Nafiye Bilge KOÇAK TÜMER, Zeynep Fulya TEMEL

“Çocuklar İçin Çevre Ölçeği”nin Geliştirilmesi

Çalışmanın amacı: Çalışma “Çocuklar İçin Çevre Ölçeği”nin geliştirilmesi amacıyla yürütülmüştür.Materyal ve Yöntem: Araştırma betimsel olarak planlanmıştır. Pilot çalışmaya 48-72 ay arasından 106 çocuk katılmıştır. Ölçek,bulguların istatistiksel analizleri sonucunda tamamlanmıştır. Çocuklar İçin Çevre Ölçeği istatistik analizleri ITEMAN istatistikanaliz programı kullanılarak hesaplanmıştır. Kız ve erkek çocuklar için iki ayrı modellemeyle hazırlanan ölçekte puanlama doğrucevaplar için 1, yanlış cevaplar için 0 olarak yapılmıştır. Bulgular: Madde ayırt edicilik gücü indeksi hesaplamaları çift serili korelasyon katsayısı olarak hesaplanmıştır. Test tekrar testuygulaması toplam çocuk sayısı 98 olup, maddelerin ortalaması 11,85 olarak bulunmuştur. Test tekrar test güvenirliği içinhesaplanan Pearson Korelasyon katsayısı 0,69 çıkmıştır. Bu sonuç ölçme aracının test tekrar test güvenirliğinin yeterlisayılabilecek bir düzeyde olduğunu göstermektedir. Ayrıca, testteki değerlendirme ölçütlerinin madde toplam puankorelasyonu ve Kuder Richardson-20 (Kr-20) güvenirlik analizleri yapılmıştır. Önemli Vurgular: Bu çalışma ilk yazarın doktora tezinden hazırlanmıştır.

Development Of “Environmental Scale For Children”

Purpose: This study aims to conducted to develop an "Environmental Scale for Children."Design/Methodology/Approach: The research has been planned descriptively. 106 children between 48-72 monthsparticipated in the pilot study. The scale was concluded after the statistical analysis of the findings. Statistical analyzes of"Environmental Scale for Children" data were carried out using the ITEMAN statistics program. The scale was prepared withtwo separate models for boys and girls, was scored as 1 for correct answers and 0 for incorrect answers. Findings: Item discrimination difficulty index calculations were calculated as the biserial correlation coefficient. Test-retest wasconducted with 98 children, and the mean of the items was found as 11.85. The Pearson Correlation coefficient calculated fortest-retest reliability was 0.69. This result shows that the test-retest reliability of the measuring tool is at a sufficient level. Totalscore correlation of the evaluation criteria of the test and Kuder-Richardson 20 (KR-20) reliability analysis was also conducted. Highlights: This study was prepared from the first author's doctoral thesis.

PDF

___

Ahi, B., & Alisinanoğlu, F. (2016). Okul öncesi eğitim programına kaynaştırılan çevre eğitimi programının çocukların çevre kavramı hakkındakı zihinsel model gelişimine etkisi. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18, 305-329
Akın, G. (2007). Küresel Çevre Sorunları. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 31(1), 43-54.
Alp, E., Ertepinar, H., Tekkaya, C., & Yılmaz, A. (2006). A study on children’s environmental knowledge and attitudes: The effect of grade level and gender. International Research in Geographical and Environmental Education, 15, 210-223. https://doi.org/10.2167/irgee193.0
Aydın, Ö. & Aykaç. N. (2016). Yaratıcı Drama Yöntemi ile Verilen Eğitimin Okul Öncesi Öğrencilerinin Çevre Farkındalığına Etkisi. Yaratıcı Drama Dergisi, 11(1), 1-16.
Ayvaz, Z., Öztürk, M., Balcı, A., Uzunoğlu, S., Noyan, Ö. F., Pazarlıoğlu, M. V., & Bakaç, M. (1999). Okul öncesi çevre eğitimi. İzmir: Çevre Eğitimi ve Araştırma Vakfı (ÇevKor: Çevre Eğitimi Merkezi Yayınları: 6).
Basile, C. G. (2000). Environmental education as a catalyst for transfer of learning in young children. The Journal of Environmental Education, 32(1), 21–27. https://doi.org/10.1080/00958960009598668
Berberoğlu, G., & Tosunoğlu, C. (1995). Exploratory and confirmatory factor analyses of an environmental attitude scale (EAS) for Turkish university students. The Journal of Environmental Education, 26, 40-44. https://doi.org/10.1080/00958964.1995.9941444.
Blair, D. (2009). The child in the garden; An evaluative review of the benefits of school gardening. The Journal of Environmental Education, 40(2), 15–38. https://doi.org/10.3200/JOEE.40.2.15-38
Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler İçin El Kitabı. SPSS Uygulamaları ve Yorumları. (ikinci baskı). [Handbook for Social Sciences. SPSS Applications and Reviews. 2th. Ed. ]. Ankara: Pegem A.
Büyüktaşkapu Soydan, S., & Öztürk Samur, A. (2017). Validity and reliability study of environmental awareness and attitude scale for preschool children. International Electronic Journal of Environmental Edcucation, 7(1), 78-96.
Carling, A., M. (2013). Wet, Wet, Wet, but still Fun, Fun, Fun: An İlluminative Evaluation of a Forest School Programme in Primary Schools in North East of England.University of York Department of Education. MA in Education. Access adress: http://etheses.whiterose.ac.uk/4086/1/forest_school_ma_acarling.pdf
Carter, D. A. (2016). Nature-based social-emotional ap-proach to supporting young children’s holistic de-velopment in classrooms with and without walls: The social-emotional and environmental educa-tion development (SEED) framework. International Journal of Early Childhood, 4(1), 10.
Cevher-Kalburan, F. N. (2009). Çocuklar için çevresel tutum ölçeği” ile “yeni ekolojik paradigma ölçeği” nin geçerlik güvenirlik çalışması ve çevre eğitim programının etkisinin incelenmesi.Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Cooper, G. (2010). Outdoor Learning, Environment and Sustainability- Seeing the big Picture. Encountering, Experiencing and Exploring Nature in Education 10th conference’s collection of papers, 22nd – 25th September 2010, Rateče – Planica, Slovenia, CŠOD Ljubljana.
Doğan, Y. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Çevre Kavramına İlişkin Sezgisel Algıları: Bir Metafor Analizi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 18(1). 721-740.
Erten, S. (2003). 5. Sınıf Öğrencilerinde “Çöllerin Azaltılması” Bilincinin Kazandırılmasına Yönelik Bir Öğretim Modeli. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 25, 94-103.
Fjørtoft, I. (2001). The natural environment as a playground for children: The impact of outdoor play activities in pre-primary school children. Early Childhood Education Journal, 29(2), 111–117.
Gökmen, S. (2011). Genel Ekoloji. Ankara: Nobel Akademik YayıncılıkErnst, J. (2014) Early childhood educators’ use of natural outdoor settings as learning environments: an exploratory study of beliefs, practices, and barriers. Environmental Educational Reserch. 20(6), 735-752.
Güler, T. (2009). “Ekoloji Temelli Bir Çevre Eğitiminin Öğretmenlerin Çevre Eğitimine Karşı Görüşlerine Etkileri”, Eğitim ve Bilim, 34(151), 30- 43.
Güler-Yıldız, T., Özdemir Şimşek, P., Eren. S. & Aydos, E. H. (2017). An Analysis of the Views and Experiences of Children Who are 48–66 Months Old, Their Parents, and Teachers About “Sustainable Development”. Educational Science: Theory & Practice. 17(2). 653-677. DOI 10.12738/estp.2017.2.0013.
Güzelyurt, T. & Özkan, Ö. (2018). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Okul Öncesi Dönemde Çevre Eğitimine İlişkin Görüşleri: Durum Çalışması. Turkish Studies Educational Science. 13(11), 651-668.
Kahriman-Öztürk, D., Olgan, R., & Tuncer, G. (2010). A Qualitative Study on Turkish Preschool Children's Environmental Attitudes Through Ecocentrism and Anthropocentrism. International Journal of Science Education Volume 34, 2012- Issue 4. https://doi.org/10.1080/09500693.2011.596228
Kahyaoğlu, M. (2009). Öğretmen Adaylarının Fen ve Teknoloji Dersinde Çevresel Problemlerin Öğretimine Yönelik Bakış Açıları, Hazır Bulunuşlukları ve Öz-Yeterliliklerinin Belirlenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 9(17), 28-40.
Kışoğlu, M., Gürbüz, H., Sülün, A., Alaş, A. & Erkol M. (2010). Çevre Okuryazarlığı İl İlgili Türkiye’de Yapılan Çalışmaların Değerlendirilmesi. International Online Journal of Educational Sciences, 2(3), 772–791.
Kiraz, U., Cebesoy, U.B. & Donmez Sahin, M. (2018). Investigation of Turkish seventh grade students’ awareness about nature. International Electronic Journal of Environmental Education, 8(1), 64-81. Access address: https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1181026.pdf
Kos, M. (2010). Outdoor play and learning in early childhood. In M. Zajelšnik (Ed.), Encountering, experiencing and exploring nature in education: Collection of conference papers (108–113).
Kuzu, T. (2007). Aytül Akal’ın Masallarıyla Çocukta Çevre Bilinci Geliştirme. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Accsess address: http://dergisosyalbil.selcuk.edu.tr/susbed/article/view/420
Madran, C. (1991). Doğayı Tahrip Etmeden Sürdürülebilir Kalkınma Modelinin Benimsetilmesinin Devlete, Tüketiciye ve Sanayiciye Getireceği Görev ve Sorumluluklar, Ekonomik Büyüme ve Çevre Koruması, Yabancı Sermaye Koordinasyon Derneği, Ankara: YASED
Marcinkowski, T. (2010). Contemporary challenges and opportunities in environmental education: Where are we headed and what deserves our attention? Journal of Environmental Education, 41(1), 34–54. https://doi.org/10.1080/00958960903210015
McClain, C., & Vandermaas-Peeler, M. (2016). Outdoor explorations with preschoolers: An observational study of young children’s developing relationship with the natural world. International Journal of Early Childhood, 4(1), 38-54. Accsess address: https://eric.ed.gov/?id=EJ1120151
Mustapa, N. D., Maliki, N. Z., Aziz, N. F., & Hamzah, A. (2016). A review of the underlying constructs of connectedness to capture among children. 1st International Conference on Humanities, Social Sciences and Environment (pp. 1-9). Accsess address: 313392876_A_Review_of_the_Underlying_Constructs_of_Connectedness_to_Nature_among_Children
Morgil İ., Oskay Ö. & Göktaş A., (2005). “Global Çevre Bilinci Ölçeğinin Cümlelerinin Tartışılması”, XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Denizli.
Özdemir, O. (2007). Yeni bir çevre eğitimi perspektifi: Sürdürülebilir gelişme amaçlı eğitim. Eğitim ve Bilim, 32(145), 23-39.
Palavecinos, M., Amérigo, M., Ulloa, J. B. & Muñoz, J. (2016). Environmental concern and ecological responsible behavior in university students: A comparative analysis between Chilean and Spanish students. Psychosocial Intervention, 25, 143-148. https://doi.org/10.1016/j.psi.2016.01.001
Özdemir, A. & Yapıcı, E. (2010). Öğretmen Adaylarının Çevre Sorunlarına Yönelik Farkındalık ve İlgi Düzeylerinin Karşılaştırılması. Anadolu Doğa Bilimleri Dergisi. 1(1), 48-56.
Özkan, B.; Tuğluk M., N. & Yiğitalp N. (2020). Environmental Sustainability Scale for Children 60-72 Months Old: A Validity and Reliability Study. Journal of Education and Training Studies. https://doi.org/10.11114/jets.v8i1.4485 Vol. 8, No. 1.
Özsoy, S., Özsoy, G., & Kuruyer, H. G. (2011). Turkish pre-service primary school teachers' environmental attitudes: Effects of gender and grade level. Asia-Pacific Forum on Science Learning and Teaching, 12(2).
Öztürk, T. & Zayimoğlu Öztürk, F. (2015). Öğretmen Adaylarının Çevre ve Çevre Eğitimi ile İlgili Görüşleri, Ordu Üniversitesi Örneği. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18 (33) 115-132. DOI: 10.31795/baunsobed.645444
Palavecinos, M., Amérigo, M., Ulloa, J. B. & Muñoz, J. (2016). Environmental concern and ecological responsible behavior in university students: A comparative analysis between Chilean and Spanish students. Psychosocial Intervention, 25, 143-148. https://doi.org/10.1016/j.psi.2016.01.001
Palmer, J. A. (1995). Environmental thinking in the early years: Understanding and misunderstanding of concepts related to waste management. Environmental Education Research. 1(1), 35-45.
Powell, R., B., Stern, M., J., Krohn B. D. & Ardoin N. (2011). Development and validation of scales to measure environmental responsibility, character development, and attitudes toward school. Environmental Education Research. 17(1), 91–111. https://doi.org/10.1080/13504621003692891
Rivkin, M. (1995). The great outdoors: Restoring children’s right to play outside. Washington, DC: National Association for the Education of Young Children.
Samur, A., Ö. (2017). A Comparison of 60-72 Month Old Children's Environmental Awareness and Attitudes: TEMA Kids Program. International Electronic Journal of Elementery Education. 10(4). 413-419. DOI: 10.26822/iejee.2018438131
Shin, H., K. (2008). Development of Environmental Education in the Korean Kindergarten Context. Doctor of Philosophy in the Department of Curricuum and Instruction.University of Victoria.
Somerville, M., & Williams, C. (2015). Sustainability edu-cation in early childhood: An updated review of research in the field. Contemporary Issues in Early Childhood, 16(2), 102-117
Sungurtekin, Ş. (2001). “Uygulamalı Çevre Eğitimi Projesi” Kapsamında Ana ve İlköğretim Okullarında “Müzik Yoluyla Çevre Eğitimi”. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. (14), 1. http://hdl.handle.net/11452/10499
Şengül, M. (2001). Bir çevre yönetimi aracı olarak çevre için eğitim. Amma İdaresi Dergisi, 34(4), 137-155.
Şimşekli, Y. (2001). Bursa’da “Uygulamalı Çevre Eğitimi” Projesine Seçilen Okullarda Yapılan Etkinliklerin Okul Yöneticisi ve Görevli Öğretmenlerin Katkısı Yönünden Değerlendirilmesi, Uludağ Üniversitesi. Eğitim. Fakültesi Dergisi, XIV (1). https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/153171 http://hdl.handle.net/11452/10258
Teksöz, G., Şahin, E., & Ertepınar, H. (2010). Çevre okuryazarlığı, öğretmen adayları ve sürdürülebilir bir gelecek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 307-320.Access address: http://efdergi.hacettepe.edu.tr/yonetim/icerik/makaleler/480-published.pdf
Tuncer, G., Ertepinar, H., Tekkaya, C., & Sungur, S. (2005). Environmental attitudes of young people in Turkey: Effects of school type and gender. Environmental Education Research, 11, 215-233. https://doi.org/10.1080/1350462042000338379
Uzun, N. (2005). Sınıf öretmenlii örencilerinin çevre sorunlarına yönelik tutumları. II. Sosyal Bilimler Eitimi Kongresi. (ss.30-40). (26-28 Mayıs 2005). Ankara: Milli Eitim Basımevi
Uzun, N. & Sağlam, N. (2006). Ortaöğretim Öğrencileri İçin Çevresel Tutum Ölçeği Geliştirme ve Geçerliliği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. (30), 240-250. Access address: https://pdfs.semanticscholar.org/acae/57f43450dd6118fc1f2cddbc4144b392c937.pdf [Development and Validity of Environmental Attitude Scale for Secondary School Students. Hacettepe University Journal of Education. (30), 240- 250.].
Uzun, N. & Sağlam, N. (2007). Ortaöğretide Çevre Eğitimi ve Öğretmenlerin Çevre Eğitimi Progarmları Hakkındaki Görüşleri. Euroasian Journal of Educational Research, 26 176- 187.
Wilson, R. A. (1996). Environmental education programs for preschool children. The Journal of Environmental Education, 27(4), 28-33.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (6. baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık [Qualitative research methods in the social sciences. (6th edition) Ankara: Seçkin Publishing].
Yılmaz, A., Morgil, İ., Aktuğ, P. & Göbekli, İ. (2002). Ortaöğretim ve Üniversite Öğrencilerinin Çevre, Çevre Kavramları ve Sorunları Konusundaki Bilgileri ve Öneriler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 156-162.a: Seçkin Publishing]. Access address: http://www.efdergi.hacettepe.edu.tr/yonetim/icerik/makaleler/942-published.pdf