Kamuya Değer Katma Bağlamında Yeni Kamu Yönetiminde İnovasyon: Dijital Yönetişim

Günümüzde toplumsal ihtiyaçlar genellikle devlet ya da devlet denetimi altındaki kişi veya kurumlar tarafından karşılanmaktadır. Bu nedenle kamu yönetiminin sunmuş olduğu mal ve hizmetlerde verimlilik, kalite, performans önem arz etmektedir. Küreselleşmenin hızla yayılmasıyla kamu yönetimi bu değişimlere karşı duyarsız kalmamış, yeni kamu yönetimi anlayışının şekillenmesine neden olmuştur. Bu tarz inovatif yaklaşımlar daha çok özel sektörde kendini gösterirken kamu sektöründe daha az rastlanır durumda olduğu görülmüştür. Özel sektörde 20. yüzyıllarda kendini gösteren inovasyon hareketleri, kamu yönetiminde 21. yüzyılın başlarında ancak görülmeye başlanmıştır. Bu bağlamda, kamu yönetiminde dijital yönetişim kamuya değer katma noktasında önem arz etmektedir. Bu çalışma ile inovasyonun düzenli olmamakla birlikte pek çok alanda olduğu gibi kamusal alanda da yenilikler getirdiği ve uygulama alanı olarak da yönetim bilimleri teorileri ile görünür kılınmaya çalışarak alana katkı sunulmaya çalışılmıştır. Çalışmada yönetişim ve yeni kamu yönetimi kıyaslanmış, bu iki modelin kamu alanında uyguladıkları temel tekniklerin incelenmesiyle inovasyon çerçevesinde değişimlerin ortaya koyulması amaçlanmıştır. Bu iki modelin yapısıyla sınırlı tutularak kuramsal bir bakış sunulmuştur. Alan yazınları, dijital kaynaklar ve kütüphane materyalleri kullanılarak literatür taraması yöntemi kullanılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

İnovasyon, Yeni Kamu Yönetimi, Dijital Yönetişim

Innovation in New Public Administration in the Context of Adding Value to the Public: Digital Governance

Today, social needs are generally met by the state or individuals or institutions under state control. For this reason, efficiency, quality and performance are important in the goods and services offered by the public administration. With the rapid spread of globalization, public administration has not been insensitive to these changes, and has led to the formation of the new public administration approach. While such innovative approaches are mostly seen in the private sector, it has been seen that they are less common in the public sector. Innovation movements, which emerged in the private sector in the 20th century, only started to be seen in the public administration at the beginning of the 21st century. In this context, digital governance in public administration is important in terms of adding value to the public. With this study, it has been tried to contribute to the field by trying to make it visible with the theories of management sciences as an application area and that innovation brings innovations in the public sphere as well as in many areas, although it is not regular. In the study, governance and new public administration were compared, and it was aimed to reveal the changes within the framework of innovation by examining the basic techniques that these two models applied in the public field. A theoretical perspective is presented by limiting the structure of these two models. Literature review method was used by using literature, digital resources and library materials.

Keywords:

Innovation, New Public Management, Digital Governance.,

PDF

___

Acar, P. (2016). Cevap Verebilirlik ve İyi Yönetişim. www.deu.edu.tr/userweb
Akçomak, S. (2009). Kamu Sektöründe İnovasyon Hangi Ölçüde?. Bilgi Çağı Dergisi, Yıl:5, Sayı:59, 60-62.
Atmaca, Y. ve Yılmaz, V. (2020). Yeni Kamu Yönetimi Yaklaşımına Genel Bir Bakış. Turkish Studies-Economy, 15 (2), 767-779.
Christensen, T. ve Laegreid, P. (2010). Increased Complexity in Public Sector Organizations: The Challenges of Combining NPM and Post-NPM. In P. Laegreid & K. Verhoest (Eds.), Governance of Public Sector Organizations: Proliferation, Autonomy and Performance (pp. 255-278). Basingstoke: Palgrave Macmillan. https://doi.org/10.1057/9780230290600_13
Christensen, T. ve Laegreid, P. (2016). The Ashgate Research Companion to New Public Management. London: Routledge. https://www.academia.edu/26361196/The_Ashgate_Research_Companion_to_New_Public_Management _by_Tom_Christensen_and_Per_Laegreid, (18.02.2023).
Dawes, S. S. (2008). Introduction to Digital Government Research in Public Policy and Management. Digital Government, E-Government Research, Case Studies, and Implementation, (pp.103-125) edited by H. Chen, L. Brandt, V. Gregg, R. Traunmüller et all, NY: SpringerScience+Business Media.
Drucker, P. F. (1985). Innovation and Entrepreneurship. Perfect Bound Harper Collins Publishers: New York.
Ecevit Satı, Z. (2019). Kamu Sektöründe Stratejik Yönetimi Etkinleştirmede Açık İnovasyon 2.0: Türk Kamu Sektöründe Uygulanma Koşullarını Değerlendirme. Strategic Public Management Journal, 5(10), 31-53.
Ekonomi Bakanlığı İhracat Genel Müdürlüğü [ECORYS] (2013). “Kümeler İçin İnovasyon ve AR-GE Yönetimi Kılavuzu”, http://www.smenetworking.gov.tr, (17.02.2023).
Eriksson, E. M. (2019). Representative Co-Production: Broadening the Scope of the Public Service Logic. Public Management Review, 21(2), 291-314. https://doi.org/10.1080/14719037.2018.1487575
Gökçe Güravşar, S. (2015). Kamuda İnovasyon ve Türkiye’deki Uygulamaları. Uluslararası Yönetim ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(1), 28-37.
Greve, C. (2015). Ideas in Public Administration Reform for the 2010s. Digitalization, Value Creation and Involvement. Public Organization Review, 15(1), 49-65. https://doi.org/10.1007/s11115-013-0253-8
Greve, C., Laegreid, P. ve Rykkja, L. H. (Eds.). (2016). Nordic Administrative Reforms: Lessons for Public Management. London: Palgrave McMillan. https://doi.org/10.1057/978-1-137-56363-7
Gruening, G. (2001). Origin and Theoretical Basis of New Public Management. International Public Management Journal, 4(1), 1-25. https://doi.org/10.1016/S1096-7494(01)00041-1
Guthrie, C. ve Peaucelle, J. L. (2015). Henri Fayol, The Manager. London: Pickering, Chatto. https://doi.org/10.4324/9781315654546
Gül, H. (2015). Kamu Kuruluşlarında Elektronik Hizmetlerin Yaygınlaştırılması (E-Devlet). www.kontrol. bumko.gov.tr, (05.02.2023).
Güngör, G. ve Göksu, A. (2012). “Kamu İnovasyon Uygulaması: Türkiye Örneği”, https://www.isites.info/pastconferences/isites2013/isites2013/papers/isites13246.pdf, (15.02.2023).
Gürkan, N. Z. (2008). Kamuda İnovasyon Projesi: Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı Pilot Uygulama Örneği. Strateji Bülteni, Ocak-Mart, Sayı:7, 14-17.
Hesse, J. J., Hood, C. ve Peters, B. G. (2003). Paradoxes in Public Sector Reform: Soft Theory and Hard Cases. Berlin: Duncker and Humblot. https://doi.org/10.3790/978-3-428-50798-6
Howlett, M. (2019). Designing Public Policies: Principles and Instruments. London Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315232003
Indahsari, C. L. ve Raharja, S. J. (2020). New Public Management (NPM) as an Effort in Governance. Jurnal Manajemen Pelayanan Publik, 3(2), 73-129, https://www.researchgate.net/publication/342212998_New_Public_Management_NPM_as_an_Effort_in_G overnance
İSTKA (2012). Kamu Kurumlarında İnovasyon, İstanbul Kalkınma Ajansı’nın “Bilgi Odaklı Ekonomik Kalkınma Mali Destek Programı” kapsamında İSTKA/2012/BIL/190 Sözleşme Numaralı “Mükemmeliyet Merkezi Projesi”ne sağlanan destek ile hazırlanmıştır. https://www.istka.org.tr/media/20864/kamukurumlar%C4%B1nda- %C4%B0novasyon.pdf, (13.02.2023).
Karataylı, İ. (2008). İnovasyon Fikirleri Geliştirmek İçin Bir Teknik: TRIZ. Strateji Bülteni, Ocak-Mart, Sayı:7, 24-27.
Kesik, A. (2008). “Kamuda İnovasyon Eğitim Sunumu. Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı”, https://studylibtr.com/doc/769078/kamuda-i%CC%87novasyon, (12.02.2023).
Kickert, W. J. M. (1997). Anglo-saxon Public Management and European Governance: The Case of Dutch Administrative Reforms. Jan-Erik Lane (Ed.), PublicSector Reform Rationale, TrendsandProblems, England: Sage Publications, 168-187.
Klenk, T. ve Reiter, R. (2019). Post-New Public Management: reform ideas and their application in the field of social services. International Review of Administrative Sciences, 85(1), 3-10. https://doi.org/10.1177/0020852318810883
Laegreid, P. ve Rykkja, L. H. (2022). Accountability and Inter-Organizational Collaboration within the State. Public Management Review, 24(5), 683-703, https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/14719037.2021.1963822
Li, J. ve Chung, K. (2020). Decomposing Isomorphism: What Drives Similarity in the Adoption of New Public Management?. Administration Society, 52(3), 375-404. https://doi.org/10.1177/0095399718811307
Mulgan, G. ve Albury, D. (2003). Innovation in The Public Sector. working paper version 1.9, Strategy Unit, United Kiingdom Cabinet Office, http://www.sba.oakland.edu/faculty/mathieson/mis524/resources/readings/innovation/innovation_in_the _public_sector.pdf, (10.02.2023).
Newman, J., Raine, J. ve Skelcher, C. (2001). Transforming Local Government: Innovation and Modernization. Public Money and Management, 21(2), 61-68.
Ntanos, A. ve Boulouta, K. (2012). The Management by Objectives in Modern Organisations and Enterprises. International Journal of Strategic Change Management, 4(1), 68-79, https://www.researchgate.net/publication/264816922_The_management_by_objectives_in_modern_org anisations_and_enterprises
OpenText (2016). “Digital Governance: Finding the Balance Between Opportunity and Risk”, http://www.opentext.com/campaigns/digital-disrupt-or-die, (09.02.2023).
Organisation for Economic Co-Operation and Development [OECD] (2005). Oslo Manual: Guidelines for Collecting and Interpreting Innovation Data. 3 rd Edition, Paris: OECD Publishing.
Organisation for Economic Co-Operation and Development [OECD] Comparative Study (2016). “Digital Government Strategies for Transforming Public Services in the Welfare Areas”, https://www.oecd.org/gov/digital-government/Digital-Government-Strategies-Welfare-Service.pdf, (08.02.2023).
Osborne, S., Brandsen, T., Mele, V., Nemec, J., Van Genugten, M., Flemig, S. (2020). Risking Innovation. Understanding Risk and Public Service Innovation-Evidence from a Four-Nation Study. Public Money & Management, 40(1), 52-62. https://doi.org/10.1080/09540962.2019.1621051
Regan, P. M. (2008). Privacy in an Electronic Government Context, Digital Government, E-Government Research, Case Studies, and Implementation, editedby H. Chen, L. Brandt, V. Gregg, R. Traunmüller et all, NY: SpringerScience+Business Media.
Schumpeter, J. A. (1939). Business Cycles: A Theoretical, Historical and Statistical Analysis of Capitalist Proces. McGraw Hill: Newyork.
Sorenson, E. J. ve Torfing, J. (2007). Theories of Democratic Network Governance. Cheltenham: Edward Elgar. https://doi.org/10.1057/9780230625006
Şaylan, G. (2000). Kamu Yönetimi Disiplininde Bunalım ve Yeni Açılımlar Üzerine Düşünceler. Amme İdaresi Dergisi, 33(2), 1-21.
TDK (2007), http://katalog.tdk.gov.tr/search? query=Innovation,%20inovasyon:%20Yenile%C5%9Fim&field=title&isOriginal=false, (25.02.2023)
Uçkan, Ö. (2003). E-Devlet, E-Demokrasi ve E-Yönetişim Modeli: Bir İlkesel Öncelik Olarak Bilgiye Erişim Özgürlüğü. Aylık Strateji ve Analiz E-Dergisi, 5, 1-19.
Usta, A. (2013). Kamu Politikaları Analizine Kuramsal Bir Bakış. Yasama Dergisi, 24, 78-102.
Yüksel, M. (2000). Yönetişim Kavramı Üzerine. Ankara Barosu Dergisi, 58(3), 145-159.