İnşaat Sektöründe Yaşanan İş Kazaları ve Kaza Nedenleri

Bu çalışmada, inşaat sektöründe yaşanan iş kazaları ve kaza nedenleri araştırılmıştır. Araştırma, inşaat-mekanik tesisat ve elektrik tesisat işleri yapan üç ayrı inşaat firmasında 2013 yılında yaşanan iş kazaları üzerinden yürütülmüştür. 2013 yılında yaşanan irili ufaklı 68 ayrı iş kazasının analizinde görülmüştür ki; iş kazası geçiren kazazedelerin çoğunluğu ilkokul ve ortaokul mezunu olup, yaş aralıkları 18-24’tür. Haftanın günlerine bakıldığında en çok kaza cumartesi günü yaşanmıştır. Kazaların gerçekleştiği mesai saatleri değerlendirmesinde; mesainin 03. ve 07. saatinde kaza sayısı pik yaparken, öğle arasından sonraki saat olan 05. mesai saatinde hiç iş kazası yaşanmamıştır. Kaza nedenlerinde ilk sırada göze çapak kaçması, ikinci sırada ise yüksekten düşme yer almaktadır. Yaralanan uzuvlara bakıldığında sırasıyla göz, ayak, kol, el-parmak yer alır. Yapı iş yerleri, iş sağlığı ve güvenliği açısından çalışanların yaşamı için önemli riskler taşımaktadır. Yapı iş yerlerinde önleme politikalarının geliştirilmesi, iş sağlığı ve güvenliği kültürünün oluşturulması, kalıcı ve sistematik iyileşme sağlanması, ilgili taraflara rehberlik edilmesi, iş sağlığı ve güvenliği yönünden yeni yaklaşımın etkin kılınması amaçlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

İş Kazaları, İnşaat, Kaza Analizleri

PDF

___

Akkök, A. (1997). İş Kazalarının Maliyeti ve İş Güvenliği. Ankara: MPM Yayınları. Aksoy, C. (1982). İş Kazaları, Tanımı, Önemi, Nedenleri. İş Kazalarını Önleme Semineri. Ankara: MPM Yayınları. Altunkaynak, B. (2018). A statistical study of occupational accidents in the manufacturing industry in Turkey. International Journal of Industrial Ergonomics, 66, 101-109. doi:https://doi.org/10.1016/j.ergon.2018.02.012. Bakhtiyari, M., Delpisheh, A., Riahi, S. M., Latifi, A., Zayeri, F., Salehi, M., & Soori, H. (2012). Epidemiology of occupational accidents among Iranian insured workers. Safety Science, 50(7), 1480-1484. Bayrak, S. İnsana Yakışır İş Kavramı Bakımından Türkiye’de İnşaat Sektörünün Genel Görünümü. Çalışma ve Toplum, 2018; 3:1531-1554. Bayram, S. Şantiyelerde Yaşanan Güncel İş Kazaları, Çalışan Farkındalıkları ve Eğitim Seviyeleri Arasındaki İlişki. Çukurova University Journal of the Faculty of Engineering and Architecture, 2018; 33(1): 241-252. Cankurt, M. (2006). İş Kazalarının Nedenleri-2. Sosyal Güvenlik Dünyası Dergisi. 37: 7-76. Çolak, M. ve Öztürk, E. (2006). Kısa Vadeli Sigorta Kollarında Sorumluluk ve Rücu. Ankara: Yaklaşım Yayıncılık. Dizdar, E. N. (2001). Kaza Sebeplendirme Yaklaşımları. TTB Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi, 7: 25. Ghanbari, M., Ashtarian, H., & Yarmohammadi, H. (2017). An investigation of the frequency of the occupational accident in Kermanshah, Iran (2009-2013). Annals of Tropical Medicine & Public Health, 10(5), 1306-1311. doi:10.4103/ATMPH.ATMPH_114_17 Güzel, A., Rıza, A., Caniklioğlu N. (2009). Sosyal Güvenlik Hukuku. 12. Baskı. İstanbul: Beta Yayınları. ILO (2013). International Labour Organization (ILO), ILO Safety and Health at Work, www.ilo.org/global/topics/safety-and-health-at-work/lang--en/index.htm, Erişim Tarihi:30.06.2018. İşler, M C. (2014). Uluslararası Kaynaklar ve 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu. ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi. 2;(2). Karadağ, T. (2015). İş Sağlığı ve Güvenliği Ders Notları. Nar Yayınevi. Müngen, M.U. (2011). İnşaat Sektörümüzdeki Başlıca İş Kazası Tipleri. Erişim adresi: http://www.imo.org.tr/resimler/ekutuphane/pdf/16280_47_16.pdf Erişim tarihi: 30.06.2018. Tozkoparan, G. ve Taşoğlu, J. (2011). İş Sağlığı Ve Güvenliği Uygulamaları İle İlgili İşgörenlerin Tutumlarını Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Uludağ Journal of Economy and Society, 30(1):181-209. Yılmaz, F., & Oktay, T. A. N. (2015). Bir İnşaat Şantiyesinde İş Kazalarının Neden Olduğu İşGünü Kayıplarının İşverene Maliyetinin Belirlenmesi. Uluslararası İktisadi ve idari İncelemeler Dergisi,7(14):144-156.