İlâhî bir temele dayanan yüksek ahlâk öncülerinin, Kanunî Sultan Süley­man’dan sonra, kontrolü yavaş yavaş kaybederek rahata, sefahata, hurafatâ meyletmeleri ve kerîm olan ahlâk temsilcilerinin düşmanları, on­ların bu hallerinden istifade ederek, aleyhlerine durmadan çalışmaları ahlaki zaaflara sebep olmuştur.