Kamu Politikası Analizi Bağlamında Türkiye’nin Gençlik Politikası

Genç ya da gençlik gibi kavramlar çoğunlukla çocukluktan yetişkinliğe bir geçiş dönemi olarak ifade edilmektedir. Ayrıca gençler, toplumsal yapının bir unsuru olarak tanımlanmakta ve bütün ülkeler için toplumsal değişimin, ekonomik kalkınmanın, teknolojik yenilikçiliğin gerçekleştirilmesinde en önemli insan kaynağı olarak kabul edilmektedir. Literatürde gençlik çalışmaları genellikle sosyal politika ile kamu politikası uygulamaları bağlamında incelenebilmektedir. Bu çalışmada ise Türkiye’nin gençlik politikası ve uygulama araçları kamu politikası analizi çerçevesinde incelenmiştir. Bu inceleme dönemsel olarak 2000 yılı ve sonrasını kapsamaktadır. Araştırmanın konusunu Türkiye’de gençliğin tanımı ve gençlik kavramı üzerine yürütülen tartışmalar, gençliğe yönelik uygulanan politika ve uygulama araçlarının niteliği ve içeriği, politika uygulama araçlarını belirleyen, etkileyen kurum ve kuruluşların analiz edilmesi oluşturmaktadır. Çalışmanın konusu, kamu politikası yapım sürecinin sorunun tanımlanması ve gündeme gelmesi, bir soruna yönelik politikaların formüle edilmesi ve uygulanması ile politikaların değerlendirilmesi başlıkları altında ele alınmıştır. Çalışmada incelenen politika metinlerinde ve alan yazınında gençlik kavramının sorun odaklı ve sektörel başlıklar altında incelendiği ileri sürülmüştür. Türkiye’de gençlere yönelik kurumsal ve mevzuat düzenlemelerine son 10 yılda ağırlık verilmiştir. Ayrıca gençlerin eğitim, sağlık, işsizlik, yoksulluk, çevre ve sağlık, şiddet, suç ve madde bağımlılığı gibi pek çok sosyal, ekonomik, politik ve kültürel başlıklarda sorunları ve taleplerinin olduğu ifade edilmiştir. Sorun ve taleplere yönelik sunulan kamu hizmetleri göz önüne alındığında gençlik politikasının birçok alanı yatay kesen bir konu olduğu ileri sürülmüştür. Gençlere yönelik uygulanan politika araçları ise altyapı hizmetleri sunma, politika metinleri oluşturma, finansal destek sağlama, sağlık hizmetleri sunma, spor faaliyet alanlarını geliştirme olarak sınıflandırılmıştır. Sorun ve sektör odaklı yaklaşım yerine değişen teknoloji ve teknolojiye bağlı gelişen ekonomik, politik ve kültürel ilişkiler göz önüne alınarak gençlerin demokratik süreçlere katılımını, dezavantajlı/ görünmeyen gençler başta olmak üzere gençlere hak temelli imkanların sunulmasını, ayrımcılığın azaltılmasını, kültürlerarası diyaloğun geliştirilmesini, sürdürülebilir bir çevrede, kalkınmanın ve yaşamın desteklenmesini sağlayacak kamu politikası ve uygulama araçlarının çok boyutlu ve çok aktörlü katılım ile hayata geçirilmesi önerilmektedir

Anahtar Kelimeler:

kamu politikası analizi, kamu politikası süreci, gençlik politikası, politika uygulama süreci

Turkey’s Youth Policy in the Context of Public Policy Analysis

Concepts such as youth or youth are often expressed as a transition period from childhood to adulthood. Also, young people are defined as an element of the social structure. They are considered an essential human resource in realizing social change, economic development, and technological innovation for all countries. In the literature, youth studies can generally be examined in social policy practices and public policy practices. In this study, Turkey's youth policy and implementation tools have been examined in the framework of public policy analysis. This review periodically covers the year 2000 and beyond. The definition of youth the subject of research in Turkey and discussion on youth concept, the quality of the policies and practical tools for youth and contents, determine the policy implementation tools, forms affecting institutions and analyzing the organization. The study's subject was discussed under the titles of defining and raising a problem in the public policymaking process, formulating and implementing policies for a problem, and evaluating policies. The concept of youth has been evaluated in a problem-oriented and sectoral-based approach through policy documents and literature examined in the study; institutional and legislative arrangements for young people in Turkey have been created for 10 years. It was also stated that young people have problems and demands in many social, economic, political, and cultural topics such as education, health, unemployment, poverty, environment and health, violence, crime, and substance addiction. It has been argued that youth policy is an issue that cuts many areas horizontally in the context of public services. Policy tools applied to young people are classified as providing infrastructure services, creating policy texts, providing financial support, providing health services, and developing sports activities. It is considering the economic, political, and cultural relations that develop due to changing technology and technology instead of a problem and sector-oriented approach, the participation of young people in democratic processes, the provision of rights-based opportunities to young people. The youth policy should consider the disadvantaged/invisible youth, reducing discrimination, and improving intercultural dialogue. It is recommended that public policy and implementation tools for youth that support development and life should be implemented with multi-dimensional and actor participation.

Keywords:

Public policy analysis, public policy process, youth policy, policy implementation tools,

PDF

___

Acar, H. (2008). Türkiye’nin ulusal gençlik politikası nasıl yapılandırılmalıdır? Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1), 1–20.
Ak Parti. (2017). Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın 2023 Gençlik Şûrası Konuşma Metni. 26 Aralık 2020 tarihinde https://www.akparti.org.tr/haberler/cumhurbaskani-erdogan-in-2023-genclik-sûrasinda-yaptigi-konusmanin-tam-metni/ adresinden erişildi.
Ak Parti. (2018). Cumhurbaşkanlığı Seçimleri ve Genel Seçimler Seçim Beyannamesi. Ankara.
Akdoğan, A. (2013). Gündem Belirleme. M. Yıldız ve M. Z. Sobacı (Ed.), Kamu Politikası Kuram ve Uygulama içinde (ss. 221–228). Ankara: Adres Yayınları.
Akın, M. A. (2014). Gençlik Toplumsallaşmasında Akran ve Arkadaşlık Grupları. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 2(4), 8–21.
Arslan, D. A. (2012). Sosyoloji ve Yöntem. Mersin: Kalkan Matbaacılık.
Baran, A. G. (2013). Genç ve Gençlik Sosyolojik Bakış. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 1(1), 6–25.
Baş, H. (2017). Türkiye’de Genç Nüfus: Sorunlar ve Politikalar. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(2), 255–288.
Çadır, M. (2017). İngiltere’de Yaşlılara Yönelik Sosyal Hizmetlerin Dönüşümü: Huzurevi Sektörüne Genel Bir Bakış. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 17(39), 9–33.
Conseil d’anaylse economique. (2013). Evaluation des politiques publiques. https://www.cae-eco.fr/Evaluation-des-politiques-publiques adresinden erişildi.
Council of Europe. (2017). Ulusal Gençlik Politikasının Uygulanması Devlet Memurları ve Belediye Çalışanları İçin Eğitim Modülü. Training modules for national and municipal civil servants. 11 Aralık 2020 tarihinde https://rm.coe.int/tur-implementation-national-youth-policy-training-module-national-muni/16807b92b1 adresinden erişildi.
Council of European Commission. (2010). Country Sheet On Youth Policy Turkey.
Cumhuriyet Halk Partisi. (2011). Gençlik Kitapçığı: Gençler Gençliğini Yaşayacak.
Deborah, A. C.-C. (2013). The case for making public policy evaluations public. Better Indigenous Policies: The Role of Evaluation: Roundtable Proceedings içinde (ss. 81–93). Commonwealth of Australia.
DPT IX. Kalkınma Planı. (2007). IX. Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara.
DPT VIII. Kalkınma Planı. (2000). VIII. Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara.
DPT X. Kalkınma Planı. (2013). X. Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara.
Duygu, T. (2012). Eleştirel gerçekçilik üzerine. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 67(3), 189–217. doi:10.1501/SBFder_0000002259
Dye, T. R. (2008). Understanding Public Policy (12. bs.). New Jersey: Pearson Prentice Hill.
Erdoğan, E. (2016). Türkiye’de Gençlerin İyi Olma Hali Saha Araştırması. İstanbul.
Erdoğan, E. (2017). Reklamları boş verin, Türkiye gençliği ile yüzleşin. Medium. 1 Ocak 2021 tarihinde https://medium.com/@urbanhobbit/reklamları-boş-verin-türkiye-gençliği-ile-yüzleşin-eb4d4e48fba3 adresinden erişildi.
Erdoğan, E. (2020). Sosyal Bilimlerin Gençlerin Siyasal Katılımı ile Sınavı. Perspektif. 21 Aralık 2020 tarihinde https://www.perspektif.online/sosyal-bilimlerin-genclerin-siyasal-katilimi-ile-sinavi/ adresinden erişildi.
Ersöz, H. Y. (2011). Sosyal Politikada Yerelleşme. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası.
Ersöz, H. Y. (2020). Sosyal Politika. İstanbul Üniversitesi AUZEF.
Göksel, A. (2009). Studies on Youth Policies in the Mediterranean Partner Countries Turkey.
Gültekin, S. (2014). Understanding Policy Process: Is there a single best way? Yönetim Bilimleri Dergisi, 12(24), 43–74.
Güven, S. (2001). Sosyal Politikanın Temelleri. Bursa: Ezgi Kitabevi.