Araştırma görevlilerinin iş tatmin düzeyi ile iletişim düzeyinin ayırt edici öğelerinin Diskriminant Analizi ile belirlenmesi

Bu çalışmada Dumlupınar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesinde (İ.İ.B.F.) görev yapan araştırma görevlilerinin, işlerinden duydukları tatmin düzeylerinin ve danışmanları (yöneticileri) ile olan iletişim düzeylerinin ayırt edici öğelerinin diskriminant analizi ile belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla İ.İ.B.F.’de görev yapan 44 araştırma görevlisine hazırlanan ölçek uygulanmış elde edilen verilere diskriminant analizi uygulanmıştır. Diskriminant analizi sonuçlarına göre; iş tatmin ölçeğinden elde edilen 4 değişken, orta düzeyde iş tatminine sahip olan Araştırma görevlilerinin %93,3, yüksek iş tatminine sahip olanların ise %100 doğru ayırt edildiğini göstermiştir. Aynı şekilde yapılan diskriminant analizi sonucuna göre iletişim ölçeğinden elde edilen 4 değişken de, düşük iletişim düzeyine sahip olan araştırma görevlilerinde %100, orta iletişim düzeyine sahip olanlarda %80, yüksek iletişim düzeyine sahip olanlarda ise %100 ayırt etmenin doğru olduğunu göstermiştir.

Determination of distinctive elements of job satisfaction level and communication level of research assistants with Discriminant Analysis

This study aim to determination of distinctive elements of job satisfaction level and communication level of research assistants at faculty of economics and administrative sciences with discriminant analysis. With this aim, prepared scale applied to fourty four research assistants, the data which obtained from the scale analyzed with discriminant analysis. According to discriminant analysis result, four variables which are obtained from job satisfaction scale show that research assistants with high level and medium level of job satisfaction are distinguished with respectively %100 and %93.3 correctness. In the same way, according to discriminant analysis result, four variables which are obtained from communication scale show that research assistants with low level, medium level and high level of communication are distinguished with respectively %100,%80 and %100 correctness.

___

  • Altınışık, S. (1999). Eğitimde toplam kalite yönetiminin sağlanmasında okul yöneticilerinin iş doyumunun önemi. KATÜ Fatih Eğitim Fakültesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü VIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresinde sunulmuş bildiri, Trabzon.
  • Baker, S. B., ve Shaw, M. C. (1987). Improving counseling through primary prevention. Ohio: Merrill Publishing Company.
  • Baş, T. (2002). Öğretim Üyelerinin İş Tatmin Profillerinin Belirlenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 17(2), 19-37.
  • Buckman, R. ( 2001). Communication Skills in Palliative Care. Neurologic Clinics, 19(4),989-1004.
  • Çakmak, Z., ve Keçek, G. (2006, Mart). The Comparision and Classification of European Union and Candidate in Termsof Education Indicators with The Process European Union. The Changes and Transformaitons in The Socio-Economic and Political Structure of Turkey Within the EU Negotiations, Kütahya.
  • Dilekmen, M., Başcı Z., Bektaş F. (2008). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerileri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 223-231.
  • Dökmen, Ü. (1989). Okuma becerisi, ilgisi ve alışkanlığı üzerine psiko-sosyal bir araştırma. (Yayınlanmamış Araştırma). Ankara: A. Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi.
  • Gibson, J. L., Ivancevich, J. M., & Donnelly, J. H. (2000). Organizations – Behavior – Structure – Processes (10th ed.). Boston: McGraw-Hill.
  • Hackman, J. R., & Oldham G. R. (1975). Development of the job diagnostic survey. Journey Applied Psychology, 60, 159-170.
  • Henne, D., & Locke, E. A. (1985). Job dissatisfaction: What are the consequences?. International Journal of Psychology, 20, 221-240.
  • Izgar, H. (2000). Okul yöneticilerinin tükenmişlik düzeyleri (burnout) nedenleri ve bazı etken faktörlere göre incelenmesi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
  • Kalaycı, Ş. (2005). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Kaya,A. (1998). Diskriminant Analizinde Ayırmanın Gücü ile Faktör Analizinde Kullanılan Kovaryans Matrisi Arasındaki İlişki Üzerine Bir Çalışma. Dokuz Eylül İ.İ.B.F. Dergisi, 13(1), 203-210.
  • Korkut, F. (2005). Yetişkinlere Yönelik İletişim Becerileri Eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-149.
  • Koruklu, N., Feyzioğlu, B., Kiremit, H.Ö., Aladağ, E. (2013). Öğretmenlerin İş Doyum Düzeylerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25,119-137.
  • Pehlivan, K.B. (2005). Öğretmen Adaylarının İletişim Becerisi Algıları Üzerine Bir Çalışma. İlköğretim-Online Dergisi, 4(2), 17-23.
  • Smith, C. A., Organ, D. W. & Near, J. P. (1983). Organizational Citizenship behavior: ıts nature and antecedents. Journal of Applied Psychology, 68, 653-663.
  • Toker, B. (2007). Demografik Değişkenlerin İş Tatminine Etkileri: İzmir’deki Beş ve Dört Yıldızlı Otellere Yönelik Bir Uygulama. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8(1), 92-107.
  • Tütüncü, Ö., ve Çiçek, O. (2000). İş doyumunun ölçülmesi: İzmir il sınırlarında faaliyet gösteren seyahat acenteleri üzerine bir inceleme. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi,11(4), 124-128.
  • Üngüren, E., Doğan, H., Özmen, M., Tekin Ö.A. (2009). Otel Çalışanlarının Tükenmişlik ve İş Tatmin Düzeyleri İlişkisi. Yaşar Üniversitesi Dergisi, 17(5), 2922‐2937.