bazı uygulamalar, esere incelenmeye değer bir nitelik kazandırmıştır. Bu sebeple elinizdeki çalışmada söz konusu eser, anlatıcı ve bakış açısı unsurları üzerinden değerlendirilecektir.

Alaturka Münzevi, whose main profession is the district governor; However, it is a novel written by Şenol Turan, who seems to be mentioned among the last period writers of our literature with the stories and novels he wrote. Turan's second book and his first novel, Alaturka Münzevi, who welcomed literature with his story-style work titled Deli Adamlar Ülkesi in 2015, is a remarkable work in that it was written with a "I narrator and singular perspective", which the authors do not appreciate much due to their limitations in expression. The self-narrator, who has a narrower perspective than the observant narrator, usually appears in autobiographical works or diary-type texts. Despite the absence of these features mentioned in Alaturka Münzevi, some applications made to eliminate the limitations of the narrator in question through the use of the self-narrator and singular point of view have made the work worth studying.