Geç Ortaçağ'da Avrupa'daki Üniversiteler Ve Eğitim/The Unıvercıtıes And Educatıon In Europe In The Late Mıddle Ages

Özet Geç Ortaçağ, Avrupa için bir doruk noktası olarak kabul edilebilir. Çünkü bu dönemde üç büyük önemli gelişme olmuştur. Bunlardan birincisi, Avrupa'daki kent faktörünün ortaya çıkmasıdır. İkincisi ticaretin canlanması ve tüccar sınıfının güçlenmesidir. Üçüncüsü ise eğitim alanındaki gelişmelerdir. Özellikle de farklı yapılara sahip üniversitelerin kurulmasıdır. Biz bu makalemizde, Batı toplumunu her açıdan etkileyen ve sonraki dönemlerde Rönesans'ın oluşumuna zemin hazırlayan üniversite anlayışını genel olarak anlatmaya çalıştık. Anahtar Kelimeler: Geç Ortaçağ, Avrupa, Üniversite, Kent. Abstract It is accepted that the late middle ages are a peak point for Europe. Because in this period, three big improvements were happened. First of these was appearing of the city factor.Second waslivening of the trade and growing power of the class of the Merchant. Three was the improvements in the education. Espicially the univercities that have differant structures were esteblished. In this paper, we studied to tell generally the understanding of the univercity that affected the West society from every angle and later prepared the ground of Renaissance. Key Words: The Late Middle Ages, Europe, Univercity, City.

Anahtar Kelimeler:

Geç Ortaçağ, Avrupa, Üniversite, Kent

PDF

___

Kaynakça
Kazhdan, A.P., Epstein A. W. (1995). Change in Byzantine Culture in the Eleventh and Twelfth Centuries, Los Angeles-Londra, California University Yay.
Bacci, M. L. (2009). Avrupa'da Nüfus Hareketleri. Çev. M. Timuçin Binder. İstanbul. Literatür Yay.
Benevolo, L. (2006). Avrupa Tarihinde Kentler. Çev. Nur Nirven. İstanbul. Literatür Yay.
Burke, Peter. (2000). Bilginin Toplumsal Tarihi, İstanbul.
Butler, Lionel. (Trz). “The Western Middle Ages”, The Encyclopedia of the World History. Ed. John Bowle. Londra, Hutchinson Yay., 227-262.
Compayre, G. (1893). Abelard and The Origin and Early History of Universities. Ed. Nicholas Murray Butler. New York. Charles Scribner's sons Yay.,
Çakmak, M. S. ( 2007). Çağlar Boyu Teknoloji. İstanbul. Güncel Yay.
Clanchy., M. C (1997). Abelard: A Medieval Life. Oxford. Blackwell Yay.
Coulton, G.G. (1955). Medieval Panaroma. New York. Meridian Yay.
Erol, B. (2005). “Ortaçağ Avrupası ve Üniversiteler”, Doğu-Batı. S.33. Ankara. Doğu-Batı Yay. 81-97.
Gabriel, A. L. (2000). “Universities”, Dictionary of the Middle Ages. c. XII. Ed. Joseph R. Strayer. New York. Charles Scribner's sons Yay. 282-300.
Gibson, S. (1928). “Printed Books, The Book, Trade and Libraries”. Medieval England. Ed. H.W.C. Londra. Davis, Bracken Yay.,469-482.
Goff, J. (2008). Avrupa'nın Doğuşu. Çev. Timuçin Binder. İstanbul. Literatür Yay.
Goff, J. (2006). Ortaçağ'da Entelektüeller. Çev. Mehmet Ali Kılıçbay. İstanbul. Ayrıntı Yay.
Goff, J. (2005). “Ortaçağ'da Batı Avrupa”. Doğu-Batı Dergisi. Çev. Nilüfer Uluç. Ankara. Doğu-Batı Yay. 39-69.
Goff, J. (1999). Ortaçağ Batı Uygarlığı. Çev. Hanife -Uğur Güven. İzmir. Dokuz Eylül Yay.
Gül, M. (2009). Ortaçağ Avrupa Tarihi. İstanbul. Bilge-Kültür-Sanat Yay.
Heaton, H. (2001). Avrupa İktisat Tarihi. Çev. Mehmet Ali Kılıçbay- Osman Aydoğuş. c. I. Ankara. Teori Yay.
Heer, F. (1961). The Medieval World. Çev. Janet Sondheimer. New York. Wiedenfeld and Nicolson Yay.
Hopkins, A. (1997). Most Wise and Valiant Ladies. Londra. Collins and Brown Yay.
Hunt, R.. (1966). “Univercities and Learning”. The Flowering of the Middle Ages. Ed. Joan Evans. Londra. Thames and Hudson Yay.148-166.
James E. M. & Dorn, H.. (2006). Dünya Tarihinde Bilim ve Teknoloji. Çev. Haydar Yalçın. Ankara. Arkadaş Yay.
Johnson, E. D. (1965). A History of Libraries in the Western World. New York- Londra.
Karlığa, B. (2005). “Doğu –Batı Düşüncelerinde On Üçüncü Yüzyıl Dönüşümü”. Doğu-Batı “Dergisi. S.33. Ankara. Doğu-Batı Yay. 161-177.
Kılıçbay, M. A. (2000). Şehirler ve Kentler. Ankara. İmge Yay.
Kırchner, W. (1861). Western Civilization. New York. Barnes &Noble Yay.
Komisyon. ( 2009). Uygarlık Tarihi. Ankara. Pegem Akademi Yay.
Leff, G. (1968). Paris and Oxford in the Thirteenth and Fourteenth Centuries. New York. John Wiley and Sons Yay.
Lucas, A. M. (1983). Women in the Middle Ages. Sussex. Harvester yay .
Mcneill, W. (2008). Avrupa Tarihinin Oluşumu. Çev. Yusuf Kaplan. İstanbul. Külliyat Yay.,
Mundy, J. H. (1991). Europe in the High Middle Ages 1150-1309. Londra- New York. Longman Yay.
Opitz, C. (2005). “Geç Ortaçağ'da Yaşam”. Kadınların Tarihi. Ed. George Duby, Michelle Perrot. Çev. Ahmet Fethi. c. IV. İstanbul. İş Bankası ve Kültür Yay. 255-315.
Pirenne, H. (2002). Ortaçağ Kentleri. Çev. Şadan Karadeniz. İstanbul. İletişim Yay.
Rait, R. S. (1918). Life in the Medieval University. Londra. Cambridge University Yay.
Robert, E. L., Meacham, S. & Mcnall Burns. (Trz). Western Civilization to 1500. New York- Londra.W. W. Norton Yay.,
Schwings, R. C.. (1992). “Student Education, Student Life”,A History of the Univercity in Europe , Univercities in the Middle Ages. Ed. Hilde de Ridder-Symoens. c. I. Cambridge. 195-243.
Sennett, R. (2006). Ten ve Taş, Çev. Tuncay Birkan. İstanbul. Metis Yay.
Sımonsfeld.(1908). Jahrbücher des deutschen Reiches unter Friedrich I. ( Frederich I'in Hakimiyeti Altındaki Alman İmparatorluğu Yıllıkları). c. I. Leipzig.
Tanilli, S. (2001). Yüzyılların Gerçeği ve Mirası. c. II, İstanbul. Adam Yay.
Tez, Z. (2001). Bilim ve Teknikte Ortaçağ Müslümanları. Ankara. Nobel Yay.
Verger, J ; (1992). “Patterns”. A History of the Univercity in Europe, Univercities in the Middle Ages. Ed. Hilde de Ridder-Symoens. c. I. Cambridge. 35-76.
Versan, V. (1989). “Üniversitelerin Tarihi Gelişimi ve Toplumsal Görevi”. Hukuk Araştırmaları. S.4.13-17.
Yener, E. (2005). “Ortaçağın Aydınlık Yüzü”, Doğu- Batı Dergisi. S.33. Ankara. Doğu-Batı Yay. 217-231.
Yıldırım, C. (2003). Bilim Tarihi. İstanbul. Tübitak Yay.