Mehmet TEMİZKAN, Arzu ATASOY

Konuşma Becerisinde Aşamalı Gelişim Modelinin Etkililiği Üzerine Bir Değerlendirme / An Assessment on the Effectiveness of the Gradual Development Model in Speaking Skill

Bu araştırmanın amacı aşamalı gelişime göre düzenlenen hazırlıklı konuşma etkinliklerinin Türkçe Eğitimi Bölümü birinci sınıf öğrencilerinin konuşma becerisini geliştirmesi üzerindeki etkililiğini tespit etmektir. Araştırmanın evrenini Türkçe Eğitimi Bölümü birinci sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemi Mustafa Kemal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi Bölümü 1/A ve 1/B sınıfı öğrencilerinden seçkisiz yöntemle belirlenen 1/A sınıfı öğrencileri olarak belirlenmiştir. Örneklem toplam 31 öğrenciden oluşmaktadır. Bu araştırmada deneysel desenlerden yarı deneysel desen kullanılmıştır. Çalışmada araştırmacı tarafından geliştirilen “Hazırlıklı Konuşmaları Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Bu form toplam 25 maddeden oluşmaktadır. Bu maddelerin 10 tanesi birinci sunumları değerlendirmek üzere kullanılmıştır. İkinci sunumları değerlendirmek amacıyla ilk sunumları değerlendirmede kullanılan ölçütlere 10 tane daha eklenmiş ve böylece 20 ölçüt elde edilmiştir. Üçüncü sunumları değerlendirme aşamasında bu ölçütlere 5 ölçüt daha eklenerek toplam 25 ölçüt elde edilmiştir. Ölçekte bulunan maddeler 1 (zayıf), 2 (orta) ve 3 (iyi) olarak derecelendirilmiştir. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre öğrencilerin konuşma beceri düzeyleri birinci sunumdan üçüncü sunuma doğru yükselmektedir. Öğrenciler kendilerini özellikle dinleyicilerle göz teması kurma, sahneyi dengeli kullanma, heyecanını dengede tutma, beden dilini etkili kullanma, metne bağlı kalmama, vurguları yerinde yapma, kendine güven duyma maddeleri doğrultusunda önemli oranda geliştirmişlerdir.

PDF

___

Aytaş, A. (2014). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının öğrencilerin İngilizce konuşma becerisine etkisinin belirlenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Akkaya, A. (2012). Öğretmen adaylarının konuşma sorunlarına ilişkin görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 9, Sayı 20, 405-420.
Aktaş, Ş. ve Gündüz O. (2002). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Akçağ Yayınları.
Altıok, F. (1971). Çocukta dilin oluşumu ve gelişimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt 4,Sayı, 1, 115-132.
Çerçi, A. (2013). Konuşma eğitiminin telaffuz vurgu ve tonlama konularının dinleme destekli öğretimi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
Arslan, A. (2012). Üniversite öğrencilerinin “topluluk karşısında konuşma” ile ilgili çeşitli görüşleri (Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi örneği). Turkish Studies, 7/3, 221-231.
Ayan, S., Katrancı, M. ve Melanlıoğlu, D. (2014). Awareness level of teacher candidates’ in terms of their Turkish language sufficiency: A qualitative research. International Journal Of Academic Research Part B, 6(29), 137-143.
Saday, A. (2007). İlköğretimde aktif öğrenme kuramı destekli İngilizce öğretim yöntemiyle İngilizce konuşma becerisinin geliştirilmesine ilişkin bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.
Karakoç, Ö. ve Altuntaş, İ. (2012). İlköğretim ikinci kademede konuşma eğitimine yönelik öğretmen görüşleri: nitel bir çalışma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1 (2), 342-356.
Başaran, M. ve Erdem, İ. (2009). öğretmen adaylarının güzel konuşma becerisi ile ilgili görüşleri üzerine bir araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt, 17, Sayı, 3, 743-754.
Bayhan, P. ve Artan İ. (2007). Çocuk gelişimi ve eğitimi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Bircan, E. (2013). Üniversite öğrencilerinin konuşma becerilerini kullanmaya yönelik tutumları. Milli Eğitim, Sayı, 197, 95-113.
Boonkit, K. (2010). Enhancing the development of speaking skills for non-native speakers of english. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 1305–1309.
Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Dağabakan F. O. ve Dağabakan D. (2008). Dil ve çocukta dil gelişim kuramları. (http://ooegm.meb. gov.tr.) (Erişim Tarihi: 04.04.2016).
Erdener, E. (2009). Vygotsky’nin düşünce ve dil gelişimi üzerine görüşleri: Piaget’e eleştirel bir bakış. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 85-103.
Ertürk, H. (2006). İngilizce öğretiminde konuşma becerisinin kazandırılmasında yazılı-görsel öğretim materyalinin erişiye etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Kavaliauskienė, G. (2013). Ongoing research ınto speakiıng skills. English for Specific Purposes World, 38, (14), 1-9.
Göçer, A. (2008). Performans göreviyle ilgili sunum çalışmalarının konuşma ve dinleme becerilerinin geliştirilmesine katkısı. Dil Dergisi, Sayı, 142, 7-17.
Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
Çakır, G. (1999). Yabancı dil öğretiminde oyunlar yardımıyla konuşma becerisinin geliştirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Gündüz, O. (2007). İlköğretimde Türkçe öğretimi (Ed: Ahmet Kırkkılıç ve Hayati Akyol) Ankara: PegemA Yayıncılık.
Sayan, H. (1994). Yabancı dil eğitiminde konuşma becerisinin geliştirilmesinde mikro öğretim yönteminin etkililiği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Ayvaz, İ. (2006). Alman dili eğitimi hazırlık sınıfı öğrencilerinin çoklu zekâ kuramına dayanarak konuşma becerisinin geliştirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
Katrancı, M. ve Kuşdemir Y. (2015). Öğretmen adaylarının konuşma kaygılarının incelenmesi: sözlü anlatım dersine yönelik bir uygulama. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 415-445.
Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğitimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. Türklük Bilimi Araştırmaları, Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı, Sayı, 13, 267-309.
MEB. (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınevi.
Oradee T. (2012). Developing speaking skills using three communicative activities (discussion, problem-solving, and role- playing). International Journal of Social Science and Humanity, 2, (6), 533-535.
Öz, F. (2006). Uygulamalı Türkçe öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Özbay, M. (2003). Öğretmen görüşlerine göre ilköğretim okullarında Türkçe öğretimi. Ankara: Gölge Ofset Matbaacılık.
Özbay, M. (2005). Ana dili eğitiminde konuşma becerisini geliştirme teknikleri. Journal of Qafqaz University, Sayı, 16.
Özçay, M. (2001). Sesler sözler etkiler. İstanbul: Sosyal Yayınları.
Özdemir, E. (2006). Güzel ve etkili konuşma sanatı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Romero, B. (2009). Improving speaking skills. Encuentro, 18, 86-90.
Maden, S. (2011). Rol kartlarının konuşma eğitimindeki başarı ve tutum üzerine etkisi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (2), 23-38.
Sever, S. (2000). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayınları.
Sivrioğlu, S. (2014). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde yaratıcı dramanın konuşma becerisine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Kol, S. (2011). Erken çocuklukta bilişsel gelişim ve dil gelişimi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 1-21.
Taşer, S. (2001). Konuşma eğitimi. Ankara: Dost Kitabevi.
Temizkan, M. (2010). Öğrenci merkezli öğrenme yaklaşımına göre düzenlenen Türk Dili II dersinin konuşma becerisine yönelik tutumlarına etkisi. Milli Eğitim, Sayı, 187, 86-102.
Temizyürek, F. Erdem İ., ve Temizkan, M. (2015). Konuşma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Tümkaya, S. (2008). Dil gelişimi, Deniz M. E. (Ed.). Erken çocukluk döneminde gelişim. Ankara: Maya Akademi.
Ünalan, Ş. (2007). Sözlü anlatım. Ankara: Nobel Yayınevi.
Vural, B. (2007). Toplum önünde etkili ve başarılı konuşma. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
Yaman, E. (2004). Doğru güzel ve etkili konuşma sanatı sözlü anlatım. Ankara: Gazi Kitabevi.
Yelok, V. S. ve Sallabaş, M. E. (2009). Öğretmen adaylarının sözlü anlatım dersine ve sözlü anlatıma yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(3), 581-606.
Yıldız, C. (2008). “Konuşma öğretimi”. (Ed.: C. Yıldız), Yeni öğretim programına göre kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Yıldız, C. (2006). Kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Doğan, Y. (2009). Konuşma becerisinin geliştirilmesine yönelik etkinlik önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 185-204.