Nöroleptik Malign Sendrom (NMS), santral dopaminerjik sistemi etkileyen ilaçların, en sık da antipsikotiklerin kullanımı sonrası ortaya çıkan nadir görülen fakat hayatı tehdit eden idiyosenkratik bir reaksiyondur. Klinik olarak yüksek ateş, musküler rijidite, bilinç değişiklikleri, otonomik disfonksiyon, serum kreatin fosfokinaz düzeyinde yükselme ve lökositoz ile karakterizedir. Antipsikotik tedavinin herhangi bir döneminde görülebilmekle birlikte genellikle ilaca başlandıktan ya da ilaç dozu arttırıldıktan sonraki ilk 24-72 saatlik süre içerisinde gelişebilmektedir. Görülme sıklığı % 0.02-3’ler civarındadır. Her yaş ve cinsiyet de görülebilmekle birlikte 40 yaş altında ve erkeklerde daha sık görülmektedir. Çocukluk yaş grubunda ise nadir görülmektedir. Tanı ve tedavisi çeşitli zorlukları içermektedir. Çeşitli tanı ölçütleri geliştirilmiş olmasına rağmen üzerinde uzlaşı sağlanabilmiş herhangi bir tanı testi henüz geliştirilememiştir. Tedavisi acildir ve yoğun bakım şartlarında yapılmalıdır. Tedavide gecikme mortalite ile sonuçlanabilmektedir. NMS, antipsikotik kullanımına bağlı gelişen, ayırıcı tanıdaki güçlükler nedeniyle zaman zaman atlanabilen, gecikmiş müdahalelerde mortalite ile sonuçlanabilen, ciddi bir komplikasyondur. Özellikle çoklu, yüksek potensli ve parenteral antipsikotik kullanımı olan hastalarda dikkatli olunmalıdır. Bu derleme çalışması, güncel veriler ışığında nöroleptik malign sendromun etiyoloji,  tanı ve tedavisindeki yeni gelişmeleri incelemeyi amaçlamaktadır.