Farklı Lisans Programlarındaki Öğretmen Adaylarının Hava Kirliliğine İlişkin Algılarının ve Duyarlılıklarının İncelenmesi

Bu araştırmada, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi birinci ve dördüncü sınıf düzeylerinde farklı lisans programlarında öğrenim gören öğretmen adaylarının hava kirliliğine ilişkin algılarının ve duyarlılıklarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma tarama modelinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi’nde öğrenim gören 273 öğretmen adayı oluşturmuştur. Öğretmen adaylarının hava kirliliği algılarına ve hava kirliliğine yönelik duyarlılıklarına ilişkin görüşleri Akkurt (2011) tarafından geliştirilen ölçekle belirlenmiştir. Ölçek; Sınıf Öğretmenliği, Fen Bilgisi Öğretmenliği, Türkçe Öğretmenliği ve Sosyal Bilgiler Öğretmenliği olmak üzere dört farklı lisans programında, birinci ve dördüncü sınıf düzeylerinde öğrenim gören öğrencilere uygulanmıştır. Araştırma bulgularına göre, birinci ve dördüncü sınıfta öğrenim gören ve üniversitede çevre eğitimi dersi alan ve almayan öğretmen adaylarının görüşleri arasında anlamlı farklar olduğu görülmüştür. Dördüncü sınıftaki öğretmen adayları ile üniversitede çevre eğitimi dersi almış olan öğretmen adaylarının hava kirliliğine ilişkin algı ve duyarlılıklarının daha yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Çevre eğitimi, hava kirliliği, öğretmen adayları.

Investigation of the Teacher Candidates’ in Different Degree Programs Perceptions and Sensitivity towards Air Pollution

In this research, teacher candidates’ perceptions and sensitivities were determined who were studied in the first and fourth grade levels in different degree programs. Research was carried out in the survey model. Teacher candidates’ perceptions and sensitivities of air pollution were determined with regard scale developed by the Akkurt (2011). The study group, consisted of 273 teacher candidates who have been studying in the Gazi University Faculty of Education. The scale was administered to the four different degree programs of Primary Classroom Teaching, Science Teaching, Turkish Language Teaching and Social Studies Teaching. According to the findings, there was a significant differences between the views of first and fourth grade teacher candidates and taken an environmental education at the university. Fourth grade teacher candidates’ and who have taken an environmental education course, their perceptions and sensitivities of air pollution were determined at a higher level.

Keywords:

Air pollution, environmental education, teacher candidates,

PDF

___

Akkurt, A. (2011). Hava kirliliğine yönelik öğretmen adaylarının görüşleri. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. (1), 237-252.
Çabuk, B. ve Karacaoğlu, C. (2003). Üniversite öğrencilerinin çevre duyarlılıklarının incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 36(1-2), 189-198.
Çelikkıran, A. (1997). Çevre sorunları ve eğitim. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Erten, S. (2003). 5. sınıf öğrencilerinde “Çöplerin Azaltılması” bilincinin kazandırılmasına yönelik bir öğretim modeli. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. (25).
Erten, S. (2005). Okul öncesi öğretmen adaylarında çevre dostu davranışların araştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (28), 91-100.
Gökdağ, D. (1994). Ortaöğretim programlarında çevre. Kirlenen çağ. Cogita dergisi. 2(2), 37-48.
Güney, E. (2004). Dünya genelinde Türkiye özelinde çevre sorunları. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Hsu, S., & Roth, R. E.(1996). An Assessment of Environmental Knowledge And Attitudes Held by Community Leaders in the Hualien Area of Taiwan. Journal of Environmental Education, 28(1), 24-31.
İlkılıç, C. ve Behçet, B. (2006). Hava kirliliğinin insan sağlığı ve çevre üzerindeki etkisi. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları.
Kahyaoğlu, M., Daban, Ş. ve Yangın, S. (2008). İlköğretim öğretmen adaylarının çevreye yönelik tutumları. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. (11), 42-52.
Kapyla, D., & Wahlstrom, J. (2000). Evaluating the effectiveness of residential environmental education program. The Journal of Environmental Education. 31(2), 31-37.
Karasar, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemi. 16. Baskı. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Özdemir, N. ve Çobanoğlu, E. O. (2008). Türkiye’de Nükleer Santrallerin Kurulması Ve Nükleer Enerji Kullanımı Konusundaki Öğretmen Adaylarının Tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (34), 218-232.
Seçgin, F., Yalvaç, G. ve Çetin, T. (2010). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin karikatürler aracılığıyla çevre sorunlarına ilişkin algıları. International Conference on New Trends in Education and Their Implications. 391-398.
Türksoy, Ö. (1991). Çocuk ve çevre duyarlılığı eğitimi. Yaşadıkça Eğitim Dergisi. (19), 22-31.
Yıldız, K., Sipahioğlu, S. ve Yılmaz, M. (2005). Çevre bilimi. Ankara: Gündüz Yayıncılık.
Yılmaz, F. ve Gültekin, M. (2012). Sınıf öğretmeni adaylarının çevre sorunları bağlamında öğrenim gördükleri programa ilişkin görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. (18), 120-132.