Aristoteles’te Yanlış Öncüllerle Kıyas Geçerlili-ğinin Denetlemesi

Bu çalışmada, Aristoteles’in yanlış öncüllerden yola çıkarak vermiş olduğu denetlemenin nasıl bir denetleme olduğu, bu denetleme ile hangi sonuçlara ulaşmayı hedeflediğini araştıra-cağım. Aristoteles’in bu denetlemelerini Analytica Priora II 2., ve 4. bölümlerinde gerçekleştirdiğini görüyoruz. Öncüllerin yanlış yahut tamamen yanlış alınarak geçerli formlarını incele-mesini yalnız Barbara ve Celarent formları üzerinden değerlen-direceğim. Buna müteakip tüm formların denetlemesini ise bir tablo ile verecek, sonuçta Aristoteles’in niçin yanlış öncülleri ele alarak, neden böyle bir denetleme yapma gereksinimi duydu-ğunu inceleyeceğim.

Aristotle’s Testing Syllogism Validity from False Premises

In this paper, I will investigate what kind of testing Aristotle has extended from false premises and what consequ-ences he aims to achieve. We see that these testings in sections 2., 3., 4. of Analytica Priora II. I will evaluate valid forms Barba-ra and Celarent when the premises were taken false or wholly false. Hereby, I will give a table with all the valid forms testing. Finally, I will examine why Aristotle need for such a testing form with false premises.

PDF

___

Barnes, J. (2014). Complete Works of Aristotle, Volume 1: The Revised Oxford Translation (Cilt 1). New Jersey: Princeton University Press.
Maier, H. (1900). Die Syllogistik des Aristoteles (Cilt II). Tübingen: H. Laupp.
Patzig, G. (1959). Aristotle and Syllogisms from False Premisses . Mind, 68(270), 186-192.
Ross, W. D. (1949). Aristotle's Prior and Posterior Analytics. Clarendon Press.
Ross, W. D., & Minio-Paluello, L. (. (1964). Aristotle Analytica Priora Et Posteriora . Clarendon Press (Oxford Classical Texts).
Schreiber, S. G. (2003). Aristotle on false reasoning: language and the world in the Sophistical refutations. SUNY.
Venn, J. (1881). Symbolic Logic. Macmillan.
Wedin, M. V. (2004). Aristotle on the Firmness of the Principle of Non-Contradiction. Phronesis, 49(3), 225-265.