Bu makale, Le Corbusier'nin kenti, insan benliğini, mekanı tahayyül etme biçimini, ünlü mimarın L'Espace Indicible (Ineffable Space / Ruhani Mekan) kavramı ile sorunlaştırmaktadır. Bilindiği gibi Le Corbusier, yirminci yüzyıl mimarlığında hem köklü bir değişimin sembolü, hem de radikal eleştirinin nesnesidir. Yirminci yüzyıl mimarlığında aynı rolü oynayabilen çok az aktör bulunmaktadır. L'Espace Indicible kavramı, Le Corbusier'nin evrensel bir ölçek olarak geliştirdiği Modulor'un temel kavramlarından biridir. Ancak bu kavram, özcü bir görsellik anlayışını yansıttmasından ve kentin karmaşıklığını göz ardı etmesinden dolayı eleştirilir. Bu makalede Le Corbusier'nin kavramı, Jung'un ‘temenos' kavramı aracılığıyla eleştirilmekte. Le Corbusier'nin yaratım sürecini kapalı süreçler olarak mitleştirmesi, Agamben'in radikal kamp eleştirisi ile birlikte ele alınarak tartışılmaktadır. Agamben'in, insan bedeninin artık geri dönülmemecesine küresel bir açık hava hapishanesine kapatıldığı iddiası, Le Corbusier'nin modulorik ideallerinin gerçekleşmiş hali gibi görünmektedir.

This essay problematizes the imfamous XXth century architect Le Corbusier's understandings on space, self and city through his concept of ineffable space (L'Espace Indicible). Le Corbusier represents a contradictory role: He is both a symbol of a radical shift in XXth century architecture and is also subject to a radical criticism. Very few actors of this kind within the oeuvre can be identified. The concept L'Espace Indicible is one of the major concepts of his universalist measure, the Modulor. However this very concept is heavily citicized due to its essentialist visuality denies the complexities of the city. In this essay, L'Espace Indicible is countered by Jung's concept of ‘temenos'. Le Corbusier's argument on creation, mystifying it as a closed process, meets Agamen's critic about the world considered as a camp and becoming a camp, an open-air, global jailhouse. Agamben's pessimistic claim that within this global camp the body's closure can not be reversed seems to be the realization of Le Corbusier's moduloric ideals.