Dede Korkut’un Yeni Kolaj Tarzı Yazması Hocali Molla’nın mıdır?

A new manuscript has emerged that has been collected in the collage style of Qorqut Ata narratives. Who does this new collage manuscript belong to? This article will focus on the main problems such as the features of the new manuscript text and the text editing, and the views and determinations in the previous manuscripts and publications will be discussed and reviewed. In this article, besides the textual features of the new manuscript, the paper and ink features on which it was written, the type of paper and the possibility of where it might have been produced will be discussed. In addition, the identity of the person who classified the collage and text of this manuscript will be tried to be clarified in the article. It will be tried to find an answer to all these questions that we have briefly mentioned here, and to clarify the identity of the person who collected the new “Qorqut Ata/Dädä Qorqut” text in the collage style.

Anahtar Kelimeler:

Qorqut Ata, the narratives of Dädä Qorqut, Turkish epic literatüre, Ozan-Baxshi tradition

Does Dädä Qorqut’s New Collage Style Manuscript belong to Hocali Molla?

Keywords:

Qorqut Ata, the narratives of Dädä Qorqut, Turkish epic literatüre, Ozan-Baxshi tradition,

PDF

___

Aça, M. (2021). Prof. Dr. Seyfeddin Rzasoy’un Son Kitabı Üzerine. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 14(33), 410-418.
Araslı, H. (1939). Kitab-ı Dede Korkut. Bakü: Azer Neşr.
Asker, R. (2019). Kitab-ı Dede Korkut’un Üçüncü Elyazması. Bakı: Elm və Təhsil.
Ata, A. (1997). Rabgûzî: Kısasü’l-Enbiya. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Azmun, Y. (2019). Dede Korkut’un Üçüncü Elyazması Soylamalar ve İki Boy ile Türkmen Sahra Nüshası. İstanbul: Kutlu Yayınevi.
Barthold, V. V. (1950). Dede Korkut. Haz. Araslı, H. & Tahmasip, M. G. Bakı.
Barthold, V. V. (1962). Kniga Moego Deda Korkuta. Oguzskiy Geroiçeskiy Epos. Moskova-Leningrad: Nauka.
Berdiyev, K. (1980). Türkmen Halk Dörediciliği Boyunca Görgezici. Aşgabat: İlim Neşri.
Diez, von H. F. (1811-1815). Denkwürdigkeiten von Asien in Künsten und Wissenschaften I-II. Berlin: in Commission der Nicolaischen Buchhandlung.
Diez, von H. F. (2018). Oğuz Tepe Gözü. Terc. Güneş, H. İstanbul: Ötüken Yayınevi.
Ekici, M. (2019). Türkistan/Türkmen Sahra Nüshası, Soylamalar ve 13. Boy, Salur Kazan’ın Yedi Başlı Ejderhayı Öldürmesi, Orijinal Metin (Tıpkıbasım)-Transkripsiyon-Aktarma. İstanbul: Ötüken.
Ercilasun, A. B. (2019). Dede Korkut’un Yeni Nüshası Üzerine. Turkologiya, 2, 92-98.
Ercilasun, A. B. (2019). Nehir Destan Oğuzname (Oguz Bitig). İstanbul: Dergâh Yayınları.
Ergin, M. (1958). Dede Korkut Kitabı- I. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Gökyay, O. Ş. (1938). Dede Korkut. İstanbul: Arkadaş Basımevi.
Gökyay, O. Ş. (2000). Dedem Korkudun Kitabı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Gumilev, N. L. (2002). Hunlar. Çev. Batur, A. İstanbul: Selenge Yayınları.
Kaçalin, M. (2017). Oğuzların Diliyle Dedem Korkudun Kitabı. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Kalenderoğlu, İ. (2010). A. N. Samoyloviç’in Türkmen Edebiyatı ve Folkloruna Katkıları, Gazi Türkiyat Dergisi, 1(6), 285-295.
Kalenderoğlu, İ. (2011). Türkmen Bahşılık Geleneği. Ankara: Gazi Kitabevi.
Kırzıoğlu, M. F. (1968). Halk Hikâyelerinde “Döşeme” Söyleme Geleneği. Türk Dili, 207, 470-482.
Kilisli Muallim Rıfat [Bilge], (1916). Kitâb-ı Dede Korkut ‘âlâ Lisân-ı Tâife-i Oğuzân. ‘Âsâr-ı İslâmiye ve Milliyye Tedkik Encümeni Neşriyatı. İstanbul: Matbaa-i Âmire.
Kononov, A. N. (1958). Rodoslovnaya Turkmen, Ebu-l-Gazi Xana Xivinskogo. Moskva: Akademiya Nauk SSSR Institut Vostokovedeniya.
Köprülü, M. F. (1976). Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
Muallim Cevdet (1915). Oğuznâme-Kitâb-ı Dede Korkut. Yeni Mecmu’a Çanakkale Nusha-i Fevkalâdesi, 89-92.
Onur, S. (2019). Ejderha Destanı’nın Yeni bir Neşri. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, 16(4), 687-723.
Özkan, İ. (1997). Türkmenistan’dan Derlenmiş Dede Korkut Boyları. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, 53, 263-314.
Rossi, E. (1952). Il ‘Kitab-i Dede Qorqut’: racconti epico-cavallereschi dei Turchi Oguz tradotti e annotati con 'facsimile' del ms. Vat. turco 102. Vatican: Città del Vaticano.
Rzasoy, S. (2020). Kitabi-Türkman Lisani. Bakı: Azerbaycan Milli Elmler Neşri.
Samoyloviç, A. N. (2005). Tuyurkskoe Iazıkoznanie Filologiîa Runika, [Sost. i otv. Red. G. F. Blagova, D. M. Nasilov]. Moskva: Vostochnaia Literatura, RAN.
Seyidov, A. (2011). Türkmen Halk Edebiyatı Bibliyografyası. Ankara. Kurgan Edebiyat Yayınları.
Shahgoli, N. K. et. al. (2019). Dede Korkut Kitabı’nın Günbet Yazması: İnceleme, Metin, Dizin ve Tıpkıbasım. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, 16(2), 147-379.
Şahin, İ. (2012). Kadı Abdısettar Cenknâmesi Üzerine Bir İnceleme. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 17, 219-238.
Şçerbak, M. A. (1959). Oguz-Name. Muhabbet- Name. Pamyatniki Drevneiuygurskoi i Staraouzbekskoi Pismennosti. Moskva: Izd. Vostoçnoj Literatury.
Tezcan, S. & Boeschoten, H. (2001). Dede Korkut Oğuznameleri. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Tezcan, S. (2001). Dede Korkut Oğuznameleri Üzerine Notlar. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Togan, Z. V. (1972). Oğuz Destanı Reşideddin Oğuznâmesi, Tercüme ve Tahlili. İstanbul: Ahmet Sait Matbaası.
Tulum, M. & Tulum, M. M. (2016). Dede Korkut Oğuznameler Oğuz Beylerinin Hikâyeleri. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
Yıldırım, D. (2003). Hikâyeciliğimizde Üçüncü Yaratıcılık Ortamı ve Hikâyeci Eyyûbî-i Garîb. Türkbilig, 5, 134-142.
Yıldırım, D. (2005). XVIII. yüzyıl Üçüncü Boyut Hikâyeciliği ve Beğ Böyrek Hikâyesi Üzerine Notlar. In Gülsevin, G. & Arıkan, M. (Eds.), Prof. Dr. Fikret Türkmen Armağanı (pp. 751-763). İzmir: Kanyılmaz Matbaası. Yılmaz, E. et al. (2013). Sa’lebî: Kısas-ı Enbiya. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.