İbrahim TURNA, Nebahat YILDIRIM, Müberra PULATKAN

Effects of Different Medium on Seed Germination of Spartium junceum L. with Medicinal and Aromatic Importance

Spartium junceum L., the natural vegetation of Turkey flora, is one of the indicator plants of the Mediterranean climate. Especially in rural landscape, they offer aesthetic wives with floral beauties in dense stains. Functionally, they are effective in planting design in many ecologically distressed areas, such as in sloping areas, highway vegetation, coastal areas affected by sea salt, and so on. They are also preferred for controlling dune areas. In addition to these properties, this species is mainly used as a medicinal and aromatic plant. In particular, the aim of the study were 1) to evaluate the aesthetic, medicinal and aromatic properties of Spartium junceum L. in rural and urban areas in landscape architecture 2) to investigate the effect of different medium on the germination of seeds of Spartium junceum L. As a result of the study, the success of the germination of seeds has been determined: peat 34%, peat + soil (7: 3) 35,33% and peat + sand (7: 3) 42,67%. In addition, root length, the number of root and plant length of germinated seedlings were measured. In the statistical analysis results, the best medium of root length and number of roots was determined as peat + sand (7: 3) medium. Peat + sand (7: 3) and peat + soil (7: 3) medium are in the same group in terms of plant height.

Anahtar Kelimeler:

Spartium junceum, planting design, medicinal and aromatic plant, seed germination.

Effects of Different Medium on Seed Germination of Spartium junceum L. with Medicinal and Aromatic Importance

Keywords:

Spartium junceum, planting design, medicinal and aromatic plant, seed germination,

PDF

___

Erken, K. (2011). Spartium junceum L., Chamaecytisus hirsutus (L.) Link. ve Genista lydia Boiss var. lydia Taksonlarının Çoğaltım Yöntemleri ve Süs Bitkisi Özelliklerinin Belirlenmesi. Doktora tezi, Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Köse, H. (1998). Ege Bölgesinde Doğal Olarak Yetişen Bazı Çalı Tohumlarının Çimlendirme Yöntemleri Üzerinde Araştırmalar. I. Ulusal Süs Bitkileri Kongresi, 6-9 Ekim, 255-264s. Yalova, Türkiye.
Sarıbaş, M. (1998). Batı Karadeniz Bölgesinde Doğal Olarak Yetişen Odunsu Süs Bitkileri. I. Ulusal Süs Bitkileri Kongresi, 6-9 Ekim, 44-50s, Yalova, Türkiye.
Yılmaz, R. (1999). Otoyol Peyzaj Planlamasında Kullanılmaya Uygun Bazı Doğal Otsu ve Odunsu Bitkilerin Otoyol ve Fidanlık Koşullarında Yetiştirilme Olanakları Üzerinde Araştırmalar. Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, İzmir.
Barış, M.E. (2002). Yeşil Alan Uygulamalarında Doğal Bitki Örtüsünden Yeterince Faydalanıyor muyuz? II. Ulusal Süs Bitkileri Kongresi, 22-24 Ekim, 91-95s. Antalya, Türkiye.
Yazgan, M. E., Korkut, A. B., Barış E., Erkal, S.,Yılmaz, R., Erken, K., Gürsan, K. & Özyavuz M. (2005). Süs Bitkileri Üretiminde Gelişmeler. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongresi, 3-7 Ocak 2005 Cilt I, 589-607s. Ankara, Türkiye.
Koç, N. (1977). Orta Anadolu Bölgesinin Kurağa Dayanıklı Yer Örtücü Bazı Önemli Doğal Çalı ve Çok Yıllık Otsu Bitkilerinin Peyzaj Mimarisi Yönünden Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma. Ankara: TÜBİTAK Tarım ve Ormancılık Grubu, Kurak Bölge Araştırmaları Proje No:9.
Bayraktar, A., Köseoğlu, M. & Güney, A. (1980). Ege Bölgesinde Doğal Olarak Yetişen Odunsu Bitkilerin Ekolojik Özelliklerinin Saptanması ve Kültüre Alınması Üzerinde Araştırmalar. İzmir: TÜBİTAK TOAG Proje No: 327.
Anonim (2003). A-Z Encyclopedia of Garden Plants, The Royal Horticultural Society, Editör-In Chief Chirostopher Brickell Volume I and II, ISBN: 0-7513-3738-2. London: Dorling Kindersley Limited.
Pamay, B. (1993). Bitki Materyali II, Odunsu Kökenler-Çiçekli Çalılar, Sarmaşıklar, Kaktüsler ve Sukkulent Bitkiler, Saz ve Kamışlar. Orhan Ofset, İstanbul.
Warren, W. (2004). Botanica, Könemann. Tandem Verlag GmbH, Italy.
Akalın, Ş. (1952). Büyük bitkiler kılavuzu. Ankara Basım ve Cilt Evi, 752s Ankara.
Kayacık, H. (1966). Orman ve Park Ağaçlarının Özel Sistematiği, III. Cilt Angiospermae (Kapalı Tohumlular). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları Orman Fak. No:1189/106291s.
Davis, P. H. (1965-85). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. III. Edinburgh: Edinburgh University Press.
ISTA, International Seed Testing Association (1996). International Rules for Seed Testing. Rules Seed Sci. Technol. 24 (Supplement), 241-335.
Yeşilada, E. & Takaishi Y. (1999). A Saponin with anti-Ulcerogenic effect from the flowers of Spartium junceum. Phytochemistry, 51(7), 903–908.
Baytop, T. (1999). Türkiye’de bitkilerle tedavi. İstanbul: Nobel Tıb Kitabevi.
Cave, A. (1995). Pharmacognosy, Phytochemistry, Medicinal Plants. Paris: Lavoiser Publishing Inc.
Bezic, N. A. D. A., Dunkic, V. A. L. E. R. I. J. A., & Radonic, A. (2003). Anatomical and chemical adaptation of Spartium junceum L. in arid habitat. Acta Biologica Cracoviensia Series Botanica, 45(2), 43-47.
Anonim (2007). Boya Bitkileri. http://www.tar-gel.com.
Karadağ, R. (2007). Doğal Boyamacılık. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı, Döner Sermaye İşletmesi Merkez Müdürlüğü.
Robinson, N. (1992). The Planting Design Handbook. England: Gower Publishing Company Limited.
Gültekin, H.C. (2010). Kapalı Tohumlu (Angiospermae) Ağaç ve Çalıların Eşey Özellikleri. El Kitabı, Ankara: T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Genel Müdürlüğü.
Erken, K. & Özzambak, M. E. (2012). Spartium junceum L.’de Tohum Çimlenmesi ve Süs Bitkisi Özelliklerinin Belirlenmesi. Bahçe, 41 (1), 9 – 23.