Erzurum ili şebeke sularının fiziksel, kimyasal ve mikrobiyolojik kaliteleri üzerine bir araştırma

Amaç: Hızlı nüfus artışına rağmen, kullanılabilir su kaynaklarının her geçen gün azalması, zaten önemli olan suyu, günümüzde daha da önemli kılmış ve yüzey sularının arıtılarak içme suyu olarak kullanılmasını beraberinde getirmiştir. Bu çalışmada, 2008 yılında faaliyete geçen Palandöken Barajı’ndan gelen yüzeysel suyun arıtılmasıyla elde edilen ve Erzurum ilinin içme suyu ihtiyacını karşılayan içme sularının; yağmur ve kar sularının eriyerek içme-kullanma sularına karıştığı yaz ayları boyunca bazı fiziksel, kimyasal ve mikrobiyolojik kalite parametreleri yönünden incelenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: Haziran-Ağustos 2015 tarihleri arasında ayda bir kez, şehir merkezinin 9 farklı noktasından, numune alma kurallarına uygun olarak alınan numuneler; bazı fiziksel (renk, bulanıklık, koku, tat, elektriksel iletkenlik, pH), kimyasal (florür, klorür, nitrit, nitrat, amonyum, fosfat, sülfat) ve mikrobiyolojik ( Esherichia coli , koliform bakteri) kalite parametreleri yönünden incelenmiş ve elde edilen sonuçlar İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik kriterlerine göre değerlendirilmiştir.Bulgular: Şebeke suyunun, fiziksel analizleri sonucunda; analiz edilen tüm numunelerin renk, bulanıklık, koku, tat, parametreleri kendine has özellikte, elektriksel iletkenlik ve pH değerleri ise ilgili yönetmelik sınır değerleri altında bulunmuş olup, kimyasal analizleri sonucunda; tüm numunelerde nitrit belirlenmezken, florür, klorür, nitrat, amonyum, fosfat ve sülfat değerleri ilgili yönetmeliğin sınır değerlerinin altında bulunmuştur. Mikrobiyolojik analizler sonucunda ise; üç istasyonda değişik aylarda kirlilik tespit edilmiştir.Sonuç: Sonuçlar değerlendirildiğinde; Erzurum iline içme suyu sağlayan yüzeysel suyun arıtılması ile elde edilen şehir şebeke suyu analizi yapılan fiziksel ve kimyasal parametreler bakımından ilgili yönetmeliğe uygun bulunurken, mikrobiyolojik açıdan bazı noktalarda kirlilik tespit edilmiştir.

An investigation on physical, chemical and microbiological quality of drinking water in Erzurum city

Objective: Because of growth in human population, decrease in usable water resources makes this resource significantly more important for these days. Idea to treat surface water in order to obtain drinking water became prominent. In this study, the aim was to analyze the drinking water obtained from the treatment of surface water in Palandöken Dam (which supplies drinking water in Erzurum), rain waters, and finally snow, which joins drinking water by melting during summer period, using parameters of Regulation on Water Intended for Human Consumption, in terms of physical, chemical and microbiological aspects. Materials and Methods: By following rules of sample taking, the samples that are taken from 9 different station between June 2015 and August 2015 were analyzed as physically (colour, turbidity, odour, flavor, conductivity, pH), chemically (fluoride, chloride, nitrite, nitrate, sulfate, ammonium) and microbiologically ( E.coli , Coliform bacteria) and the results were evaluated according to the regulations. Results: According to the physical analysis of drinking water of contemporary water network, all the tested samples have pure features for parameters of color, turbidity, odour and flavor and also conductivity and pH values of samples are in line with the regulations of drinking water. In respect to the chemical analysis of drinking water, it has found that there is no nitrite in samples and the values of nitrate, sulfate, ammonium are in line with the drinking water regulations. Considering the microbiological analysis of drinking water, pollution were found in three different stations in different months. Conclusion: After the results were evaluated, it is found that while the (drinking water) obtained from purified (surface) water, meets the physical and chemical criteria of related regulations. However, microbiologically pollutions were found in some stations.

___

  • Mc Donald AT, Chapman PJ, Fukasawa K. The microbial status of natural waters in a protected wilderness area. J Environ Manage, 2008;87(4):600-8.
  • Abdelrahman AA, Eltahir YM. Bacteriological quality of drinking water in Nyala, South Darfur, Sudan. Environ Monit Assess, 2011;175 (1-4):37-43.
  • Avcı HH, Pehlivan E, Avcı S, Selcuk EB. Evaluation of results of control monitoring in drinking water from aspect of public health in Malatya province. J Turgut Ozal Med Cent 2014;21(1):21-6.
  • www.water-research.net/surface. (Erişim Tarihi) 12.05.2016
  • Koçak Ö, Güner A. Erzurum il merkezindeki içme ve kullanma sularının kimyasal, fiziksel ve mikrobiyolojik kalitesi. Atatürk Ünv Vet Bil Derg 2009;4 (1):9-22.
  • Dombayci K. Erzurum ili içme suyunun bazı fiziksel ve kimyasal kalite parametreleri bakımından gözlenmesi ve değerlendirilmesi. Yükek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, 2009.
  • Dinelli E, Lima A, Albanese S, Birke M, Cicchella D, Giaccio L et.al, Comparative study between bottled mineral and tap water in Italy. Journal of Geochemical Exploration, 2012; volume 112,368–89.
  • Banks D, Birke M, Flem B, Reimann C. Inorganic chemical quality of European tap-water: 1. Distribution of parameters and regulatory compliance. Applied Geochemistry, 2015; Volume 59,200-10.
  • Bulut S, Mert R, Solak K, Konuk M. Selevir baraj gölü'nün bazı limnolojik özellikleri. Ekoloji, 2011; 20 (80): 13-22.
  • Altınkale Demer S, Memiş Ü. Isparta il merkezinde içme Sularının farklı florür içeriklerinin incelenmesi. Ekoloji, 2011; 20 (79):77-82.
  • American academy of pediatrics. Drinking Water From Private Wells and Risks to Children. Pedıatrıcs; 123 (6); 2009.
  • Hanrahan G. Çevre Kimyasında Temel Kavramlar. 1.Baskı. Ankara: Nobel Yayıncılık, 2013.
  • Guidelines for drinking-water quality, 2nd ed. Vol. 2. Health criteria and other supporting information. World Health Organization, Geneva, 1996.
  • Alemdar S, Kahraman T, Ağaoğlu S, Alişarlı M. Bitlis ili içme sularının bazı mikrobiyolojik ve fizikokimyasal özellikleri. Ekoloji, 2009; 19 (73): 29-38.
  • Sawyer CN, McCarty PL, Parkin GF. Çevre Mühendisliği ve Bilimi İçin Kimya. 5. Baskı. Ankara: Nobel Yayıncılık, 2013.
  • Samsunlu A. Çevre Mühendisliği Kimyası. 5. Baskı. İstanbul: Birsen Yayınevi, 2005.
  • Türk Standardları Enstitüsü, TS 266. Sular-İnsani Tüketim Amaçlı Sular. 29 Nisan 2005.
  • Türk Standardları Enstitüsü, TS EN ISO 9308-1. Su kalitesi- E.coli ve koliform bakterilerin tespiti ve sayımı. Aralık 2014.
  • http://www.google.com/earth/, (Erişim Tarihi: 18.10.2016).
  • Anonmymous. Official Journal of the European Communities. Council Directive 98/83/EC of 3 November 1998. On The Quality Of Water İntended For Human Consumption. L 330 Volume 41, 5 December 1998, p: 32.
  • Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü. İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik, 17 Şubat 2005 tarih, 25730 sayılı Resmi Gazete.
  • Irmak H. Sularla İlişkili Hastalıklar. 2. Baskı. Ankara: Türkiye halk sağlığı Kurumu, 2012.
  • Yılmaz M, Kara İH, Poyraz B, Mayda AS. Konuralp beldesinde içme sularının elementer analizi ve içerdiği ağır metaller: şebeke suyu, doğal kaynak suyu ve zemzem suyunun karşılaştırılması. Konuralp Tıp Dergisi, 2014; 6 (3): 54-8.
İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1300-1744
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Yayıncı: İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi