Bu çalışma, Hans Thies Lehmann’ın eseri Postdramatik Tiyatro (2006) içerisinde yer alan zaman, mekan, beden ve medya özelliklerine başvurarak Ravenhill’in aykırı oyunlarının çağdaş tiyatrodaki yeni eğilimleri vurgular. Postdramatik tiyatro özelliklerini önceleyerek Mark Ravenhill’in oyunlarının çağdaş İngiliz tiyatrosu kapsamında postdramatik koşullara nasıl adapte olabildiğini ve bu özelliklerin zaman uyumsuzluğunu, belirsiz uzamı, aktif bedenleri ve medyalaşmış kültürü nasıl yarattığını araştırır. Bu özellikler dikkate alınarak bu makale biçimin ve oyunların genel anlayışının nasıl değiştiğini göstermek için Mark Ravenhill’in Faust is Dead (1997) ve Pool (No Water) (2006) oyunlarını analiz eder. Bu çalışmada, özellikle beden ve medyanın postdramatik özellikleri kullanılarak Faust is Dead ve Pool (No Water) oyunları ile ilgili detaylı bir analiz yapılır. Bu analiz, dramatik olmayan metinlerin, performansın, aktif beden ve seyirci kavramlarını kullanmasıyla geleneksel dramatik tiyatro yapısına karşı çıkar. Bu özgün oyunlarla Mark Ravenhill geleneksel kuralları, metni, dil ve karakterleri yapı bozumuna uğratır.