Mehmet DEMİREZEN

Articulatory evidences for the existence of the soft -g phoneme from the Orkhon Monuments to the modern standard Turkish

Türkçede yumuşak-g olarak ötümlü gırtlaksal sızıcının bir sesbirim olarak varlığı bir tartışma konusudur. Bazı bilim adamları bu sesbirimin Türkçede olmadığını iddia etmekte, ğ harfinin sadece bir önceki ünlüyü uzattığını ileri sürmektedir. Çağdaş sesbiliminin sesbirim çözümlemesi tekniklerinin içinde ğ harfinin geçtiği sözcüklere uygulanması, yumuşak-g sesbiriminin aslında Türkçede Orhon Anıtlarının zamanından beri var olduğununa işaret etmektedir. Bu araştırmada, sesbirim çözümlemesinin en küçük çift, sesbirimsel kıyaslama ve serbest değişim gibi teknikleri yoluyla, yumuşak-g sesbirimin varlığı veya yokluğu 8. yüzyıldan 13. yüzyıla kadar incelenecek, çağdaş Türkçedeki konumu saptanacaktır.

Ötümlü gırtlaksıl sızıcı –g sesbiriminin Türkçede Orhon anıtlarından beri varlığına kanıtlar

The existence of the soft-g phoneme as a voiced velar fricative in Turkish is a matter of heated discussion. Some language scientists insist that there is no such phoneme like soft-g in Turkish, and then claim that the letter ğ only compensatorily lengthens the vowels that take place before it. The application of the current phonemic analysis techniques on the words that have the soft-g indicate the fact that it has been in existence since the time of Orkhon Monuments. In this study, the existence of the soft-g phoneme, from the 8th to 13th centuries, will be analyzed by the application of such phonemic analysis techniques like minimal pairs, contrastiveness, and free variation. The current status of this phoneme in modern standard Turkish will also be investigated.

PDF

___

DEMİREZEN, Mehmet, (1986). Phonemics and Phonology: Theory Through Analysis, Ankara: Bizim Büro Yayınevi.
EDİP, K, (1991). Urfa Ağzı, Ankara: TDK.
ERGİN, Muharrem, (1984). Orhun Abideleri, İstanbul: Boğaziçi Yayınları
ERCİLASUN, Ahmet, (1983). Kars Diyalekleri, G. Ü. Ankara: Yayınları.
KONROT, A. K., (1981). “A New Phoneme or „Velar Stop Erosion‟?-Phonetic Explanation for the Phonological Status of the So-called „Soft-g‟ in Turkish,” University of Essex Language Centre Occasional Papers 24, 13-22.
LEES, Robert, (1961). The Phonology of Modern Standard Turkish, Bloomington: Indiana University.
LEWIS, Geoffry, (1967). Turkish Grammar, Oxford: Oxford University Press.
ÖZDEM, Ragip, (1937). Tarihsel Bakımdan Öztürkçe ve Yabancı Sözcüklerin Fonetik Ayraçları,. İstanbul..
SEZER, Engin, (1981a). “The k/Ø alternation in Turkish”, Harvard Studies in Phonology, (ed.) by GEORGE N. Clements, 354-82. Bloominton: Indiana University Linguistics Club.
SWIFT, Lloyd. B. (1963). A reference Grammar of Modern Turkish. Bloomington: Mouton, and Co., The Hague.
UNDERHILL, Robert. (1987). Turkish Grammar, Cambridge: The MIT Press.