Yalçın KUVAN

Ormanların turizmyatırımlarına tahsisi (Antala-Belek örneği)

Ormancılık ve turizm birbiriyle yakın ilişkili iki sektördür. Bu çalışmanın temel amacı, ormanların turizm amaçlı kullanımı kapsamında, orman arazilerinin turizm tesisleri kurulmak üzere turizm yatırımlarına tahsisi sürecini ve bu sürecin ormanlar üzerindeki etkilerim ortaya koymaktır. Türkiye genelinde turizm gelirlerini artırmak için devlet tarafından desteklenen ve teşvik edilen hızlı kitle turizmi gelişiminden olumsuz etkilenen doğal kaynakların başında ormanlar gelmektedir. Kitle turizm gelişimi ormanların turizm yatırımlarına tahsisi baskısını artırmıştır. Antalya'daki Belek Turizm Merkezi, hem yeni ve hızlı gelişen bir turizm merkezi olarak artan turist sayısı hem de koruma açısından taşıdığı öncelikler nedeniyle örnek alan seçilmiştir. Belek'teki kitle turizmi gelişimi de özellikle büyük ölçekli turizm tesisi ve golf alanlarının inşası için orman alanlarında daralma meydana getirmiştir.

Allocation of forest lands for tourism investmens (The case of Antalya-Belek tourism center)

There is a close interaction between the forestry and tourism sectors because of the use of forests for the purpose of tourism. The main aim of this study was to examine and review the allocation of forest lands for tourism investments and impacts of these allocations on forests in Turkey with the case study of Antalya-Belek. Forests are the natural resources that have been negatively affected the most from the rapid mass tourism development in Turkey. This development has enormously increased pressure on forest lands for the allocation of tourism investments. Belek is one of the most attractive tourism centers of Turkey with its increased tourist numbers, many tourist facilities and its priorities in terms of nature protection. The rapid mass tourism development in Belek has led the decrease of the forest land to build large scale tourist facilities and golf courses.

PDF

___

AKESEN, A., 1992: Ormancılık-Turizm İlişkileri Çerçevesinde Akdeniz Orman Kaynaklarının Değerlendirilmesi. Türkiye Akdeniz Bölgesi Ormanları ve Ormancılığına İlişkin Bilimsel Yaklaşımlar, İ.Ü. Orman Fakültesi Ormancılık Araştırma ve Uygulama Merkezi Müdürlüğü Yayın No:l, s:203-209, İstanbul.
ATAY, İ., 1972: Kumulların Tesbiti ve Ağaçlandırılması Tekniği. İ.Ü.Yayın No: 1749, O.F. Yayın No: 187, İstanbul.
BOON, P.I., BURRIDGE, T.R., FLUKER, M., 2002: A Case for Supply-led Nature-based Tourism Within the Marine and Coastal Temperate Systems of South-Eastern Australia. Journal of Ecotourism, Vol:l, No:2-3, s: 93-103.
BRIASSOULIS, H., 2002: Sustainable Tourism and the Question of the Commons. Annals of Tourism Research 29, s: 1065-1085.
DPT, 2001:VIII.Beş Yıllık Kalkınma Planı Turizm Özel İhtisas Komisyonu Raporu. ISBN 975-19-2742-0, Ankara.
GERAY, U., 1999: Kamu Yararı ve Ormancılıkta Durum, Prof. Dr. Orhan Oğuz'a Armağan. Marmara Üniversitesi Yayın No: 640, s: 227-238, İstanbul.
GOODALL, B., STABLER, M., 1994: Tourism- Environment Issues and Approaches to their Solution.-Issues in Environmental Planning, European research in regional science 4, London.
GÖSSLlNG, S., 2001: The consequences of tourism for sustainable water use on a tropical island: Zanzibar, Tanzania. Journal of Environmental Management 61, s:179-191.
GÖSSLİNG, S., 2002: Global environmental consequences of tourism. Global Environmental Change 12, s: 283-302.
HALL, C.M., 2Q01: Trends in ocean and coastal tourism: the end of the last frontier? Ocean& Coastal Management 44, s: 601-618.
HOLDER, J.S., 1996: Maintaining competitiveness in a new world order, Practicing Responsible Tourism: International Case Studies in Tourism Planning, Policy and Development, John Wiley and Sons Press, Toronto.
JONES, D.L., JOROWSKi, C„ UYSAL, M„ 2000: Host community residents' attitudes: A comparison of environmental viewpoints. Tourism and Hospitality Research 2, s: 129-156
KOZAK, N., KOZAK, M.A., KOZAK, M., 2000: genel turizm ilkeler-kavramlar. Turhan Kitabevi, ISBN 975-7425-64-8, Ankara.
KUIJPER, M.W.M., 2003: Marine and coastal environmental awareness building within the context of UNESCO' s activities in Asia and the Pacific. Marine Pollution Bulletin 47, s: 265-272.
MIHALIC, T., 2000: Environmental Management of a tourist destination: A factor of tourism competitiveness. Tourism Management 21, s: 65-78.
MIDDLETON, V.T.C., 1997: Sustainable tourism: A marketing perspective, Tourism sustainability- Principles to practice, s: 129-142, CAB International, Wallingford.
OLALI, H., 1990: Turizm Politikası ve Planlaması. İşletme Fakültesi Yayın No:228, İşletme İktisadı Enstitüsü Yayın No: 122, İstanbul.
ORMAN BAKANLIĞI, 2001:Turizm Amaçlı Arazi Tahsisleri. Kadastro ve Mülkiyet Dairesi Başkanlığı Verileri.
ÖZDÖNMEZ, M., İSTANBULLU, T., AKESEN, A., EKİZOĞLU, A., 1996: Ormancılık Politikası. İ.Ü. Yayın No: 3968, Orman Fakültesi Yayın No: 435, ISBN 975-404-429-5, İstanbul.
ÖZDÖNMEZ, M., ŞAD, H.C., 1983: Türkiye'de Koruma Ormanlan-Yönetim ve Amenajman Esasları. İ.Ü.Yayın No:3151, Orman Fakültesi Yayın No:348, İstanbul.
SASIDHARAN, V., SİRAKAYA, E., KERSTETTER, D., 2002: Developing countries and tourism ecolabels. Tourism Management 23, s: 161-174.
SUN, D., WALSH, D., 1998: Review of studies on environmental impacts of recreation and tourism in Australia. Journal of Environmental Management 53, s:323-338.
TURİZM BAKANLIĞI, 2000: Yıllar İtibariyle Turist Sayısı ve Turizm Geliri-Turizmin Türkiye Ekonomisindeki Yeri ve Arazi Tahsisleri Verileri, Ankara.
TÜRSAB, 2001-.Yıllar İtibariyle Turist Sayısı ve Turizm Geliri-Turizmin Türkiye Ekonomisindeki Yeri-Yurt İçi Seyahat Verileri, İstanbul.
WTO, 2001:Tourism Highlights-updated paper, Madrid.