Türkiye’de İletişim Araştırmaları: 1980’lerden Günümüze Bazı Doktora Tezleri Üzerine Nitel Bir İnceleme

Son 30 yılda teknolojide yaşanan hızlı gelişmeler iletişim olgusunun bir bilim olarak kabul edilmesinde etkin rol oynamıştır. Bu doğrultuda bu çalışmada 1980-2015 yılları arasında Türkiye de iletişim üzerine yapılan 5 doktora tezinin yöntembilim bağlamında analizi gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, iletişimin Türkiye deki gelişim çizgisi ve odaklanılan konuların neler olduğu analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda iletişim teknolojilerinde yaşanan ilerlemeye paralel olarak iletişim alanında yapılan çalışmaların da konu bağlamında farklılaştığı ve genişlediği şeklinde bulgulara ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

İletişim Araştırmaları, YÖK Tez Merkezi, Doktora Tezi

Communication Researches in Turkey: A Qualitative Review on Some Doctoral Thesis from 1980 to Present

In the last 30 years, fast developments in technology have played an active role in the acceptance of communication as a science. In this study, the methodology of 5 PhD thesis on communication, carried out in Turkey between the years 1980-2015, are analyzed. Moreover the progress of communication and the focus topics of communication in Turkey are analyzed. Parallel with the progress in communication technologies, the results of the studies conducted in the field of communication have also been differentiated and expanded within the scope of the subject.

Keywords:

Communication Researches, YÖK Thesis Center, Doctoral Thesis,

PDF

___

Abadan, N. (1963). “Türkiye’nin Üç Büyük Şehrinde Radyo ile İlgili Halkoyu Yoklaması.” SBF Dergisi 3-4: 71-101.
Aziz, A. (2006). “Dünyada ve Türkiye’de İletişim Araştırmaları,” Kültür ve İletişim Dergisi, sayı 9(1), s. 9-31.
Çınlar, C. (2003). İletişim Teknolojilerinin Kurum İletişiminde Kullanımı ve Halkla İlişkiler Perspektifi ile Türkiye İçin İdeal İletişim Uygulamaları. (Doktora Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
İlaslan, S. (2015). “İletişim Araştırmaları ve Medya Tarihi: Türkiye'de Yayıncılık Tarihi Araştırmaları”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 25 (1), 203-214.
Kesim, M. (1985). İletişim Teknolojisindeki Yeni Gelişmelerde Teletext ve Viewdata’nın Uzaktan Öğretimde Kullanılması. (Doktora Tezi). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Murdock, G. (2002), “Media, Culture and Modern Times: Social Science Investigations”, A Handbook of Media and Communication Research: Qualitative and Quantitative Methodologies , Jensen, K. B. (der.), London and New York: Routledge.
Nerone, J. (2003), “Approaches to Media History”, Media Studies Reader , A. Valdivia (der.), New York: Blackwell.
Oktay, M. (1990). Kitle İletişim Araçlarının Uluslararası Sorumluluğu ve İletişim Ahlak Kuralları. (Doktora Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Tokgöz, O. (1972). “Türkiye ve Orta Doğu Ülkelerinde Radyo ve Televizyon Sistemleri: Mukayeseli bir Araştırma”. Ankara. SBF Yayınları.
Tokgöz, O. (2006). “Türkiye'de İletişim Araştırmalarında İletişim Eğitiminin Rolü ve Önemi”. Küresel İletişim Dergisi, 1, 1-12.
Tokgöz, O. (2014). “Türkiye'de İletişim Araştırmaları İçinde 1970’li Yıllarda Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesinde Yapılan İletişim Konusundaki Doktora Tezlerinin Rolü ve Konumu”, İlef Dergisi, 1 (1), 115-142.
Uğurlu, E.G. (2010). Yeni İletişim Teknolojilerindeki Etkileşimlilik ve İletişim Fakültesi Öğrencilerinin Etkileşimli İletişim Ortamları Hakkındaki Görüşlerinin İncelenmesi. (Doktora Tezi). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yavuz, B. (2014). Yeni İletişim Ortamı Olarak Mobil İletişim Teknolojilerinin Pazarlama İletişimi Etkinliğini Artırmada Bağlam Temelli Kullanımı. (Doktora Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
YÖK Tez Merkezi, https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/giris.jsp, (ErişimTarihi: 30.12.2020)