Kamu Personeli Bireysel Performans Değerlendirmesi: “Ağırlıklı Performans Puanlama Modeli”

Kamu yönetimi başarısında, kamu personeli bireysel iş performanslarının önemli bir payı bulunmaktadır. Ancak kurumlardaki bireysel performansı etkileyen faktörler çok ve etkileşimi karmaşık olduğundan, bu faktörlerin sayısal ifadesi oldukça önemli ve güçtür. Bu nedenle bireysel iş performansının, kuruma göre geliştirilecek sayısal modelle hesaplanmasında fayda vardır. Çalışmanın amacı, Türk kamu yönetiminde, özellikle bakanlık personelinin bireysel iş performansının hesaplanması için geliştirilmiş, rasyonel ve açık sayısal modelin uygulanabilir olduğunu ortaya koymaktır. “Ağırlıklı Performans Puanlama” adı verilen modelde, erişilebilir bir ortamda, öncelikle birim amirince “İş Kayıt Tablosu” oluşturulmalıdır. Tabloya iş, işlem, süreleri, personel, önceliği, iş yükü ve tamamlayan personelin performansı sayısal olarak kaydedilmektedir. Daha sonra, personelin önceden belirlenen bir dönemde tamamlamış olduğu işlerin performans değerleri kullanılarak, bireysel performans değeri hesaplanmaktadır. Uygulaması, modelin kurulup sistemli işleyişi sonra kolaylaşabilen ve yöneticiye personelinin performansı hakkında bilgi veren bu sayısal denetim modelinin, geliştirilmeye açık bir model olarak örnek alınması beklenir.

Anahtar Kelimeler:

Performans Yönetimi, Kamu Personeli Performans Denetimi, Ağırlıklı Performans Puanlama

Public Personnel Individual Performance Evaluation: “Weighted Performance Scoring Model”

Individual job performance of civil servants has a significant share in the success of public administration. However, since the factors affecting individual performance in institutions are many and their interaction is complex, the numerical expression of these factors is very important and difficult. For this reason, it is useful to calculate individual job performance with a numerical model to be improved according to the institution. The aim of this study is to demonstrate that a rational and clear numerical model developed for calculating the individual job performance of ministry personnel is applicable in Turkish public administration. In this model, called “Weighted Performance Scoring”, first of all, “Job Record Table” should be created by the unit supervisor in an accessible. The job, operations, process, durations, personnel, priority, workload, and performance of the completed personnel are recorded numerically in the table. Then, the individual performance value is calculated by using the performance values of the works completed by the personnel in a predetermined period. It is expected that this numerical model, whose application can be facilitated after the establishment and systematic functioning of the model, and which gives the manager information about the performance of his personnel, will be taken as an example as a method open to development.

Keywords:

Public Personnel Performance Management, Individual Performance, Weighted Performance Score.,

PDF

___

Akman, Ç. ve Akman, E. (2020). Türk Kamu Yönetiminde Performansın Yasal Dayanakları. V.Eren ve T.Eroğlu, (Ed.), Kamu Performans Yönetimi içinde (ss. 141-162), Ankara: Nobel yayını.
Albayrak, S. O. (2017). Kamu Yönetimi Temel Kanunu Sonrası Kamu Personel Rejimi. Memleket Siyaset Yönetim Dergisi, 12 (27), 1-18.
Andrews, R. (2014). Performance Management and Public Service Improvement, Evidence Review Prepared for the Commission on Public Service Governance and Delivery, PPIW Report No.3, January 2014, http://ppiw.org.uk › files › 2014/04 › Performance-Management-and-Public-Service-Improvement-pdf, (27.07.2021).
Antony, J., Fryer, K. and Ogden, S. (2009). Performance Management in the Public Sector, International Journal of Public Sector Management, 22(6), 478-498. https://www.researchgate.net/publication/235294551_Performance_management_in_the_public_sector (27.07.2021).
Armstrong, M. (2012). Armstrong’s Handbook of Human Resource Management Practice, (12th Edit), Cambridge: Kogan Page Limited.
Armstrong, M. and Baron, A. (1998). Performans Management: The New Realities, Institute of Personel and Development, London: Kogan Page.
Ateş, H. (2018). Türk Kamu Yönetiminin Örgütlenmesi ve Denetimi, Ankara: T.C. Devlet Personel Başkanlığı yayını.
Ateş, H. ve Karacaoğlu, N. M. (2020). Türkiye’de Kalkınma Planlarında Performans Kavramı ve Performans Yönetimi, V.Eren ve T.Eroğlu, (Ed.), Kamu Performans Yönetimi içinde (ss. 367-386), Ankara: Nobel yayını.
Banfıeld, P. and Kay, R. (2012). Introduction to Human Resource Management, (2nd Ed.), New York: Oxford University Press.
Barutçugil, İ. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi, İstanbul: Kariyer yayını.
Berdwel, I. and Holden, L. (2001). Human Resource Management: A Contemporary Approach, Harlow: Pearson Edition.
Bilgiç, R. (2010). İşe İlişkin Tutumlar, İş Rolü Algıları ve Algılanan Performans Arasındaki İlişki, Amme İdaresi Dergisi, 43 (4), 67-86.
Bilgin, K. U. (2020). Kamusal Bir Sorumluluk Olarak Kamu Personeli Performans Yönetimi, V.Eren ve T.Eroğlu, (Ed.), Kamu Performans Yönetimi içinde (ss. 195-236), Ankara: Nobel yayını.
Bilgin, K. U. (2019). Kamu Performans Yönetimi, E.G. İsbir, (Ed.), Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar içinde (ss. 76-110), Eskişehir: Anadolu Üni. AÖF yayını.
Bilgin, K. U. (2018). Türk Kamu Personel Yönetiminde Aktif Çalışma Politikası: Performans Yönetimi, C.Babaoğlu ve E.Akman (Ed.), Kamu Politikası Analizi Türkiye Uygulamaları içinde (ss.43-73), Ankara: Gazi Kitapevi.
Bilgin, K. U. ve Çetin, Y.E. (2017). Kamu Sektörü Performansa Dayalı Ücretlemede Dijital Etkileşim (PTT Örneği),Süleyman Demirel Üni.İ.İ.B.F.Dergisi, 22, KAYFOR-15 Özel Sayısı, 1945-1960.
Bilgin, K. U. (2016). A Parallel Change With The New Public Administration Approach: Human Resources Performance Management, Y.Demirkaya (Ed.), New Public Management in Turkey içinde (ss.177-206), London: Routledge Published.
Bilgin, K. U. (2007). Performance Management for Public Personnel: Multi-Analysis Approach Toward Personnel, Public Personnel Management, International Public Management Association for Human Resources, 36 (2), 93-113.
Bilgin, K. U. (2004). Kamuda Ölçülebilir Denetime Hazırlık “Performans Yönetimi, Sayıştay Dergisi, 65 (özel), 53-87.
Büyükkılıç, D. ve Coşkun, A. (2002). Kamu Yönetimi Reformları Işığında KİT’lerde Kurumsal Performans Yönetimi, Verimlilik Dergisi. 2002(3), 37-68.
Cianci, A.M., Schaubroeck, J.M. and Mcgill, G.A. (2010). Achievement goals, feedback, and task Performance, Human Performance, 23 (2), 131-154.
Coşkun, A. (2006). Stratejik Performans Yönetimi ve Performans Karnesi, İstanbul: Literatür yayını.
Dengiz, G. M. (2000). Takım Çalışması Teknikleri, Ankara: Academy Plus yayıni
Denisi, A.S. and Kluger, A.N. (2000). Feedback Effectiveness: Can 360-Degree Appraisals Be Improved?, Academy of Management Executive, 14(1), 129-139.
Dooren, W. V. (2008). Quality and Performance Management: Toward A Better Integration, P.L Julnes, F.S.Berry, M.P.Aristigueta and K.Yang (Ed.), International Handbook of Practice-Based Performance Management, içinde (ss. 413-432), London: Sage Published.
Erbaş, M. S. (2020). Türkiye’de Sağlık Kurumlarında Performans Uygulamaları, V.Eren ve T.Eroğlu (Ed.), Kamu Performans Yönetimi içinde (ss.471-507), Ankara: Nobel yayını.
Erbaş, M. S. ve Kutlu, Ö. (2020). Türk Kamu Yönetiminde Bireysel Performans Değerlendirmesi ve Ülke Örnekleri, Sayıştay Dergisi, 31 (119), 69-97.
Eren, V. (2020). Kamuda Performans Ölçüm Modelleri Ve Performans Ölçütleri”, V.Eren ve T.Eroğlu (Ed.), Kamu Performans Yönetimi içinde (ss. 73-118), Ankara: Nobel yayını.
Eroğlu, T. (2020). Kamu Performans Yönetiminin Bileşenleri ve Aktörleri, V.Eren ve T.Eroğlu (Ed.), Kamu Performans Yönetimi içinde (ss. 119-140), Ankara: Nobel yayını.
Fındıkçı, İ. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi, İstanbul: Alfa yayını.
Flippo, E. (1976). Principles of Personnel Management, (Series in Management), New York: Mc Graw-Hill Camp.
Garber, P.R. (2013). The Manager's Employee Engagement Toolbox, New York: American Society for Training and Development.
Hatry, H. P. (2006). Performance Measurement Getting Results, Washington, D.C.: The Urban Institute Press.
Helvacı, M. A. (2002). Performans Yönetimi Sürecinde Performans Denetimin Önemi, Ankara Üni. Eğitim Bilimleri Fak. Dergisi, 35(1-2), 145-165.
Hughes, O. E. (2008). Performance: A New Public Management Perspective, P.L Julnes, F.S.Berry, M.P. Aristigueta, and K. Yang (Ed.), International Handbook of Practice-Based Performance Management içinde (ss.45-61), London: Sage Publication
Karabulut, T. Okka, Ö. F. ve Başel, H. (2006). Bireysel Performansa Dayalı Ücret ve Verimlilik İlişkisi: Bankacılık Sektöründe Örnek Uygulama, Selçuk Üni. Karaman İİBF Dergisi, 11, 104-118.
Kaplan, R. S. and Norton, D. P. (1992). The Balanced Score Card – Measures That Drive Performance, Harvard Business Review, Vol.Lxx, Jan/Feb.(1), 71-79.
KAYA (1991). Personel Rejimi, Kamu Yönetimi Araştırması, Ankara: TODAİE yayını, 99-209.
Longman, (2003). Dictionery of Contemporary Engilish, Harlow: Pearson Edu. Limited.
Luecke, R. (2015). Performans Yönetimi. A.Özer (Çev.), İstanbul: İş Bankası yayını.
Özer, M. A. (2020). Kuruluşlarda Süreç, Performans ve Risk Analizi Yönetimi, Ankara: Gazi Kitabevi.
Özer, M. A. (2015). Yeni Kamu Yönetimi, Ankara: Gazi Kitabevi.
Özer, M. A. (2008). 21.Yüzyılda Yönetim ve Yöneticiler, Ankara: Nobel yayını.
Özmutaf, N. M. (2007). Örgütlerde Bireysel Performans Unsurları ve Çatışma, Cumhuriyet Üni. İ.İ.B.F. Dergisi, 8(2), 41-60.
Öztürk, N. K. (2020). Kamuda Performans Yönetiminde Karşılaşılan Sorunlar, V.Eren ve T.Eroğlu, (Ed.), Kamu Performans Yönetimi içinde (ss.271-300), Ankara: Nobel yayını. Palmer, M. and Winters, K. T. (1993). İnsan Kaynakları, D. Şahiner (Çev.), İstanbul: Rota yayını.
Radnor, Z. and Mcguıre, M. (2004). Performance Management in the Public Sector: Factor Fiction?, International Journal of Productivity and Performance Management, 53(3), 245-260, https://Doi.Org/10.1108/17410400410523783, (27.07.2021).
Singh, A. (2013). Perceptions of Software Professionals Regarding Performance Management Processes: An Exploratory Study, Vikalpa: The Journal for Decision Makers, 38(2), 39-59. Şimşek, M. Şerif ve Öge, H. S. (2015). İnsan Kaynakları Yönetimi, Konya: Eğitim yayını.
Taner, A. (2020). Kamuda Performans Yönetimi ve Hesap Verebilirlik, V.Eren ve T.Eroğlu (Ed.), Kamu Performans Yönetimi içinde (ss. 43-72), Ankara: Nobel yayını.
Teeroovengadum, V., Nunkoo, R. and Dulloo, H. (2019). Influence of Organisational Factors on the Effectiveness of Performance Management Systems in the Public Sector, European Business Review, 31(3), 447-466. https://Doi.Org/10.1108/Ebr-01-2018-0003, (27.07.2021).
Tutum, C. (1979). Personel Yönetimi, Ankara: TODAİE yayını.
Usta, A. (2014). Kamu Kurumlarında Örgütsel Performansın Yönetim Süreci, Sayıştay Dergisi, 78, 31-58.
Uygun, S. V. ve Göküş, M. (2020). Kamu Performans Yönetimi ve Tarihsel Gelişimi, V.Eren ve T.Eroğlu (Ed.), Kamu Performans Yönetimi içinde (ss.1-16), Ankara: Nobel yayını.
Uyargil, C. (2013). Performans Yönetimi Sistemi Bireysel Performansın Planlanması Değerlendirilmesi ve Geliştirilmesi, İstanbul: Beta yayını.
Varma, A.V. and Budhwar, P.S. (2011).Global Performance Management. Harzing, A. W. and Pinnington, A. (Ed.), International Human Resource Management içinde (ss.440-467), London: Sage Publications.
Vasset, F., Marnburg, E. and Furunes, T. (2011). The effects of Performance Appraisal in the Norwegian Municipal Health Services: A Casestudy, Human Resources for Health, 9(1), 1-12.
Walker, J. W. (1980). Human Resource Planning, New York: Mcgraw-Hill Publishing.
Woods, R. H. (1997). Human Resources Management, Educational Institute, American Hotel and Motel Association, Second Edition.