8. Sınıf Türkçe Ders Kitaplarının Destan Türünün Öğretimi Açısından İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı Millî Eğitim Bakanlığı tarafından okutulması onaylanan 8. Sınıf Türkçe ders kitaplarının destan türünün öğretimi açısından incelenmesidir. Nitel araştırma yöntemine başvurulan bu araştırmada veriler, doküman incelemesi yöntemi esas alınarak elde edilmiştir. Verilerin elde edilmesi için destan türünü ele alan, Millî Eğitim Bakanlığı tarafından ücretsiz ders kitabı olarak 2017-2018 öğretim yılında okutulması ve dağıtılması kararlaştırılarak EBA’da yayınlanan, konuyu güncel olarak ele alan MEB Yayınları ve Dörtel Yayıncılık’a ait kitaplar ile daha önceki yıllarda onaylanıp yayınlanarak konu ile ilgili metin, tema ve etkinlikler açısından diğer kitaplardan farklılıklar gösteren Ada ve Yıldırım Yayınları’na ait 8. Sınıf Türkçe Ders Kitapları, Çalışma Kitapları ve Öğretmen Kılavuz Kitapları kaynak olarak kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi tekniği ile ortaya konulmuştur. Verilerin analizi sonucunda 8. Sınıf Türkçe Ders Kitaplarından birinde destan türünde olmayan bir metne yer verildiği görülmüştür. Destan metinlerinin belirli yazarların eserleri olduğu algısı yaratıldığı, kitaplarda yer verilen metinlerin çoğunun kaynaklarının, bazen de hangi destana ait olduğunun belirtilmediği tespit edilmiştir. Çalışma Kitaplarında ve Öğretmen Kılavuz Kitaplarında destan türünün kavratılmasıyla ilgili yapılan etkinliklerin, sorulan soruların ve verilen tanımların alan yazındaki tür ve destan tanımları açısından yeterli olmadığı görülmüştür. Elde edilen bulgular çerçevesinde konu ile ilgili önerilerde bulunulmuştur.

___

  • Aça, M. ve Ercan, A. M. (2004). Anonim Halk Edebiyatı. Türk Halk Edebiyatı El Kitabı. Ankara: Grafiker Yayıncılık, 131. Corbin, J. ve Strauss, A. (2008). Basics Of Qualitative Research: Techniques And Procedures For Developing Grounded Theory. Thousand Oaks. CA: Sage. Çakır, F. (1997). İlkokul Türkçe Ders Kitaplarının Eğitim Öğretime Uygunluğunun Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi EBE, 7. Çerçi, A. (2016). 6. Sınıf Türkçe Dersi Öğrenci Çalışma Kitabının Etkinliği Oluşturan Unsurlar Bakımından Değerlendirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(4), 1984-1998. Çobanoğlu, Ö. (2003). Türk Dünyası Epik Destan Geleneği. Ankara: Akçağ Yayınları, 14. Ekici, M. (2002). Destan Araştırma ve İncelemelerinde Kullanılan Bazı Terimler Hakkında-II. Millî Folklor Dergisi, Ankara, S.54, 11-18. Elçin, Ş. (1993). Halk Edebiyatına Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları, 72. Glenn, A.B. (2009). Document Analysis As A Qualitative Research Method. Qualitative Research Journal, 9(2), 27-40. Kavcar, C., Oguzkan, F. ve Sever, S. (2005). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin Türkçe Öğretimi, Ankara: Engin Yayınevi. Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Aksoy, Ö. (2002). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Anı Yayıncılık, 64. Köprülü, M. F. (1981). Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul: Ötüken Yayınları, 42-44. MEB (2016). Türkçe Dersi (6-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı. MEB (2018). Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, ve 8. Sınıflar). Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı. Oguz, Ö. (2000). Türk Dünyası Halk Biliminde Yöntem Sorunları. Ankara: Akçağ Yayınları, 51-52. Reichl, K (2002). Türk Boylarının Destanları: Gelenekler, Şekiller, Şiir Yapısı. (Çeviren: Metin EKİCİ). Ankara: TDK Yayınları. 62-95. Şahin, T. ve Yıldırım, S. (1999). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. Ankara: Anı Yayıncılık, 47. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.