Sezer ERER KAFA, Ayşegül DEMİRHAN ERDEMİR

BURSA TABİP ODASI ONUR KURULUNA YANSIYAN ŞİKAYETLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ: 1995 – 2005

Amaç: Sağlık hizmet sunumu sisteminde yaşanan aksaklıkların ve ihlallerin belirlenmesinde tabip odası onur kurulu dosyalarındaki şikayetleri değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışma kesitsel tipte olup 1995-2005 yılları arasında Bursa Tabip Odası Onur Kurulu dosyalarına yansıyan dosyalar arşiv inceleme yöntemi ile analiz edilmiştir. Bulgular: İncelenen 111 dosyadan elde edilen 121 olgunun %89’unun Türk Tabipleri Birliği Yasa/kararlarına aykırı davranışlardan oluştuğu bulunmuştur. Dosyalardaki şikayet nedenleri üç ana başlıkta yer almış ve en fazla şikayeti %46,3 ile Bursa Tabip Odası Yönetim Kurulu yapmıştır. Şikayete neden olan hekimlerin %67,5’inin özel kurumda çalıştığı ve %67,6’sının uzman olduğu saptanmıştır. Uzmanlık alanlarında ilk 2 sırada genel cerrahi ve kadın hastalıkları ve doğum yer almıştır. Şikayet nedenleri ile yaş arasında istatistiksel anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Dosyalarda en fazla oranda para cezası verilmiştir. Türk Tabipleri Birliği Yüksek Onur Kurulu’na iletilen 42 dosyanın 27’si Türk Tabipleri Birliği yasa/kararlarına aykırı davranış şikayet nedeniyledir. Sonuç: Disiplin sürecinde önemli bir yere sahip olan tabip odalarına yansıyan şikayetlerin değerlendirilmesi, hem meslek ahlakı hem de eğitimde deontoloji ve tıp etiğinin yerini belirlemek açısından önemlidir.

Anahtar Kelimeler:

Tabip odası, onur kurulu, soruşturma/kovuşturma, meslek ahlakı

Evaluation of Complaints Reflected to Medical Chamber of Bursa Honor Board: 1995 – 2005

Aim: To evaluate the complaints in the honor board files of a medical chamber which has an important place in determining the disruptions and violations experienced in the healthcare delivery system. Materials and Methods: The study is of cross-sectional type and the files reflected in the Bursa Medical Chamber Honor Board files between the years 1995-2005 were analyzed by archive analysis method. Results: It was found that 89% of the 121 cases obtained from the 111 files examined consisted of behaviors contrary to Turkish Medical Association Laws/decisions. The reasons for the complaints in the files were listed under three main headings and the Bursa Medical Chamber Administrative Board made the highest number of complaints with 46.3%. It was determined that 67.5% of the physicians who caused the complaint worked in a private institution and 67.6% were specialists. General surgery and gynecology and obstetrics took place in the top 2 places of specialization. A statistically significant relationship was found between the causes of complaints and age. It’s found that fines were given at the highest rate. 27 of the 42 files submitted to the Turkish Medical Association High Honor Board are due to complaints of violation of the laws/decisions of Turkish Medical Association. Conclusion: Evaluation of the complaints reflected in the medical chambers, which have an important place in the disciplinary process, is important for professional ethics and determining the place of deontology and medical ethics in medical education.

Keywords:

medical chamber, honor board, investigation/prosecution, professional ethics,

PDF

___

1. Gökçe AN. İstanbul Tabip Odasının Tarihçesi. Ayyıldız Matbaası: İstanbul; 1996.
2. Ünver AS, Şehsuvaroğlu NB. Türkiye’de Tıbbi Cemiyetler Tarihçesi. Yeni Türkiye Basımevi: İstanbul; 1956. 3. Ünver AS. Cemiyeti Tıbbiyei Osmaniyenin Eyüp’teki Yeri. Türkiye Tıp Encümeni Arşivi 1947;1(3):87-8.
4. Artunkal S. Türkiye Tıp Akademisi’nin Tarihçesi. Türkiye Tıp Akademisi Mecmuası 1968;3(1):3-12.
5. Sayek F. Türk Tabipleri Birliği “Tarihe Giriş”. Türk Tabipleri Birliği Merkez Konseyi: Ankara; 1998.
6. Arar A. Etıbba Odaları. Modern Tedavi Mecmuası 1951;1(3):65–6.
7. Başağaoğlu İ. İstanbul Tabip Odasına İntikal Eden Etik Sorunlar. In: Hatemi H, Doğan H, editors. Medikal Etik–2. İstanbul: Yüce Yayım; 2000. pp.67-89.
8. Eskiocak M, Saltık A, Tuncay Ç. Tabip Odaları ve Temel Sağlık Hizmetlerinin Desteklenmesi. Toplum ve Hekim 2000; 15(4): 301–5.
9. Türk Tabipleri Birliği Kanunu. RG: 31/1/1958 tarih ve 8323 sayı.
10. Türk Tabipleri Birliği Disiplin Yönetmeliği. RG: 28.04.2004 tarih ve 25446 sayı.
11. Civaner M, Okuyan AZ. Türk Tabipleri Birliği Yüksek Onur Kurulu Dosyalarında Tıbbi Etik İhlalleri. Türk Tabipleri Birliği: İzmir; 1999.
12. Civaner M. Disciplinary committee files of a metropolis' medical association. Turkiye Klinikleri Journal of Medical Ethics-Law and History 2002;10(3): 202–13.
13. Öztürk H, Arda B. Ankara Tabip Odası’nın 1995–1996 Dönemindeki Soruşturma Dosyalarıyla İlgili Analitik Bir Çalışma. In: Pelin SŞ, Arda B, Özçelikay G, Özgür A, Çay F, editors. III. Tıbbi Etik Sempozyumu Bildirileri. Ankara; 1998. pp. 365–8.
14. Akyol İU, Yücesoy A. Antalya Tabipler Odası 1996–2001 Yılları Arasında Onur Kuruluna Sevk Edilen Dosyaların İncelenmesi. Toplum ve Hekim 2002;17(5):379–84.
15. Hancı İH. Malpraktis. Tıbbi Girişimler Nedeniyle Hekimin Ceza ve Tazminat Sorumluluğu. Seçkin Yayıncılık: Ankara; 2005.
16. Yücel R, Şendağ N, Doğan İ. İstanbul Tabip Odası Hekimlik Uygulamaları 2001 – İstatistik Yıllığı. In: Hatemi H, Doğan H, editors. Medikal Etik–4. İstanbul: Yüce Yayım; 2002. pp.76-99.
17. Gündoğmuş ÜN, Ersoy N, Biçer Ü. Yüksek Sağlık Şurası Kararlarının Etik Açıdan Değerlendirilmesi. In: Pelin SŞ, Arda B, Özçelikay G, Özgür A, Çay F, editors. III. Tıbbi Etik Sempozyumu Bildirileri. Ankara; 1998: 351–64.
18. Özkara E, Naderi S, Gündoğmuş ÜN, Arda N. Evaluation of Cases of Spine Surgery Malpractice Discussed Between 1994 and 1998 in High Health Council. Türk Nöroşirurji Dergisi 2004; 14(3):151-7.
19. Türkan H, Tuğcu H. Malpractice Cases Related with Emergency Medicine, Evaluated by Supreme Council of Health Between 2000-2004. Gülhane Tıp Dergisi 2004;46(3): 226–31.
20. Gündoğmuş ÜN, Erdoğan SM, Şehiraltı M, Kurtas Ö. A Descriptive Study of Medical Malpractice Cases in Turkey. Ann Saudi Med 2005; 25(5): 404–8.
21. Tümer AR, Dener C. Evaluation of Surgical Malpractice in Turkey. Legal Medicine 2006; 8(1): 11-5.
22. Gündoğmuş ÜN, Bilge Y, Kendi Ö, Hancı İH. Hekimlerin yasal sorumluluğunun yüksek sağlık şurası açısından irdelenmesi. Adli Tıp Bülteni 1997; 2: 127-30.
23. Büken E, Büken NÖ, Büken B. Obstetric and Gynecologic Malpractice in Turkey: Incidence, Impact, Causes and Prevention. Journal of Clinical Forensic Medicine 2004; 11(5): 233–47.
24. Shah P, Shuren WA. The Current Medical Malpractice Environment: An Analysis of Causes and Solutions. Journal of Pediatric Health Care 2005; 19(2): 112–6.
25. Hasta Hakları Yönetmeliği. 01.08.1998 tarih ve 23420 sayı.
26. Arıkan A. Hekim İlanları ve Tanıtım (Reklam ve Tabela) Etiği. In: Pelin SŞ, Arda B, Özçelikay G, Özgür A, Çay F, editors. III. Tıbbi Etik Sempozyumu Bildirileri. Ankara; 1998: 199–215.
27. Dinççağ ME. Reklam ve Hekimlik. Toplum ve Hekim 1994; 9(63): 4-5.