Diyabetik nöropati diyabet mellitus'un yüksek sağlık giderlerine eşlik eden yaygın ve rahatsız edici bir komplikasyonudur. Diyabetik nöropatinin gelişimindeki majör pathogenetik hipotezler poliyol yolunun aktivasyonu, nonenzimatik glikolizasyondaki artış, vasküler dis-fonksiyon, lipit metabolizmasının hasarı ve bozulmuş nörotrofizimdir. Nöronları ve aksonları etkileyen yeni nörotrofinler ve büyüme faktörleri veya inflamatuar mediatörler son zamanlarda aydınlatılmıştır. Diyabetik nöropatinin tanısı, nörofizyolojik ve kantitatif sensoryal testler ile desteklenmiş nörolojik hikaye ve muayene ile etkili ve güvenilirdir. Ada hücreleri veya tüm pankreas transplantasyonu, aldoz redüktaz inhibitörleri, myoinositol ve trofik maddeler gibi diyabetik nöropati için ek tedavilerin ulaşılabilirliğinin artması, hastanın tedaviden faydalanmasının gösterilmesi için ek araştırmalar ihtiyacını hızlandırmıştır Diabetic Neuropathy Diabetic neuropathy is a common and debilitating complication of diabetes mellitus associated with high health costs. The major pathogenetic hypotheses that have been invoked in diabetic neuropathy include activation of the polyol pathway, increased nonenzymatic glycation, vascular dysfunction, perturbed lipid metabolism and impaired neurotrophism. New neurotrophins and other growth factors or inflammatory mediators that influence neurons and axons have been recently identified. The diagnosis of diabetic neuropathy by neurologic history and examination, supplemented by neurophysiologic and quantitative sensory testing, is efficient and reliable. The increasing availability of additional putative treatments for diabetic neuropathy, such as islet or whole pancreas transplantation, aldose reductase inhibitors, myoinositol and trophic substances accentuates the need to search for additional means to demonstrate patient benefit related to treatment.