Kamusal İletişim Sürecinde Sosyal Medya Kullanımı: İletişim Başkanlığı Twitter Hesabı Üzerine Bir İnceleme

Kişi, grup ya da kurumların kendilerini kamusal yaşam içerisinde en etkili şekilde ifade etmesine odaklanan kamusal iletişim, günümüzün değişen ve gelişen dijital teknolojileri ile birlikte her geçen gün daha çok önem kazanmaya başlamıştır. Bu doğrultuda kurum ve kuruluşların kendilerini halka daha iyi ifade edebilmek için her yolu denediği günümüz ortamında iletişim teknolojilerinin bu denli gelişim göstermesi kurumlara büyük fırsatlar sunmaktadır. Özellikle sosyal medya platformlarının dünyanın birçok yerinde en çok kullanılan iletişim araçlarının başını çekmesi, kurum ve kuruluşların hedef kitleye ulaşmak ve onlarla etkili bir iletişim süreci geliştirmek adına bu platformları daha aktif kullanmasını sağlamıştır. Bu çalışmada Türkiye Cumhuriyeti İletişim Başkanlığı resmi Twitter hesabı kamusal iletişim bağlamında incelenmiştir. Bu amaçla, günümüzde iletişim sürecinde büyük fırsatlar sunan Twitter uygulamasının kamusal iletişim sürecinde İletişim Başkanlığı tarafından nasıl kullanıldığı ve bu kullanımın kamusal iletişim gerekliliklerine ne ölçüde uygun olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu doğrultuda elde edilen veriler içerik analizi yöntemi ile değerlendirilmiş, içerik analizi sürecinde Maxqda 2022 paket programından yararlanılmıştır. Araştırma kapsamında kodlama cetveli oluşturulmuş, bu doğrultuda 8 ana tema altında 21 alt kod belirlenmiş ve elde edilen veriler betimsel ve karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. Araştırma neticesinde İletişim Başkanlığı kurumsal Twitter hesabından daha çok bilgilendirme ve duyuru amaçlı paylaşımların yapıldığı ve kamusal iletişim gerekliliklerini tam anlamıyla karşılama açısından eksik kaldığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

kamusal iletişim, sosyal medya, iletişim başkanlığı, twitter

The Use Of Socıal Medıa In The Publıc Communıcatıon Process: A Revıew Of The Communıcatıons Department's Twıtter Account

Public communication, which focuses on individuals, groups, or institutions expressing themselves in the most effective way in public life, has begun to gain more importance day by day with today's changing and developing digital technologies. In this regard, the development of communication technologies in today's environment, where institutions and organizations will go to any length to better express themselves to the public, provides institutions with numerous opportunities. In particular, the fact that social media platforms are the most widely used communication tools in many parts of the world has enabled institutions and organizations to use them more actively to reach their target audience and develop an effective communication process with them. This study analyzed the official Twitter account of the Republic of Turkey Directorate of Communications in the context of public communication. For this reason, it has been attempted to ascertain how the Directorate of Communications uses the Twitter application, which currently offers enormous opportunities in the communication process, and whether such use is in compliance with the standards for public communication. The content analysis method was used to evaluate the data obtained in this direction, and the Maxqda 2022 package program was used in the content analysis process. Within the scope of the study, a coding scale was developed, 21 sub-codes were identified under eight major themes, and the collected data was analyzed descriptively and comparatively. The research led to the conclusion that the Directorate of Communications' corporate Twitter account mostly shared information and announcements and was insufficient in terms of fully meeting the public communication requirements.

Keywords:

public communication, social media, directorate of communications, twitter,

PDF

___

Alasem, A. (2015). E-Government on twitter: The use of twitter by the saudi authorities. The Electronic Journal Of E-Government, 13 (1), 67-73.
Aldemir, S. ve Çambay, S. (2021). Sosyal medyada siyasal iletişim: 24 Haziran 2018 Cumhurbaşkanlığı ve genel seçimlerinde Cumhurbaşkanı adaylarının Twitter kullanımı üzerine bir araştırma. Kastamonu İletişim Araştırmaları Dergisi, (7), 64-85.
Altunbaş, H. (2001). Yeni medya ve interaktif reklamcılık. Kurgu Dergisi, 18, 369- 384.
Bat, M. ve Vural, Z. B. (2010). Yeni bir iletişim ortamı olarak sosyal medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine yönelik bir araştırma. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 5 (20), 3348-3382.
Blossom, J. (2009). Content nation-surviving and thriving as social media changes our work, our lives, and our future. Indiana: Wiley Publis-hing, Inc.
Çamdereli, M. (2014). Bir kamusal iletişim aracı olarak İBB logosu nasıl okunmalı?. M. Işık (Ed.), Medyada yeni yaklaşımlar (s. 239-252) içinde. Konya: Eğitim Kitapevi Yayınları.
Çelik, M. Y., Şen, A.T., Usta, H. ve Usta, S. E. (2018). Avrupa Birliğinin göç/mülteci politikası ve sığınmacıların ekonomik, sosyal ve kamusal iletişim sorunları: Kastamonu örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (57), 296-315.
Çetin, S. (2015). Yerel seçimlerinde büyükşehir belediye başkan adaylarının Twitter kullanımları üzerine karşılaştırmalı analiz. Global Media Journal TR Edition, 5 (10), 87-120.
Damlapınar, Z. (2000) Kamusal iletişim biçimi olarak halkla ilişkiler ve etik. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (6) 299-309.
Erragcha, N. and Romdhane, R. (2014). Social networks as marketing tools. Journal of Internet Banking and Commerce (JIBC), 19 (1), 1-12.
Evans, D. (2008). Social media marketing and hour a day. İndiana: Wiley Pu
Gackenbach, J. (2007). Psychology and the ınternet: Intrapersonal and transpersonal ımplications (Second edition). San Diego: Elsevier Inc.
Graham, T., Broersma, M., Hazelhoff, K., and Haar, G. V. (2013). Bettween broadcasting political messagess and interacting with voters. Information, Communication & Society, 16 (5), 692-716.
Güngör, N. (2020). İletişime giriş (6. basım). Ankara: Siyasal Kitapevi.
Gürgen, H. (1997). Örgütlerde iletişim kalitesi. İstanbul: Der Yayınları.
Habermas, J. (2007). Kamusallığın yapısal dönüşümü (7. basım). İstanbul: İletişim Yayınları.
Hasdemir, T. A. (2014). Türkiye’de kamusal iletişim ve bilgi edinme: 10 yılın ardından panoramik bir inceleme. Amme İdaresi Dergisi, 47(3), 111-144.
İletişim Başkanlığı hakkımızda bölümü (2022, 07 Nisan). Erişim adresi: https://www.iletisim.gov.tr/turkce/kurum-hakkinda
Kim, W., Jeong, O.R. and Lee, S.W. (2010). On social web sites. Information System, 35, 215-236.
Koçyiğit, M. ve Koçyiğit, A. (2018). Değişen ve gelişen dijital iletişim: Yazılabilir web teknolojisi (Web 2.0). V. Çakmak ve S. Çavuş (Ed.), Dijital Kültür ve İletişim (s. 19-48) içinde. Konya: Literatürk Academia Yayınları.
Kurt, G. (2016). Türkiye’de dijital diplomasi uygulamalarının kamusal iletişim bağlamına analizi: Gezi parkı örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Galatasaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon ve Sinema Anabilim Dalı, İstanbul.
Mayfield, A. (2008). What is social media?. iCrossing eBook. Erişim Adresi: http://www.icrossing.co.uk/fileadmin/uploads/eBooks/What_is_Social_Med ia_iCrossing_ebook.pdf,.
Roberts, J. and Roberts, R. R. (2008). Walk a giant, sell like a madman. New Jersey: John Willey&Sons, Inc.
Solmaz, B. (2004). Söylentilerin kurumsal iletişim açısından değerlendirilmesi ve bir uygulama örneği. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 3 (3), 120-127.
Şimşek, G. (2016). Büyükşehir belediye başkanlarının diyalojik iletişim çerçevesinde sosyal medya uygulamaları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9 (46), 829-839.
Tarhan, A. (2012). Büyükşehir belediyelerinin sosyal medya uygulamalarına halkla ilişkiler modellerinden bakmak. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 35, 76-97.
Tosun, N. (2014). Kurumsal iletişim sürecinde reklam ve imaj yönetiminin bütünleşik konumu. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 18 (1), 173-191.
Uğurluer, S., Tüzkan, T. ve Karpat Aktuğlu, I. (2021). Covid 19 ve sosyal medyada kriz yönetimi: T.C. Cumhurbaşkanlığı ve bakanlıkların Twitter kullanımları üzerine bir inceleme. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (36) 366-390.
Varol, M. (1993). Halkla ilişkiler açısından örgüt sosyolojisine giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
Yegen, C. (2013) Demokratik ve yeni kamusal alan olarak sosyal medya. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1 (2), 119-135.
Zémor, P. (1995). Kamusal iletişim. Paris: Presse Universitaire de France.